Κι όμως, τίποτε δεν έχει τελειώσει με το Eurogroup της Δευτέρας 20 Φεβρουαρίου. Συμφωνήθηκε απλώς ότι επιστρέφουν τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας στην Αθήνα και έτσι για μία ακόμη φορά μία ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει που οι δανειστές της της κάνουν την χάρη να συνομιλούν μαζί της.

Στην ουσία, αν συμφωνήθηκε κάτι σε αυτήν την συνεδρίαση, είναι η κατ’ αρχήν αποδοχή από την πλευρά της Αθήνας να νομοθετήσει τα προληπτικά μέτρα για το 2019. Πώς, πότε και τι ακριβώς θα περιλαμβάνουν αυτά μένει σε εκκρεμότητα.

Από εδώ και έπειτα ξεκινά άλλη μία επανάληψη γνωστών επεισοδίων. Θα συνεδριάσουν κομματικά όργανα, θα εκδοθούν non papers, θα γίνουν κάποιες συζητήσεις στην Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας θα κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Αλέξη Τσίπρα, οι συνταξιούχοι μπορεί να λάβουν καμία επιστολή ακόμη που θα τους διαβεβαιώνει ότι δεν κόβεται η πετσοσκομμένη σύνταξη τους και η ζωή θα συνεχιστεί.

Ομως παρά το κλίμα ευφορίας που επικρατεί για κάποιον λόγο απροσδιόριστο, η συμφωνία της Δευτέρας δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παρατείνει την αβεβαιότητα. Δεν αφορά ούτε κάποια παρέμβαση για το χρέος, δεν ανοίγει τον δρόμο για την ένταξη των τραπεζών στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, δεν λύνει το ζήτημα της συμμετοχής ή μη του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Το «μυστικό» είναι ότι μετά την εξέλιξη της 20ης Φεβρουαρίου 2017 όλα μοιάζουν ακόμη περισσότερο με την 20η Φεβραουαρίου 2015, τότε που ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια. Η κυβέρνηση δεν έχει κάτι να φέρει προς ψήφιση στην Βουλή σε αυτήν την φάση. Εχει μόνο να δει πώς θα υποδεχθεί την τρόικα μετά τα Κούλουμα, τι τραπέζι θα της στρώσει και πώς θα παρατείνει την διαπραγμάτευση με τον τρόπο που πολύ καλά γνωρίζει. Εκτός αν κάνει την μεγάλη έκπληξη: να αποδεχθεί χωρίς πολλά πολλά ό,τι έως τώρα έχει απορρίψει και να δρομολογήσει διαδικασίες εξπρές στην Βουλή. Δύσκολο ακούγεται, γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται πολύ «μασάζ» και αυτά τα πράγματα δεν γίνονται βιαστικά…

Υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες που δικαιολογούν την επιφυλακτικότητα και κάποια δεδομένα που δεν αλλάζουν. Από τα μέσα Μαρτίου ξεκινά ο κύκλος εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη με πρώτη την Ολλανδία. Ακολουθούν τον Απρίλιο και τον Μάιο οι δύο γύροι των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία και στο ορίζοντα θα βρίσκονται οι εκλογές του φθινοπώρου στην Γερμανία.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι στο Μέγαρο Μαξίμου περιμένουν τα αποτελέσματα των αναμετρήσεων αυτών, που «θα αλλάξουν το κλίμα στην Ευρώπη».

Και αν το καλοκαίρι του ’15 η «βόμβα» της ελληνικής πτώχευσης ούτε που απασχόλησε τις αγορές, το καλοκαίρι του ’17 δεν θα ασχολείται κανείς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News