Κι όμως… Πέρα από την (μία ακόμη) «στροφή στον ρεαλισμό» και την τοποθέτηση κάποιων προσώπων με ξεκάθαρο μεταρρυθμιστικό προφίλ όπως στο Στέργιος Πιτσιόρλας στην κυβέρνηση, οι κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα στον πρόσφατο ανασχηματισμό φανερώνουν πολλά άλλα.

Κατ’ αρχάς και μόνο το γεγονός ότι του ανασχηματισμού προηγήθηκε μία συνεδρίαση κομματικού οργάνου στο Μέγαρο Μαξίμου, δείχνει ποιο ήταν το πλαίσιο και ο γνώμονας για την λήψη των αποφάσεων.

Εν συνεχεία, η επεισοδιακή απομάκρυνση του Νίκου Φίλη από το υπουργείο Παιδείας, δεν συνιστά απλώς μία άτακτη υποχώρηση από θέσεις που αποτελούσαν το τελευταίο ανάχωμα σε όσους αναζητούσαν το ύστατο άλλοθι: «είμαστε η κυβέρνηση της Αριστεράς και τουλάχιστον τα βάζουμε με την Εκκλησία». Απλοϊκό, επιφανειακό, αλλά αριστερό.

Ομως την ίδια στιγμή και κοστοβόρο σε ψήφους, ειδικώς όταν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει δείξει τις διαθέσεις του έναντι της κυβέρνησης. Οι ψήφοι των πιστών είναι πολλές και δεν είναι για να σπαταλιούνται, τώρα που η δημοσκοπική κατάρρευση απειλεί…

Εν τέλει, η άποψη που θέλει όσους αντιστέκονται και μπλοκάρουν τις μεταρρυθμίσεις να απομακρύνονται από την κυβέρνηση, έχει κενά και ανατρέπεται από τις κινήσεις του κ.Τσίπρα.

Ο… γενναιότερος των αντιμεταρρυθμιστών τις τελευταίες εβδομάδες ήταν ο Πάνος Σκουρλέτης. Εμφανίστηκε να μπλοκάρει αποφάσεις (για την ΔΕΗ, τον ΔΕΣΦΑ και τις Σκουριές) που στην πραγματικότητα δεν μπορεί να μπλοκάρει, για τον πολύ απλό λόγο ότι έχουν ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή. Εχτισε όμως έτσι ένα προφίλ του υπουργού που θέτει πάνω από όλα την κομματική εμμονή, η οποία είναι απαραίτητη για το φρόνημα της καταρρέουσας Αριστεράς.

Ο Σκουρλέτης όχι μόνον δεν απομακρύνθηκε από την κυβέρνηση, αλλά αναβαθμίστηκε όσο κανείς άλλος, αναλαμβάνοντας το υπουργείο που από την πρώτη ημέρα της αναρρίχησης του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ονειρευόταν, το υπουργείο Εσωτερικών.

Είναι ο δεύτερος της τάξει υπουργός, αυτός που θα συνομιλεί με τον Πρωθυπουργό όποτε θέλει και όπως θέλει, δεδομένου ότι είναι και ένας από τους κομματικά ισχυρότερους παράγοντες αυτήν την στιγμή. Ο επίσης αντιμεταρρυθμιστης Θοδωρής Δρίτσας είναι πολιτικά αμελητέο μέγεθος, άλλωστε μόλις και μετά βίας κατόρθωσε να εκλεγεί σύνεδρος στην τοπική οργάνωση της εκλογικής του περιφέρειας.

Η καθοριστικής σημασίας λεπτομέρεια, που δείχνει ότι ο αναχηματισμός είναι αν μη τι άλλο και εκλογικός συνίσταται στο εξής:

Στο πρόσφατο συνέδριο του κόμματος, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ήταν αυτός που τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει λάθος επιλογές στον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το υπουργείο που διαχειρίζεται τις σχέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης με την κεντρική κυβέρνηση είναι αυτό των Εσωτερικών.

Είναι επίσης – άλλη μία λεπτομέρεια – το υπουργείο που έχει την ευθύνη της διεξαγωγής των εκλογών. Και βρίσκέται πλέον στα χέρια του κ. Σκουρλέτη.

Υπό αυτήν την έννοια, η απότομη στροφή του κ. Τσίπρα στις μεταρρυθμίσεις μένει να αποδειχθεί στην πράξη. Αυτό που έχει κοιτάξει να προστατεύσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ο Πρωθυπουργός, είναι τα νώτα του για την περίπτωση που χρειαστεί να πάει σε εκλογές.

Και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη υπό αυτήν την έννοια, ότι ο γερμανικός Τύπος είδε μέχρις ενός σημείου θετικά το κυβερνητικό σχήμα, όμως την ίδια στιγμή διέκρινε περισσότερο μία απόπειρα του Πρωθυπουργού να χτίσει γέφυρες με την Ουάσιγκτον (κυρίως μέσω της τοποθέτησης του Δημήτρη Παπαδημητρίου), παρά μία βελτίωση των σχέσεων με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο…

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News