«Η πρωτοβουλία σας να διοργανώσετε στο πλαίσιο της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Διεθνές Συνέδριο με τίτλο “Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα” μας προκάλεσε εύλογα ερωτηματικά. Ειδικά σε μία περίοδο, που οι θεμελιώδεις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αμφισβητούνται ανοιχτά από την άνοδο των ακροδεξιών κινημάτων και των νεοναζιστικών κομμάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη, η προαναφερθείσα πρωτοβουλία είναι πολύ ατυχής.

Η Ιστορία δεν μπορεί να παραχαραχθεί…»

Η δήλωση αυτή είναι μέρος της διαμαρτυρίας που απέστειλε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Σταύρος Κοντονής προκειμένου να δικαιολογήσει την άρνηση της Ελλάδας στην πρόσκληση της Εσθονίας να συμμετάσχει στο παραπάνω συνέδριο.

Μεταξύ άλλων, ο κ. Κοντονής προσπαθεί να υποστηρίξει ότι δεν πρέπει να εξισώνουμε τον Ναζισμό με τον Κομμουνισμό, για ιδεολογικούς, πολιτικούς και ιστορικούς λόγους.

Και μου προκύπτει το ερώτημα: Ποιους κομμουνιστές εκπροσωπεί ο κ. Κοντονής; Τους θεωρητικούς ή τους «υπαρκτούς»; Τους συγγραφείς, τους πνευματικούς ινστρούκτορες, τους προσταλινικούς, τους προεπαναστατικούς, τους Έλληνες του Εμφυλίου ή τα σημερινά μέλη του ΚΚΕ; Γιατί η απάντησή που δίνει, αφορά ένα συνέδριο με τίτλο «Η κληρονομιά στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα» και όχι «Το κακό που προκαλεί ο Κομμουνισμός στους ανθρώπους».

Το θέμα που ανέκυψε είναι πραγματικά, πολύ πρόσφορο για να ξεκινήσει επιτέλους μία μεγάλη συζήτηση στην Ελλάδα περί Κομμουνισμού και Αριστεράς. Ξέρω ότι το μεγάλο αγκάθι είναι ο φόβος του διχασμού αλλά κάτω από προϋποθέσεις, με έναν διάλογο που θα συμμετέχουν πνευματικοί άνθρωποι όλων των τάσεων, κάτι καλό θα προκύψει.

Αυτό που έχει συμβεί στην ελληνική κοινωνία, μετεμφυλιακά, δεν έχει προηγούμενο. Είμαστε η μοναδική χώρα του δυτικού κόσμου –η Ιταλία και η Ισπανία ακολουθούν σε άλλη συχνότητα- που δεν θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε τον ολοκληρωτισμό των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Όχι μόνο εξαιτίας της αριστερής προπαγάνδας αλλά και της δεξιάς ανοχής!

Ένα μόνο θα σημειώσω που δεν το ξέρει ο πολύς κόσμος: Τον Απρίλιο του 2009, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψηφίστηκε με ευρύτατη πλειοψηφία ψήφισμα με τον τίτλο «Ευρωπαϊκή Συνείδηση και Ολοκληρωτισμός». Με το ψήφισμα καταδικάζονταν όλα τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων του εικοστού αιώνα. Τόσο των φασιστικών όσο και των κομμουνιστικών. 553 ευρωβουλευτές (από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, τους Φιλελεύθερους, τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους) ψήφισαν υπέρ, 44 κατά και 33 απείχαν.

Από τους Έλληνες ευρωβουλευτές ούτε ένας δεν ψήφισε υπέρ. Του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν κατά. Της ΝΔ απείχαν επειδή «η αποτίμηση των ιστορικών γεγονότων αποτελεί αποκλειστικό έργο των ιστορικών και όχι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου»!

Έχετε καταλάβει πού ζούμε; Έχετε αντιληφθεί ότι το σύνολο των κομμάτων της Μεταπολίτευσης τρέμει να δει κατάματα την αλήθεια και φοβάται να εισάγει στην κοινωνία την ιστορικότητα του σύγχρονου κόσμου;

Έχει πάρει χαμπάρι ο κ. Κοντονής σε ποιους απευθύνεται με την επιστολή του; Στους Εσθονούς που εισέβαλαν στη χώρα τους οι Σοβιετικοί και έζησαν για δεκαετίες το χειρότερο κόκκινο φασισμό; Τι τους λέει δηλαδή; Ότι όλα όσα υπέστησαν ήταν για το καλό τους αλλά δεν το κατάλαβαν;

Αν δεν μιλήσουμε καθαρά για το παρελθόν μας, δεν θα βρούμε ποτέ τα τέρατα που μας γέννησαν: την προγονολατρεία, τον άρρωστο βυζαντινισμό και την  κομμουνιστολαγνεία. Αν δεν γιατρέψουμε  την λοίμωξη του μύθου, που μας κατατρύχει, κάποτε ο χρόνος μας θα τελειώσει.

Κι όσο για τον φασίστα που κρύβουμε μέσα μας, τον κόκκινο εν περιπτώσει, θα πρέπει να προβληματιστεί λίγο  γιατί από την Ουγγαρία και πάνω, οι άνθρωποι μόλις ακούν για Κομμουνισμό, γυαλίζει το μάτι τους. Γιατί οι νέες γενιές τους Κομμουνιστές έζησαν στον σβέρκο τους και όχι τον Χίτλερ.

Και στο κάτω κάτω, κ. Κοντονή για τα εγκλήματα των Κομμουνιστών κάνουν συνέδριο οι άνθρωποι, όχι για τις ουτοπικές φαντασιώσεις σου. Αν έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι δεν φταίνε οι ίδιοι…

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News