Το Σάββατο στην εκπομπή «Μην πυροβολείτε την πολιτική!» (Αθήνα 9,84), ο Αντιπρόεδρος Δραγασάκης πυροβόλησε το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ.

«Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο», είπε. «Περάσαμε ένα χρόνο με εξαιρετικές δυσκολίες, με κλείσιμο τραπεζών και σας επισημαίνω ότι αυτός ο χρόνος – σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat – έκλεισε με μηδέν ύφεση. Εχουμε μια μικρή ανάκαμψη της απασχόλησης – όχι ακόμα σε σταθερές βάσεις. Εχουμε μια σειρά από θετικά σημάδια, ότι μόλις σταθεροποιηθεί και γίνει η αξιολόγηση, θα έχουμε μια ανάκαμψη των επενδύσεων. Αρα, έχουμε ένα θετικό σενάριο πάνω στο οποίο μπορούμε να πατήσουμε. Οχι ότι έτσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα, αλλά ακόμα και το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό και όλα μπορείς να τα αντιμετωπίσεις κάπως καλύτερα, αν η οικονομία σου είναι σε τροχιά ανάπτυξης και όχι ύφεσης.»

Και κατέληξε διαβεβαιώνοντας ότι «εμείς δεν θέλουμε, με δική μας ευθύνη, αυτό το σενάριο να ανατραπεί ή να αλλοιωθεί. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να συνεχιστεί αυτό το σενάριο…»

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης λέει αλήθειες ασύμφορες για το κόμμα του. Πράγματι, το 2015 ήταν τελικά, μια χρονιά χωρίς ύφεση. Παρά τις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και την ακραία πόλωση, παρά τη μεσολάβηση ενός οκταμήνου ασφυξίας ρευστότητας και απόλυτης αβεβαιότητας, παρά τη φυγή €40 δισ. από τις τράπεζες, παρά το κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων. Με δυο λόγια, παρά τα καταστροφικά συμβάντα η οικονομία κρατήθηκε στο 0%.

Σκεφτείτε λοιπόν, φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, πού θα βρισκόμαστε τώρα, αν δεν είχατε προκαλέσει όλες αυτές τις καταστροφές. Το πιθανότερο είναι ότι οι εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών – μέχρι το Φθινόπωρο του 2014 – για 3% ανάπτυξη το 2015 θα είχαν επαληθευτεί. (Εκτιμήσεις που σταδιακά αναθεωρούνταν καθοδικά, καθώς εξελισσόταν η περήφανη διαπραγμάτευση το 2015).

Ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος, λοιπόν, αναδεικνύει το βάρος των κυβερνητικών χειρισμών για τη δυσάρεστη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε σήμερα καθώς και την ευθύνη της 1ης κυβέρνησης Τσίπρα για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει σήμερα η 2η. Διότι, όπως πολύ σωστά επισημαίνει, και το Ασφαλιστικό, και το Φορολογικό, και όλα μπορείς να τα αντιμετωπίσεις κάπως καλύτερα, αν η οικονομία σου είναι σε τροχιά ανάπτυξης.

Δυστυχώς, το αίσθημα ευθύνης που επιδεικνύει τώρα ο κ. Δραγασάκης δεν περίσσευε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν βέβαιος ότι με τον αυθορμητισμό, τις επιθυμίες, τους χορούς και τις πορείες θα αλλάξει τον κόσμο μόλις αναλάβει τη διακυβέρνηση

Και επίσης έχει δίκιο ο Νέστορας του ΣΥΡΙΖΑ, όταν παρατηρεί πως υπάρχει ένα θετικό σενάριο -υπό όρους και προϋποθέσεις- και σπεύδει να  τονίσει πως ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το σενάριο δεν θέλει να ανατραπεί ή να αλλοιωθεί με δική του ευθύνη.

Δυστυχώς, το αίσθημα ευθύνης που επιδεικνύει τώρα ο κ. Δραγασάκης δεν περίσσευε, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν βέβαιος ότι με τον αυθορμητισμό, τις επιθυμίες, τους χορούς και τις πορείες θα αλλάξει τον κόσμο μόλις αναλάβει τη διακυβέρνηση. Στην οποία, ως τώρα τουλάχιστον, καταγράφει αλλεπάλληλα ζημιογόνα αποτελέσματα και αξιοσημείωτο πισωγύρισμα – δύο χαμένα χρόνια θυσιών, καθώς στη διακοπή της πορείας ανάκαμψης προστέθηκαν οι ζημιές από τις παλινωδίες, τους μεγαλοϊδεατισμούς και τους ερασιτεχνισμούς του 1^ου εξαμήνου του 2015.

Και σήμερα, ο αντιπρόεδρος καλεί όλους να επιδείξουν υψηλό αίσθημα ευθύνης για να δρομολογηθεί το καλό σενάριο.

