Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, παλιό στέλεχος της ανανεωτικής Αριστεράς, είναι ένα πρόσωπο που συχνά επεφύλασσε εκπλήξεις. Πρώτου μεγέθους έκπληξη ήταν, ας πούμε, η παραμονή του στον ΣΥΡΙΖΑ όταν όλοι του οι πολιτικοί σύντροφοι αποχώρησαν για να φτιάξουν τη ΔΗΜΑΡ. Υπό μία έννοια η επιλογή του δικαιώθηκε.

Αλλη έκπληξη ήταν η εγκατάλειψη της χαμηλών τόνων τεκμηριωμένης αντιπαράθεσης που χαρακτήριζε την πολιτική του συμπεριφορά στο παρελθόν και η υιοθέτηση σε υπερβολικό βαθμό και επί παντός επιστητού του συνθηματολογικού και χωρίς βάθος λόγου του twitter, τον οποίο παρόξυνε όσο περνούσαν τα χρόνια της κρίσης. Υπήρξαν βέβαια αρκετές φορές που η πολιτική του καταγωγή γινόταν ευκρινής, κυρίως σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά η γενική εικόνα ήταν ενός θυμωμένου πολεμιστή της πρώτης γραμμής. Η επιλογή αυτή δεν δικαιώθηκε γιατί είναι από τα στελέχη του κόμματος που εξετέθησαν περισσότερο όταν προσέκρουσαν στην πραγματικότητα και τα tweets του ένα ένα επέστρεφαν σαν μπούμερανγκ.

Αλλη έκπληξη ήταν ο τρόπος που το αντιμετώπισε αυτό. Προερχόμενος από μία πολιτική μήτρα στην οποία η αυτοκριτική και ο επαναπροσδιορισμός ήταν ουσιώδη συστατικά της ιδρυτικής της κουλτούρας, θα περίμενε κανείς κάποια από τα ενδιάμεσα tweets να περιέχουν μια στάλα αυτοκριτικής και, γιατί όχι, συγγνώμης, πριν ξεκινήσει την κυβερνητική τουιτεροθητεία του. Όμως συνέχισε ακάθεκτος, γράφοντας αυτήν τη φορά τα αντίστροφα, με αποτέλεσμα να καταυγάζει η κραυγαλέα αντίθεση των δύο περιόδων του, λόγω της συχνής αντιπαράθεσης των μικρών κειμένων που κάνουν οι εχθροί του στον άγριο κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Και επειδή δεν γίνεται να λες τα αντίθετα με πριν και να έχεις πάντα δίκιο, εκτίθεται συχνά.

Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι μια τέτοια δήλωση θα ήταν προτιμότερο να την κάνει ένα λιγότερο ευκατάστατο στέλεχος. Θα μείνω στην ουσία

Τελευταία έκπληξη η αδιανόητη δήλωσή του «δε με κόφτει εμένα αυτός που βγάζει 70.000 ευρώ». Ο Δημήτρης Παπαδημούλης ανήκε ενσυνείδητα στην μη κομμουνιστική Αριστερά και ήταν από εκείνους που πρωτοστάτησαν να αφαιρεθεί το κομμουνιστικό «Κ» από τον τίτλο του ΚΚΕ εσ. Δεν νοείται λοιπόν να ανήκει σε εκείνους που ποινικοποιούν την επιχειρηματικότητα, την ελεύθερη αγορά, την επιτυχία, σαν τους συντρόφους του δηλαδή που ποτέ δεν αποκήρυξαν το «Κ».

Δεν θα σταθώ στο τι μένει από τις 70.000 μετά την άγρια φορολογία και τις εισφορές – το γνωρίζουμε όλοι. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι μια τέτοια δήλωση θα ήταν προτιμότερο να την κάνει ένα λιγότερο ευκατάστατο στέλεχος. Θα μείνω στην ουσία. Αυτός ακριβώς, ο φορολογούμενος των 70.000 ευρώ θα έπρεπε κατεξοχήν να σας ενδιαφέρει, κ.Παπαδημούλη. Διότι αυτός θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, αυτός είναι η μικρή ατομηχανή που κινεί την αγορά, αυτός είναι το κύτταρο της ανάπτυξης σε μία οικονομία όπως η ελληνική. Σε αυτόν είναι που πρέπει να δώσετε κίνητρα να συνεχίσει να υπάρχει και να αναπτύσσεται αντί να τιμωρείτε την επιτυχία του. Η ισοπεδωτική εξίσωση προς τα κάτω που ονειρεύονται οι «ημικομμουνιστές» σύντροφοί σας δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά μόνο σε κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση τύπου Βενεζουέλας πλην τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας αυτής.

Θα έπρεπε να είστε ο τελευταίος σε αυτό το κόμμα που θα έβαζε στο στόχαστρο του τους πολίτες που προοδεύουν στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί προέρχεστε από την Αριστερά του Κύρκου (νομίζω ο μόνος επιφανής) η οποία είχε πλήρη συνείδηση ότι δεν επιχειρεί να ανατρέψει τον Καπιταλισμό αλλά να τον κάνει πιο ανθρώπινο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News