Τι είναι αυτό που ωθεί ένα δημόσιο πρόσωπο, ένα υπουργό, να κάνει αγωγή εναντίον ενός δημοσιογράφου ή εκδότη για δημοσίευμα που θεωρεί ότι τον έθιξε; Ο προφανής λόγος είναι για να αποκαταστήσει την υπόληψή του που θεώρησε ότι θίχτηκε από το δημοσίευμα. Aλλος πιθανός λόγος θα μπορούσε να είναι να τρομοκρατηθεί ο δημοσιογράφος και οι συνάδελφοί του ώστε στο μέλλον να σκεφτούν δύο φορές αν θα του επιτεθούν. Τρίτος λόγος θα μπορούσε να είναι η επιδίωξη να εξοντώσει οικονομικά και να ωθήσει σε κλείσιμο το ενοχλητικό έντυπο. Τελευταίος λόγος ίσως θα ήταν να αυξήσει το εισόδημά του. Aλλον δεν μπορώ να σκεφτώ.

Ο υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς κέρδισε στο εφετείο την αγωγή που είχε κάνει εναντίον του περιοδικού Athens Review of Books και του εκδότη του Μανώλη Βασιλάκη, και η οποία υποχρέωνε το περιοδικό στην καταβολή αποζημίωσης 18.300 ευρώ στον θιγέντα υπουργό. Η υπόθεση αφορούσε επιστολή αναγνώστη την οποία δεν είχε λογοκρίνει το περιοδικό και η οποία αποκαλούσε τον κ. Κοτζιά παλιό γκαουλάιτερ του σταλινισμού και υμνητή του Γιαρουζέλσκι. Ας μην μπούμε στην ουσία της υπόθεσης που είναι γνωστή σε αρκετούς – το εφετείο έκρινε αυτά που έκρινε. Ο Βασιλάκης θεώρησε άδικη την καταδίκη (διαβάστε εδώ) και αρνήθηκε να πληρώσει το ποσό, έτσι ο υπουργός θεώρησε σκόπιμο να εξουσιοδοτήσει τον δικηγόρο του να προχωρήσει σε κατάσχεση. Και μάλιστα ενώ αναμένεται η τελεσίδικη απόφαση του Αρείου Πάγου.

Αναρωτιέται κανείς για ποιον από τους παραπάνω λόγους προέβη στις κινήσεις αυτές ο κ. Κοτζιάς; Αν το έκανε για να αποκαταστήσει την τρωθείσα του τιμή, η απόφαση του εφετείου τον δικαιώνει και σε τίποτα δεν θα ενισχυθεί η υπόληψή του από την είσπραξη του ποσού. Να είναι ο σκοπός του να αυξήσει τα εισοδήματά του κατά 18.300 ευρώ το θεωρώ απίθανο. Αρα μένουν η τρομοκράτηση των δημοσιογράφων, ο ρεβανσισμός και η επιδίωξη να κλείσει το έντυπο.

Ενας ισχυρός υπουργός μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του με χίλιους δύο τρόπους και δεν έχει ανάγκη αγωγών για να προβληθεί η άποψή του. Από τη θέση του πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στη χρήση ενδίκων μέσων εναντίον οποιουδήποτε πολίτη, πόσο μάλλον όταν ο ίδιος προστατεύεται από ασυλία και άρα υπάρχει ασυμμετρία όπλων των δύο πλευρών. Εστω ότι η αγωγή είχε γίνει την περίοδο που δεν ήταν υπουργός, έστω ότι δεν θεώρησε απαραίτητο να την αποσύρει όταν έγινε. Τώρα όμως που ο εύλογος σκοπός μιας αγωγής, δηλαδή η υπεράσπιση της τιμής, ικανοποιήθηκε, δεν καταλαβαίνει ο κ. Κοτζιάς ότι κανείς από τους υπόλοιπους λόγους που μπορούν να ερμηνεύσουν την επιμονή του δεν του περιποιεί τιμή; Ενας εκπρόσωπος του έθνους, ένας υπουργός, πρέπει να έχει ευρυχωρία, μεγαλύτερη ανεκτικότητα από τους άλλους πολίτες, επίγνωση της δύναμης και της θέσης του και να μην δίνει την εντύπωση ότι θέλει να τρομοκρατήσει, να εκδικηθεί ή να φιμώσει δημοσιογράφους και έντυπα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News