Χθες, M. Τετάρτη, η Ντόρτμουντ υποδέχτηκε την Μονακό για τα προημιτελικά του Champions League. Ενα ματς που το δημοσιογραφικό κλισέ έλεγε ότι «θα περάσει σε δεύτερη μοίρα». Οι Βεστφαλοί ηττήθηκαν με 2-3. Λίγο μετά τον αγώνα, ο δικός μας Σωκράτης Παπασταθόπουλος, αρχηγός της γερμανικής άμυνας, δήλωσε: «Είμαι πρώτα απ’ όλα χαρούμενος που είμαι ζωντανός. Hταν η πιο δύσκολη μέρα στη ζωή μου και ελπίζω να μην τη ζήσει κανένας άλλος. Θα πρέπει να καταλάβουν στην UEFA ότι δεν είμαστε ζώα. Είμαστε άνθρωποι με οικογένειες, με παιδιά να μας περιμένουν σπίτι». Ο Σωκράτης ήταν φορτισμένος. Οπως και όλοι οι παίκτες της Ντόρτμουντ.

Σκεφτείτε τώρα ότι βρίσκεστε σε ένα πούλμαν καθ’ οδόν προς το γήπεδο. Είναι το δικό σας γήπεδό, το επισκέπτεστε τουλάχιστον μια φορά στις δέκα μέρες. Διαδρομή γνώριμη με μουσική, απλωμένα πόδια και χαλάρωση. Σε λίγη ώρα θα βρεθείτε ενώπιον του ποδοσφαιρικού πλανήτη, με όλα τα φώτα να πέφτουν πάνω σας. Εκείνη τη στιγμή, το μυαλό του ποδοσφαιριστή ίσως αλλάζει σχήμα και παίρνει εκείνο της ποδοσφαιρικής μπάλας. Και ξαφνικά τρία διαδοχικά «μπαμ». Τρεις εκρήξεις και το μυαλό παίρνει και πάλι την κανονική του θέση. Τα πόδια τεντώνουν και το πούλμαν φρενάρει. Το ένστικτο της επιβίωσης αντικαθιστά εκείνο του νικητή.

Μετά την επίθεση στο πούλμαν της Ντόρτμουντ ένας ποδοσφαιριστής, ο Μαρκ Μπάρτρα οδηγήθηκε στο νοσοκομείο. Οι παίκτες της ομάδας πήραν τα τηλέφωνα στα χέρια και άρχισαν να ενημερώνουν τους δικούς τους ανθρώπους ότι όλα είναι καλά. Μετά από λίγη ώρα, οι φωτεινοί εγκέφαλοι της UEFA ανακοίνωναν ότι ο προγραμματισμένος αγώνας θα αναβληθεί και θα αρχίσει το απόγευμα της επόμενης ημέρας! Ναι, ακριβώς…

Οι παίκτες της Ντόρτμουντ κατέβηκαν στο γήπεδο μουδιασμένοι, λες και οι αντίπαλοι τους είχαν υπνωτίσει πριν τον αγώνα. Ελειπε ο ενθουσιασμός και περίσσευαν τα λάθη. Οι παίκτες της γερμανικής ομάδας έμοιαζαν να έχουν ριχθεί άθελά τους σε μια αρένα με θηρία. Λες και έπρεπε να αγωνιστούν με το ζόρι. Γιατί; Μα για να ικανοποιήσουν τον ατσάλινο προγραμματισμό της UEFA, τα τηλεοπτικά συμβόλαια εκατομμυρίων, τις διαφημιστικές και τις στοιχηματικές εταιρείες. Σας μοιάζει περίεργο; Την ώρα που ο ποδοσφαιρικός πλανήτης προσπαθούσε να πληροφορηθεί για την υγεία των ποδοσφαιριστών μετά την επίθεση, εκατομμύρια άνθρωποι ρωτούσαν αγχωμένοι. «Θα γίνει το ματς. Το έχω παίξει ρε μαλάκα». Το ποδόσφαιρο είναι πρώτα απ’ όλα μπίζνα. Δεκαετίες τώρα…

Κάποιοι ίσως θα υποστηρίξουν ότι το ματς έπρεπε να γίνει σαν μια ένδειξη νίκης απέναντι στον φόβο. Σαν διαφήμιση αθλητικών ειδών με σλόγκαν «το παιχνίδι θα νικήσει». Κάτι σαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972. Κάτι τέτοιο θα είχε βάση αν είχαν ερωτηθεί και οι ιθύνοντες της γερμανικής ομάδας. Ο προπονητής Τούχελ το αρνήθηκε: «πληροφορηθήκαμε με sms ότι η UEFA θα αποφάσιζε στην Ελβετία. Δεν νιώσαμε καλά…» δήλωσε μετά τον αγώνα. Φυσικά η εκδοχή της UEFA, είναι κάπως διαφορετική. Με δηλώσεις του στο Associated Press, ο διευθυντής επικοινωνίας της UEFA, Πέδρο Πίντο τόνισε ότι «η απόφαση διεξαγωγής του ματς σήμερα έγινε χθες βράδυ στο στάδιο της Μπορούσια σε συνεργασία και πλήρη συμφωνία με τις ομάδες και τις αρχές…».

Είναι δύσκολο να βγάλεις άκρη. Το σίγουρο είναι ότι οι παίκτες της Ντόρτμουντ δεν ήθελαν να πατάνε το χορτάρι το απόγευμα της Τετάρτης. Ενας συμπαίκτης τους βρισκόταν στο νοσοκομείο μετά από –όπως όλα δείχνουν- τρομοκρατική επίθεση. Είμαστε σοβαροί; Στον δρόμο προς το γήπεδο, οι παίκτες δεν υπήρχε περίπτωση να κάθονταν χαλαροί όπως το προηγούμενο απόγευμα. Δεν νομίζω καν να άκουγαν μουσική και να κάνουν πλάκα μεταξύ τους. Σκεφτείτε να κάνετε την ίδια οδική διαδρομή που πριν λίγες ώρες κάποιοι ανεγκέφαλοι είχαν σπείρει με βόμβες. Δεν θα ρίχνατε κλεφτές ματιές από το παράθυρο; Θα ανυπομονούσατε να μπείτε στο γήπεδο και να κλωτσήσετε την κωλόμπαλα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News