Στη χειρότερη γι’ αυτήν περίπτωση, η ΝΔ θα σταματήσει να είναι κόμμα-σκορποχώρι, αφού ο νέος αρχηγός θα είναι, έτσι κι αλλιώς, ισχυρός. Στην καλύτερη, μπορεί να κάνει τον Αλέξη Τσίπρα να χάσει τον ύπνο του και τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης να ψάχνουν στρατηγική και, ίσως, συμμαχίες.

Ολα αυτά είναι ένα, μάλλον ανέλπιστο, αποτέλεσμα της πρώτης εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας της Κυριακής, η οποία αιφνιδίασε πολλούς. Πρώτα-πρώτα τα ίδια τα στελέχη της, που δεν περίμεναν τόσο μεγάλη συμμετοχή, έπειτα από το φιάσκο της 22ας Νοεμβρίου. Μετά, αιφνιδίασε το κυβερνητικό επιτελείο, που είχε ποντάρει στη συνέχιση των διαλυτικών φαινομένων. Η απαξιωτική αναφορά του Πρωθυπουργού «αυτοί ούτε εκλογές δεν μπορούν να κάνουν» και η παρόμοια συνεργατών του «αυτοί θα διαλυθούν μόνοι τους», διαψεύστηκαν εν τοις πράγμασι.

Δεύτερος αιφνιδιασμός ήταν το δίδυμο που πάει στον δεύτερο γύρο. Για τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη δεν υπήρχε αμφιβολία. Όμως, είναι κοινό μυστικό ότι οι περισσότεροι θεωρούσαν ως βέβαιο αντίπαλό του τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Η «σφήνα» του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλάζει τα δεδομένα,  αν καταφέρει να αναδειχθεί νικητής στις 10 Ιανουαρίου.

Και οι δύο μονομάχοι του δεύτερου γύρου έχουν «κεντροδεξιά» χαρακτηριστικά. Της «λαϊκής δεξιάς» ο κ. Μεϊμαράκης, της «φιλελεύθερης» ο κ. Μητσοτάκης. Ο πρώτος έχει-και λόγω ηλικίας και μακράς διαδρομής- περισσότερο παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά, γεγονός που τον κάνει να υστερεί έναντι του σημερινού Πρωθυπουργού

Σε κάθε περίπτωση, η ΝΔ φαίνεται να ξεπερνάει, τουλάχιστον σ’ αυτήν τη φάση, κάθε κίνδυνο διάσπασης και, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να ισχυροποιηθεί τους επόμενους μήνες. Από τα δεξιά της δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο, με δεδομένη τη «νομιμοφροσύνη» του Αδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος συγκέντρωσε κάτι παραπάνω από το 10%. Το στοίχημα του νέου αρχηγού βρίσκεται στα «αριστερά» της ΝΔ, δηλαδή στο χώρο που καλύπτουν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και, κυρίως, στη μεγάλη δεξαμενή των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Και οι δύο μονομάχοι του δεύτερου γύρου έχουν «κεντροδεξιά» χαρακτηριστικά. Της «λαϊκής δεξιάς» ο κ. Μεϊμαράκης, της «φιλελεύθερης» ο κ. Μητσοτάκης. Ο πρώτος έχει -και λόγω ηλικίας και μακράς διαδρομής- περισσότερο παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά, γεγονός που τον κάνει να υστερεί έναντι του σημερινού Πρωθυπουργού. Όμως, από την άλλη, μπορεί να εμπνεύσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε κοινωνικά και εκλογικά στρώματα, που ενδεχομένως  βλέπουν με επιφύλαξη τον «νεοφιλελευθερισμό» του κ. Μητσοτάκη. Αλλωστε, σ’ αυτό το «αδύνατο σημείο» του αναμένεται να επικεντρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ την πολεμική εναντίον του κ. Μητσοτάκη, αν εκλεγεί αρχηγός. Μάλιστα, προκάλεσε εντύπωση ότι πρώτος επικαλέστηκε, ως αρνητικό χαρακτηριστικό, τον «νεοφιλελευθερισμό» του κ. Μητσοτάκη ο «καραμανλικός» Ευριπίδης Στυλιανίδης.

Τα μικρότερα κόμματα της «κεντρώας» αντιπολίτευσης βολεύονται -με όρους καθαρά εκλογικής στόχευσης- με Μεϊμαράκη αρχηγό στη ΝΔ. Το Ποτάμι επειδή θα απειληθεί περισσότερο αν αρχηγός γίνει ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος απευθύνεται ευκολότερα σε ψηφοφόρους νεότερων ηλικιών, φιλελεύθερης κατεύθυνσης. Το ΠΑΣΟΚ προτιμά τον κ. Μεϊμαράκη, διότι -εκτός των άλλων- εκφράζει τον «καραμανλισμό», με τον οποίο και η νέα ηγεσία του έχει μέτωπο, θυμίζοντας την «καταστροφική» κυβερνητική θητεία της κυβέρνησης Καραμανλή, ιδιαίτερα της περιόδου 2007-2009. Με Μητσοτάκη αρχηγό στη ΝΔ, η ζωή τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και  του Ποταμιού θα γίνει δυσκολότερη. Τότε  τα δύο αυτά κόμματα ίσως αναγκαστούν να αναζητήσουν νέες γραμμές άμυνας, με κάποια μορφή στενότερης συνεργασίας.

Το μεγάλο στοίχημα του νέου αρχηγού της ΝΔ θα είναι, πάντως, να εκμεταλλευθεί τη φυσιολογική φθορά της εξουσίας που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και να αποσπάσει ψηφοφόρους από τη δική του δεξαμενή. Ασφαλείς εκτιμήσεις, για το ποιος από τους δύο μονομάχους της ΝΔ μπορεί να το κάνει καλύτερα, είναι δύσκολο να γίνουν. Ο κ. Μεϊμαράκης είναι πιο μετριοπαθής ως προς τις πολιτικές θέσεις, αλλά κουβαλάει και το μειονέκτημα της «στασιμότητας». Ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να παίξει καλύτερα τον ρόλο του «αντι-Τσίπρα»,  μπορεί να απευθυνθεί καλύτερα στις νεότερες ηλικίες, αλλά φέρει και το βάρος κάποιων «ακραίων» φιλελεύθερων θέσεων.

Σε κάθε περίπτωση, στις 10 Ιανουαρίου τίποτα δεν θα είναι ίδιο στη ΝΔ. Χωρίς να αποκλείεται καθόλου η εκλογή του νέου αρχηγού να οδηγήσει σε ευρύτερες ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News