Είναι γελοίο. Το υπουργείο Υγείας του Παύλου Πολάκη, του ανθρώπου που λες ότι είναι ικανός να καπνίσει ακόμη και μέσα σε χειρουργείο, εξέδωσε εγκύκλιο με αυστηρές ποινές για τους παραβάτες του αντικαπνιστικού νόμου.

Συνάμα είναι και εξοργιστικό. Το υπουργείο μάς λέει ότι σκοπεύει να εφαρμόσει τον αντικαπνιστικό νόμο, πλην όμως στην ηγεσία του βρίσκεται ένας πολιτικός που τον γράφει στα παλιά του τα παπούτσια.

Είναι όμως και φαιδρό. Θα κόβονται κλήσεις, λέει, σε εκείνους που καπνίζουν σε αυτοκίνητο στο οποίο επιβαίνουν και παιδιά κάτω των δώδεκα ετών. Δηλαδή, ο θεριακλής θα έχει και πιστοποιητικό γεννήσεως του παιδιού στο ντουλαπάκι, μην και τον σταματήσει η Τροχαία και δεν προλάβει να πετάξει το τσιγάρο. Λες και στο σπίτι δεν θα το έχει φλομώσει το παιδί στην κάπνα.

Αλλά είπαμε, η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, εκεί δηλαδή όπου ανήκει και ο Παύλος ο Πολάκης, θα τιμωρεί αυστηρά και όσους καπνίζουν εντός των δημοσίων νοσοκομείων. Είσαι ασθενής και καπνίζεις; Εφυγες, με πειθαρχικό εξιτήριο. Είσαι επισκέπτης; Αποβολή. Είσαι εργαζόμενος; Α, τότε θα υποστείς διοικητικές και πειθαρχικές κυρώσεις.

Και μετά λέει θα βγαίνουν συνεργεία ελέγχου που θα συνεπικουρούνται από αστυνομικό προσωπικό. Θα δέχονται και καταγγελίες και θα σπεύδουν επί τόπου, θα είναι οι ατρόμητοι που θα βγαίνουν μέσα από τους καπνούς με το μπλοκ της κλήσης στο χέρι.

Ανοησίες. Ολοι γνωρίζουμε πως δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα. Και επίσης όλοι μας ξέρουμε πολύ καλά ότι για να εφαρμοστεί ο αντικαπνιστικός νόμος σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει πρώτα να πέσουν μερικά σοβαρά πρόστιμα, μετά να κλείσουν αρκετά μαγαζιά και στο τέλος να βγουν στην τηλεόραση τέσσερις-πέντε τύποι που θα κλαίνε επειδή δεν έχουν να πληρώσουν. Oμως αυτό θα αργήσει να συμβεί. Οχι επειδή οι ίδιοι οι υπουργοί φυσούν τον καπνό στα μούτρα μας. Ούτε επειδή ο πρώτος πολίτης της χώρας δεν διστάζει να πάρει τις τζούρες του δημοσίως. Είναι που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας μας δεν γουστάρει τον αντικαπνιστικό νόμο, θεωρεί παράλογη την εφαρμογή του και επιδεικνύει κατανόηση προς τον τύπο που καπνίζει, ρίχνοντας, στις πιο διακριτικές περιπτώσεις, τη στάχτη του σε πλαστικό ποτήρι. Στην Ελλάδα ακόμα δεν μπορούμε να φανταστούμε άκαπνο καφενείο, καθαρό από καπνό ουζερί και μπαρ χωρίς τασάκια. Πολλοί από μας δε, διατηρούν την αφελή εντύπωση πως, ούτως ή άλλως, ο καπνιστής υφίσταται τις συνέπειες του καπνίσματος συνέχεια, δεν πρόκειται να τον βοηθήσει η απαγόρευση σε συγκεκριμένους χώρους. Πρώτον, η απαγόρευση δεν έχει να κάνει με τους καπνιστές, αλλά με την προστασία των παθητικών καπνιστών. Και δεύτερον, δείχνει προς τους νέους και όσους αρχίζουν το κάπνισμα, ότι το τσιγάρο συνεπάγεται τον αποκλεισμό τους από δραστηριότητες της κοινωνικής ζωής.

Προς το παρόν, το μόνο που βλέπει ένα παιδί, δηλαδή ένας εν δυνάμει καπνιστής, είναι ο σουρεαλισμός στην αντιμετώπιση του καπνιστή μπαμπά του. Αν ο μπαμπάς καπνίζει με το παιδί στο αυτοκίνητο, έχει πρόβλημα. Αν όμως το πάρει μαζί του στο καφενείο, τότε ούτε ο μπαμπάς, ούτε ο καφετζής έχουν πρόβλημα. Είναι ο έλεγχος που έχει κατανόηση. Α, και μια και το υπουργείο Υγείας έχει αντικαπνιστική διάθεση, ας βάλει κανέναν άνθρωπο να απαντά στο 1142, στη γραμμή καταγγελιών για το κάπνισμα. Εκτός και αν τα μνημόνια την άφησαν βουβή και αυτή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News