Το «Brexit» είναι ένας νέος πολιτικός όρος, ο οποίος μπήκε πρόσφατα στο λεξιλόγιό μας. Οπου όπως μπήκε, άλλο τόσο εύκολα βγήκε – από ό,τι έδειξε η ιστορία, χρειάστηκαν μόνο δύο επί τοις εκατό διαφορά.

Το «Brexit» προέρχεται από τη σύντμηση των λέξεων «British» και «exit», θέλοντας -προφανώς- να επισπεύσουν τη «βρετανική έξοδο». Υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν ότι το «Brexit» προέρχεται από τους λάθος χειρισμούς του Κάμερον, αλλά αυτό αποτελεί κομμάτι μιας άλλης συζήτησης.

Και επειδή ανάμεσά μας (πάντα θα) υπάρχουν ελληνάρες, ακόμα και στο «Brexit» βλέπουν μια εθνική πρωτιά. «Οταν όλη η Ευρώπη παραμιλούσε με το “Grexit”, οι κουτόφραγκοι Ευρωπαίοι έπιναν το τσαγάκι τους και έτρωγαν μπριός». Τώρα, το πώς μπορεί να συνδυάζεται το τσάι με μπριός, είναι κάτι το οποίο το στομάχι μου δεν θα ήθελα να γνωρίζει.

Αυτό, όμως, το οποίο γνωρίζω, είναι το τι έχει ειπωθεί περί «εξόδου».

«Η τύχη σπάνια συνοδεύει κάποιον μέχρι την έξοδο»

(Εντάξει, έπαθα κι εγώ ξερολίαση και ελληναριά, το οποίο σημαίνει ότι στα σχόλια μπορείτε να προσθέσετε ό,τι γνωρίζετε που έχουν πει-γράψει-σκαλίσει για την «έξοδο»)

Βρείτε στα παρακάτω αποφθέγματα τις όποιες αντιστοιχίσεις με την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Δικαιωματικά, η πρώτη ατάκα για το εν λόγω θέμα ανήκει σε έναν Αγγλο…

«Ο κόσμος είναι μια θεατρική σκηνή και όλοι, άντρες και γυναίκες, απλά ηθοποιοί. Εχουν τις εισόδους τους και τις εξόδους τους. Και ο κάθε άνθρωπος στον καιρό του παίζει πολλούς ρόλους, καθώς οι πράξεις όπου εμφανίζεται είναι οι εφτά ηλικίες» – Γουίλιαμ Σαίξπηρ, δραματουργός (από την κωμωδία «Οπως σας αρέσει» ή «Οπως αγαπάτε»)

«Η κάθε λέξη είναι μια έξοδος / για μια συνάντηση πολλές φορές ματαιωμένη / και τότε είναι μια λέξη αληθινή, που επιμένει στη συνάντηση» – Γιάννης Ρίτσος, ποιητής

«Κάθε έξοδος είναι είσοδος κάπου αλλού» – Τομ Στόπαρντ, τσεχοβρετανός σκηνοθέτης

«Η έξοδος βρίσκεται, συνήθως, εκεί που ήταν η είσοδος» – Στανισλάβ Γέρζι Λετς, πολωνός γνωμικογράφος

«Η φιλία είναι, συνήθως, η πόρτα τής εξόδου παρά η πόρτα τής εισόδου τού έρωτα» – Γουστάβος Λε Μπον, γάλλος ανθρωπολόγος

«Ο έξυπνος άνθρωπος θα βρει έξοδο από μια δύσκολη κατάσταση. Ο σοφός δεν θα βρεθεί σ’ αυτήν την κατάσταση» – Ζαν-Πολ Ρίχτερ, γερμανός συγγραφέας

«Η τύχη σπάνια συνοδεύει κάποιον μέχρι την έξοδο» – Μπαλτάσαρ Γκρασιάν, ισπανός συγγραφέας

«Οι νέοι αισθάνονται τις λύπες πολύ πιο έντονα απ’ ό,τι οι γέροι. Οι τελευταίοι, είναι κοντά στην έξοδο κινδύνου» – Τζουζέπε (Τομάζι) Λαμπεντούζα, δούκας της Πάλμα και πρίγκιπας της Λαμπεντούζα – και, βέβαια, ιταλός συγγραφέας

«Μία δε πάντων είσοδος εις τον βίον, έξοδός τε ίση» (μτφρ: για όλους μία είναι η είσοδος στη ζωή, και η έξοδος ίδια [για όλους] είναι) – Παλαιά Διαθήκη (Σοφία Σολομώντος Ζ’ 5).

(εντάξει, η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι Ευρωπαία, αλλά το θυμήθηκα και αυτό και είπα να μην του δείξω την πόρτα της εξόδου)

Κάνω μεγαλοπρεπή έξοδο από αυτό το κείμενο, με το αγαπημένο μου, από τον γάλλο φιλόσοφο Ζαν Πολ Σαρτρ: «Μια αγάπη, μια καριέρα, μια επανάσταση. Τόσα πράγματα που αρχίζει κάποιος αγνοώντας την έξοδο».

Οπου αν το καλοσκεφτείς, τα περισσότερα πράγματα στη ζωή -ναι, και στην έξοδο- μπορούν να ξεκινήσουν (και να τελειώσουν) από μια αγάπη κι από μια καριέρα.

Και, φυσικά, κι από μια επανάσταση…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News