Κυκλωμένοι από κυκλώνες, στο μάτι τους ματιασμένοι και άμαθοι στα κυκλοτερή, τους υποδεχθήκαμε: πορευόμαστε με φώτα πορείας και μετ’ απορίας, μια και ενέσκηψαν ο ένας πίσω από τον άλλον ο «Ξενοφών» και ο «Ζορμπάς», οι Medicanes, οι μεσογειακοί κυκλώνες.

Η απορία στην πορεία έγινε θεμελιώδες ερώτημα: γιατί στην κυκλωνιασμένη χώρα δίνονται ανδρικά ονόματα στους κυκλώνες, ενώ οι πεπειραμένοι Αμερικανοί από χρόνια βαφτίζουν τους δικούς τους με γυναικεία;

Ποιοι είναι οι αρμόδιοι εδώ νονοί και βαφτιστές; Ξέρουν κάποιοι κάτι και μας το κρύβουν; Υπάρχει καμιά κακιασμένη βαφτίστρα εκεί στις αρμόδιες Υπηρεσίες και είπε να διασύρει τους άνδρες, που την ταλαιπώρησαν, μ’ αυτό τον τρόπο; Μήπως ο Ξενοφών Ζορμπάς είναι ένα και υπαρκτό πρόσωπο και είπε η κακιασμένη «Θα σε φτιάξω εγώ, αλήτη»; Τι κάνουν τα (ποια;;;;) σωματεία υπεράσπισης των δικαιωμάτων των καταπιεσμένων ανδρών; Ποια εντέλει η διαδικασία και τα κριτήρια ονοματοδοσίας του κάθε επερχόμενου κυκλώνα;

Ακατανόητες για τον κοινό νου είναι ήδη οι επιλογές των ονομάτων των δυο πρώτων εξαιρετικών καιρικών φαινομένων. Ο «Ξενοφών» είτε σαν ιστορικός της αρχαιότητας είτε σαν θρυλική αλλά κλειστή πλέον σουτζουκλερί της Θεσσαλονίκης ουδεμία σχέση είχαν με την θα-σε-πάρει-και-θα-σε-σηκώσει αίσθηση του καιρού των τελευταίων ημερών και μάλλον το όνομα διασύρθηκε αναίτια. Από την άλλη η επιλογή «Ζορμπάς» μπορεί να έχει αναφορά στο θυελλώδες του καζαντζακικού χαρακτήρα και να δίνει μια διεθνή επικοινωνιακή διάσταση αλλά εύλογο είναι να περιμένεις τον επόμενο κυκλώνα να τον ονομάσουν Καπετάν Μιχάλη ή τουλάχιστον Αλαν Μπέιτς.

Θα ήταν βέβαια ευρηματικό και επιμορφωτικό να δίνονται ονόματα ηρώων της ελληνικής λογοτεχνίας στους κυκλώνες αλλά μάλλον δεν ήταν αυτό το κίνητρο της βάφτισης του Ζορμπά. Ποιος θ’ άντεχε εξάλλου το βάρος να επιλέξει για όνομα κυκλώνα το καραγάτσειο «Γιούγκερμαν», το «Λουκής Λάρας» του Βικέλα ή ακόμη το «Φραγκογιαννού» του άφθαστου Σκιαθίτη; Πιο ταιριαστό για την κατάσταση φαίνεται το σκαμπαρδώνειο «Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας».

Η ταχύτητα των ανέμων, η ορμή και το θυελλώδες του φαινομένου από την άλλη θα μπορούσε να ωθήσει τους βαφτιστές σε επιλογή ονομάτων τάχιστων θρυλικών αθλητών και αθλητριών, αν και ατυχήσαμε βάναυσα, όταν επιβατηγό ονομάστηκε «Κεντέρης». Ωστόσο υπάρχει μεγάλη δεξαμενή αέρινων εξτρέμ του παρελθόντος, που θα μπορούσαν να δώσουν ποδοσφαιρική χροιά και άλλη διάσταση στους κυκλώνες: «Χατζηπαναγής», «Παρίδης», «Σαραβάκος», «Γκαλέτι» και πάει λέγοντας. Αν ειπωθεί σε δελτίο ειδήσεων «έρχεται ο κυκλώνας “Αρδίζογλου”», δεν ακούγεται καθόλου άσχημο, ειδικά αν έχεις προλάβει τον αέρινο ακραίο την εποχή που έπαιζε στον Απόλλωνα Αθηνών.

Είναι επομένως αδήριτη η ανάγκη τάχιστα να θεσπιστούν κριτήρια διαφανή και σχετικός πίνακας κοινής αποδοχής ονοματοδοσίας κυκλώνων. Δε μπορεί ο every πικραμένος να βαφτίζει κατά πως του καπνίσει.

Ο γρέγος, το μελτέμι, ο νοτιάς, ο γαρμπής, ο μαΐστρος, ο βαρδάρης θα μείνουν σημάντορες άνεμοι μόνο για τους ποιητές αλλά ποιος ακούει τους ποιητές σήμερα; Τετραγωνίζοντας τον επόμενο κυκλώνα, πώς θα τον βαφτίσουμε;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News