Ηταν μια προσωπική άποψη ενός πικραμένου ,λόγω αδειάσματος, πρώην υπουργού ή κάτι που σηματοδοτεί μια γενικότερη αντίληψη στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ;

«Η εικόνα της συνύπαρξης στο Καστελόριζο και στη Ρω σε πολλούς μας δεν άρεσε. Από την άλλη όμως πρέπει να αποφασίσουμε τι προτιμούμε: μια προσπάθεια ένταξης της Χρυσής Αυγής στο κλίμα της δημοκρατίας ή τη διαρκή ρήξη. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προηγηθεί η ουσία μιας σύγκλισης, Η Χρυσή Αυγή πρέπει να δεχθεί έμπρακτα την υπαγωγή της στους θεσμούς της Δημοκρατίας. Και αυτή την στάση, αν και όταν εκδηλωθεί, πρέπει να τη στηρίξουν τα δημοκρατικά κόμματα».

Αυτή είναι η πλέον ενδιαφέρουσα άποψη που διατυπώνει ο Ν. Παρασκευόπουλος πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε συνέντευξή του στην «Βραδυνή της Κυριακής». Ας σημειώσουμε εδώ, ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν επιφορτισμένος, εκτός των άλλων, να φροντίζει και για την έγκαιρη και άψογη ολοκλήρωση των δικαστικών υποθέσεων που αφορούν στην εγκληματική δραστηριότητα αυτού του κόμματος. Οι απόψεις του πρώην υπουργού εξάλλου, προσφέρονται για συγκρίσεις με την υπόθεση Μπαλτάκου-ΧΑ, η οποία είχε κοστίσει πολιτικά προ διετίας στην κυβέρνηση Σαμαρά. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Ο αριστερός πρώην υπουργός μας λέει με λίγα λόγια ότι χρέος μας είναι να βοηθήσουμε, ώστε να γίνει «καλή» η ΧΑ και έτσι να καταστεί «αξιοποιήσιμη» στα πλαίσια του δημοκρατικού συστήματος. Αυτό κατανοώ εγώ τουλάχιστον, ως την ουσία των λόγων του. Όσο και αν φαίνεται αρχικά παράδοξο, στην ίδια λογική είναι και η θέση του για ισορροπημένη στάση της Αστυνομίας απέναντι στους αντιεξουσιαστές, διότι «αν ήταν σκληρότερη θα ήταν σκληρότερα και τα επεισόδια».

Ας μην γελιόμαστε. Ο Νίκος Παρασκευόπουλος μιλάει για θέματα που τουλάχιστον συζητούνται στους ηγετικούς κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νίκος Τόσκας έχει καλέσει σε διάλογο συλλογικότητες των αντιεξουσιαστών και ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης είχε δηλώσει για τις ψήφους της ΧΑ, ότι «δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι» στην προσπάθεια να ισχύσει η απλή αναλογική από τις προσεχείς εκλογές.

Η χρεοκοπία της αριστερής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ τον υποχρεώνει να αναζητήσει τη δυνατότητα να ηγεμονεύσει σε μια ευρύτερη συσπείρωση δυνάμεων του «αντισυστημικού» λαϊκισμού. Η σφιχταγκαλιασμένη κοινή πορεία με τον Π.Καμένο ήταν η αρχή και έκανε τη δουλειά της μέχρι σήμερα, αλλά δεν επαρκεί για το μέλλον. Η άτυπη συσπείρωση του 60% , που δεν πείθεται και αρνείται να αλλάξει, διατηρείται χάρη κυρίως στην απελπιστική ατολμία -ή αδυναμία- της άλλης πλευράς να εκφράσει ένα σαφές και συγκεκριμένο όραμα που να πείθει και να συσπειρώνει. Όσο διατηρείται αυτό, θα αποτελεί και ζωτικό χώρο της πολιτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Για τον Τσίπρα είναι δύσκολο να συνεννοηθεί και να ξανασυναντηθεί με τους πρώην συντρόφους του. Μια ξεπλυμένη, συνεννοήσιμη και με άλλο όνομα ΧΑ, η ανοχή στις «συλλογικότητες» και κάποιες ακόμη πολιτικές τσόντες , θα άνοιγαν δυνατότητες συγκρότησης ενός «αντισυστημικού σούπερμάρκετ» σε συνθήκες πόλωσης και κατακερματισμού, λόγω απλής αναλογικής. Μην αναζητείτε εξηγήσεις με ιδεολογικούς όρους. Για ένα αμοραλιστικό σύστημα που προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία πρόκειται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News