Φοβερό πράμα οι αναμνήσεις. Τρυπώνουν μέσα μας, βρίσκουν μια γωνιά και κατασκηνώνουν. Κι εμείς μια ζωή παλεύουμε μαζί τους. Να τις ξεχωρίσουμε, να τις βάλουμε σε κατηγορίες, να τις συμμαζέψουμε στα ράφια του μυαλού. Σαν τα βιβλία. Μπροστά-μπροστά βάζουμε εκείνες που θέλουμε να θυμόμαστε, πίσω καταχωνιάζουμε τις ζόρικες, εκείνες που μας προκαλούν πόνο.

Να γιατί στους γάμους και στα βαφτίσια φτιάχνουμε προσκλητήρια. Να γιατί φωνάζουμε φωτογράφους και τραβάμε βίντεο. Ενισχύουμε την ευχάριστη ανάμνηση με εικόνες γιατί θέλουμε να τη θυμόμαστε, θέλουμε να την έχουμε μπροστά-μπροστά στο ράφι του μυαλού μας, εύκαιρη για διάβασμα.

Να γιατί δεν κάνουμε το ίδιο με τα άσχημα που μας τυχαίνουν στη ζωή. Δεν βγάζουμε σέλφι μέσα στο σπίτι που μόλις μας έκλεψαν. Δεν τραβάμε βίντεο τον χωρισμό μας. Σε αντίθεση με τις βαφτίσεις και τους γάμους, δεν ξέρω κανέναν να έχει κλείσει φωτογράφο ν’ αποθανατίσει την κηδεία ενός αγαπημένου προσώπου. Ποιος θέλει να κρατήσει στη μνήμη του τον πόνο, την οδύνη, το βάρος της παντοτινής απώλειας;

Να υποθέσουμε λοιπόν, ότι αφού δεν αντιλαμβάνεται την «ηθική τυμβωρυχία» της πράξης του, σε κάθε κηδεία τραβάει από κανα-δυο πλάνα να τα έχει αναμνηστικά. Εκτός και αν, όλως τυχαίως και συμπτωματικώς, η έκφραση της συγκίνησής του προς μια οικογένεια, ανακύπτει μόνο όταν πρόκειται για γνωστή και διάσημη τραγουδίστρια.

Γι’ αυτό το λόγο, ειλικρινά αναρωτιέμαι. Τι μυαλά κουβαλάει αυτός ο ιερέας, ο πάτερ Νικόλαος, που τράβηξε φωτογραφίες και βίντεο από την κηδεία του πατέρα της Πάολας. Οχι μόνο τα τράβηξε, τα ανέβασε και στο λογαριασμό του στο facebook (από τα οποία τα κατέβασε μετά γιατί, όπως ήταν φυσικό, ο κόσμος τον έκραξε).

Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε ο τρόπος που δικαιολόγησε την πράξη του. Μιλώντας στην εκπομπή Τατιανα live είπε ότι έβγαλε ένα βιντεάκι και 5 φωτογραφίες, και μάλιστα όχι την ώρα της τελετής, την ώρα που μοιρολογούσαν στα μνήματα. Οτι δηλαδή είναι πιο αθώο να τραβάς βίντεο την προσωπική στιγμή της θλίψης, από μια εκ του μακρόθεν πένθιμη τελετή. Όχι απλώς δεν είναι πιο αθώο, αλλά πολύ χειρότερο.

Και πόσταρε βίντεο και φωτογραφίες στα σόσιαλ μήντια για να εκφράσει τη συγκίνησή του, είπε… Αυτός είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος έκφρασης της συγκίνησης; Βγάζοντας σε δημόσια θέα την τραγική στιγμή του άλλου, τη στιγμή που αποχαιρετά το νεκρό πατέρα του;

Αναρωτιόταν κιόλας γιατί ενόχλησε αυτό που έκανε. Να υποθέσουμε λοιπόν, ότι αφού δεν αντιλαμβάνεται την «ηθική τυμβωρυχία» της πράξης του, σε κάθε κηδεία τραβάει από κανα-δυο πλάνα να τα έχει αναμνηστικά. Εκτός και αν, όλως τυχαίως και συμπτωματικώς, η έκφραση της συγκίνησής του προς μια οικογένεια, ανακύπτει μόνο όταν πρόκειται για γνωστή και διάσημη τραγουδίστρια.

ΥΓ: Το ότι βγήκε μετά η Πάολα και είπε εμείς δεν κάνουμε κηδεία, κάνουμε πανηγύρι και ότι δεν έχει πρόβλημα με τις φωτογραφίες και τα βίντεο, δεν αναιρεί αυτό που πιστεύω. Δεν έχω δει κανέναν φωτογράφο να γράφει στην κάρτα του: καλύπτω γάμους – βαφτίσια-παιδικά πάρτι – κηδείες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News