Ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφθεί έτσι, όσο κι αν βομβαρδιστήκαμε αυτές τις μέρες με το πώς φτιάχτηκε το Μάτι και πώς αποτέλεσε παγίδα θανάτου για δεκάδες ανθρώπους. «Μη νομίζετε ότι το Μάτι είναι ένα και μοναδικό. Υπάρχουν κι άλλα. Για παράδειγμα, όλη η ακτογραμμή από το Λαύριο μέχρι το Σούνιο είναι σαν το Μάτι. Κλεισμένη σε πολλά σημεία από κτίσματα με λίγες και στενές διόδους προς τη θάλασσα», έλεγε ένας ειδικός σε μια τηλεοπτική συζήτηση.

Οσοι γνωρίζουμε την περιοχή συνειδητοποιήσαμε απότομα ότι είναι έτσι. Δεν χρειάζεται να κινδυνολογούμε. Αλλά καμιά φορά δεν πειράζει να προειδοποιούμε, ίσως και να επιβάλλεται. Για μη λέμε εκ των υστέρων «πού είναι το κράτος;» και να μην εμφανιζόμαστε σαν Μωρές Παρθένες.

Το παραλιακό μέτωπο από το Σούνιο (διασταύρωση προς τον Ναό του Ποσειδώνα) έως τις παρυφές του Λαυρίου είναι το ωραιότερο της Αττικής και ένα από τα ωραιότερα της Ελλάδας. Ο δρόμος που το διασχίζει είναι προβληματικός: στενός με συνεχείς στροφές και υπό προϋποθέσεις επικίνδυνος. Και στις δύο πλευρές του, δηλαδή και προς τη θάλασσα και προς το βουνό υπάρχουν λίγες χιλιάδες σπίτια, είτε μεμονωμένα είτε σε συγκροτήματα. Πολλά (μαζί και κατασκηνώσεις) μέσα στο δάσος, τον ομώνυμο Εθνικό Δρυμό. Τα πεύκα τα σκεπάζουν. Υπέροχο τοπίο.

Ομως, οι προσβάσεις προς τη θάλασσα σε μια απόσταση αρκετών χιλιομέτρων είναι λίγες και κακές (στενές δίοδοι). Πολλά σπίτια είναι χτισμένα κυριολεκτικά πάνω στο κύμα, εννοείται περιφραγμένα ή μαντρωμένα. Σαν κι αυτά που είδαμε ή περιέγραφαν οι άνθρωποι στο Μάτι.

Τι θα συμβεί αν έχουμε κάποιο «απρόοπτο»; Οι άνεμοι στην περιοχή είναι συχνοί και δυνατοί. Για παράδειγμα, το βράδυ της καταστροφής στο Μάτι, στο Σούνιο φυσούσε δαιμονισμένα, μια λάβα δεν σε άφηνε επί ώρες να βγεις στο μπαλκόνι. Τι θα συμβεί αν ξεσπάσει μια φωτιά στο μικρό βουνό και αρχίσει να κατεβαίνει με ταχύτητα προς τα σπίτια; Αν εκατοντάδες αυτοκίνητα αρχίσουν να βγαίνουν από τους παράπλευρους στο δρόμο που προαναφέραμε; Και, κυρίως, αν χρειαστεί οι άνθρωποι να βγουν κάπου με τα πόδια και πέσουν πάνω σε μάντρες ή συρματοπλέγματα ή σε στενά μονοπάτια που βγάζουν στη θάλασσα (όσοι τα ξέρουν);

Η περιγραφή και τα «εάν» σταματάνε εδώ. Επαναλαμβάνω ότι σκοπός δεν είναι να κινδυνολογήσουμε. Όμως, συνειδητοποιώντας ότι το Μάτι δεν είναι μοναδικό, καλό είναι όσοι έχουν τη αρμοδιότητα (Περιφέρεια, Δήμοι, Πυροσβεστική, Πολεοδομία, Δασαρχεία) να ξαναδούν ορισμένα πράγματα. Για να μην πει αύριο-μεθαύριο κανείς «δεν ήξερα, δεν μπορούσα». Οσο είναι καιρός ας επικαιροποιήσουν ή ας αλλάξουν τα σχέδια, αν υπάρχουν. Καλύτερα να χτυπάμε ένα καμπανάκι σήμερα, παρά καμιά καμπάνα αύριο.

Όχι μόνο γιατί η πρόληψη είναι καλύτερη από την όποια θεραπεία. Αλλά γιατί σε συνθήκες σαν κι αυτές που είδαμε στο Μάτι, συνθήκες «πολέμου», καλό είναι να έχουμε υπόψη μας τη ρήση του Ναπολέοντα: «Η πρώτη προϋπόθεση ενός πεδίου μάχης είναι να μην έχεις στενωπούς στα νώτα σου».

ΥΓ: Στην περιοχή παραθερίζουν και αρκετοί πολιτικοί. Μεταξύ άλλων και η οικογένεια του Πρωθυπουργού τα τελευταία τρία χρόνια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News