Πρώτοι απ’ όλους, ωστόσο, πρέπει να ανταποκριθούν στο κάλεσμά του οι υπουργοί, τα στελέχη της κυβέρνησης, ακόμη και ο ίδιος. Είναι ένδειξη λογικής και σοβαρής διακυβέρνησης τα αρνητικά και αντιφατικά μηνύματα προς επενδυτές, τη στιγμή που η ελληνική οικονομία αγωνίζεται να ανακτήσει την εμπιστοσύνη τους, για να προσελκύσει τις τόσο απαραίτητες για την ανάπτυξη επενδύσεις;  Στο πολύ σύντομο διάστημα που έχει μεσολαβήσει μετά τη ρεαλιστική στροφή, η 2^η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα:

1. Κλιμακώνει τις εχθροπραξίες που ξεκίνησε ως αντιπολίτευση με μια από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα. Μπορεί στο σημείο αυτό ο κ. Τσίπρας «να σκέφτεται να πρωτοτυπήσει» συνεχίζοντας τον δρόμο που ακολουθούσε ως αντιπολίτευση, για τους επενδυτές όμως έχει διαφορετικό βάρος ο πόλεμος μιας κυβέρνησης από εκείνον της αντιπολίτευσης. Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τώρα κυβέρνηση. Και είναι χρήσιμο να σημειώσουμε πως ο απόλυτος και ύστατος θεματοφύλακας του περιβάλλοντος στη χώρα μας είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας – επανειλημμένα στο παρελθόν μπλόκαρε σχέδια ιδιωτών και της Πολιτείας επικαλούμενο λόγους προστασίας του περιβάλλοντος. Και για 1^η φορά σε ένα περιβαλλοντικό ζήτημα το ΣτΕ εγκρίνει αλλά η κυβέρνηση δεν συμμορφώνεται.
2. Διαχειρίστηκε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με καταστροφικό τρόπο και τεράστιες ζημιές για το ελληνικό Δημόσιο. Δεν αναφέρομαι στο γεγονός πως με την πολιτική του προκάλεσε την ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης – φαντάζομαι συμφωνεί ο κ. Αντιπρόεδρος πως και τα κόκκινα δάνεια μπορείς να τα αντιμετωπίσεις καλύτερα αν η οικονομία σου είναι σε τροχιά ανάπτυξης. Αναφέρομαι στο γεγονός πως τη στιγμή που η χώρα απευθυνόταν στην επενδυτική κοινότητα ζητώντας τεράστια κεφάλαια η κυβέρνηση α) με την αυθαίρετη και καταχρηστική επιπλέον φορολόγηση των παιχνιδιών του ΟΠΑΠ διαμήνυσε στους υποψήφιους επενδυτές πως στη χώρα μας καμία συμφωνία δεν ισχύει, β) έβαλε τις τράπεζες να αντλήσουν τα κεφάλαια από την αγορά χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει τι θα κάνει με τα κόκκινα δάνεια και γ) όλη η διαδικασία έτρεξε με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ακέφαλη. (εδώ)
3. Κατά την αμφιλεγόμενη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης της Τράπεζας Αττικής «ενθάρρυναν» τις ΔΕΚΟ να συμμετάσχουν στην ΑΜΚ της Αττικής, εξοργίζοντας επενδυτές που έχουν σημαντική θέση σε εταιρείες, όπως ο μεγαλοεπενδυτής και μέτοχος στην ΕΥΔΑΠ Τζ. Πόλσον, που προειδοποιεί (εδώ) ότι η επένδυση της ΕΥΔΑΠ στην Αττικής θα αποθαρρύνει όσους σκοπεύουν να επενδύσουν στις επιχειρήσεις με κύριο μέτοχο το Δημόσιο, με συνέπεια «το κράτος να χάσει πολύ περισσότερα από αυτά που νομίζει ότι θα κερδίσει».

Τα παραπάνω και πολλά άλλα μικρότερα περιστατικά δημιουργούν ανησυχία – βεβαιότητα για κάποιους – πως η βελτίωση των προοπτικών της οικονομίας που δρομολογείται μέσα από την συμπόρευση με την Ευρώπη, τη διασφάλιση των ροών χρηματοδότησης και την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, θα μετριαστεί σε μεγάλο βαθμό από την ανερμάτιστη μικροπολιτική των υπουργών της κυβέρνησης.

Η χώρα μας, λοιπόν, είναι ξανά όμηρος μικροπολιτικών εκβιασμών και μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Οικονομία και κοινωνία βρίσκονται ξανά εγκλωβισμένες σε μια lose lose situation: καλούμαστε να στηρίξουμε, με νέες θυσίες, τη συνέχεια μιας καταστροφικής διακυβέρνησης, για να αποφύγουμε μια καταστροφική και αδιέξοδη εκλογική αναμέτρηση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News