Ξύπνησα χθες με την κακιά είδηση του απροσδόκητου χαμού του τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη σε τροχαίο δυστύχημα στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης.

Οταν διάβασα και συνειδητοποίησα την είδηση, μου ξέφυγε ένα «ώχ!», και έσπευσα αμέσως στο laptop να αφαιρέσω από το blog μου (filoftero.blogspot.com) μια φωτογραφία που είχα αναρτήσει πριν λίγες μέρες στη στήλη «Η Ελλάδα που με στενοχωρεί», που τον έδειχνε να τραγουδά πίσω από ένα βουνό με καλάθια από γαρύφαλλα που του πέταξαν οι θαμώνες του μαγαζιού.

Η λεζάντα μου έγραφε, «η Ελλάδα που πετάει λουλούδια από κάτω, αποθεώνοντας».

Το πρόβλημά μου είναι στην τελευταία λέξη. Διότι η «αποθέωση» καθορίζει και την «αισθητική της συμπεριφοράς».

Η προσφορά ενός λουλουδιού, ακόμα και δια της ρίψεώς του, είναι μία ευγενής χειρονομία. Αναδεικνύει πολιτισμό. Ευγένεια. Ευαισθησία. Τρυφερότητα. Και με συγκινεί.

Η εκτόξευση, όμως, μιας δωδεκάδας καλαθιών, είτε απευθείας από τον θαμώνα στο τραπέζι, είτε με το πιο … σεμνό άδειασμά τους στην πίστα από την κοπέλα που τα πουλάει (την λουλουδού), δείχνοντας ταυτόχρονα τον «χορηγό»,  είναι μια πράξη βάρβαρη, χυδαία και αποκρουστική.

Σε ιδιωτικό χώρο, το να στείλεις στην αγαπημένη σου ένα ολόκληρο…  περιβόλι από τριαντάφυλλα, μπορώ να το αποδεχτώ. Φανερώνει έναν άνθρωπο ο οποίος, την δεδομένη στιγμή και υπό συγκεκριμένες περιστάσεις, αισθάνεται ότι τον πνίγει τόσο πολύ ο έρωτας που ένα τριαντάφυλλο, όπως και μία μόνο λέξη, ίσως δεν φτάνουν για να τον εκφράσει. Αυτό, είναι ωραίο. Διότι είναι και ιδιωτικό.

Η δύναμη αυτού του συγκεκριμένου κοινού είναι τεράστια και ολέθρια. Δεν συναντάται μόνο στα τραπέζια μιας «μεγάλης πίστας». Την έχουμε δει και νιώσει σε πλατείες, κάτω από μπαλκόνια αλαλαζόντων πολιτικών – πολύ λίγο διαφέρει, μάλιστα, η εικόνα αυτή από εκείνην στα μαγαζιά της νύχτας

Το άλλο όμως, είναι επίδειξη! Είναι δημόσιο, και δεν είν’ ωραίο.

Ο Παντελίδης, είχε σπουδαία φωνή κατ’ εμέ. Ατόφια, και εν πολλοίς ακατέργαστη ακόμα. Μια λαϊκή φωνή, που την φαντάστηκα κάποτε να λέει και τραγούδια πολύ μεγάλα. Ισως χρειαζόταν όμως να περάσει από το «αγροτικό» της κακιάς πίστας, για να καταλήξει κάποτε εκεί όπου και πάλι ο κόσμος θα διασκέδαζε μαζί του και θα τον χειροκροτούσε, χωρίς όμως να τον θάβει πίσω από μια στοίβα καλαθιών. Χωρίς να τον αποθεώνει!

Μπορεί όμως από την άλλη, και να τον ισοπέδωναν αυτά τα μαγαζιά, αυτοί οι χώροι, μα κυρίως το κοινό, το από κάτω. Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Δυστυχώς, έφυγε πολύ νωρίς.

Η δύναμη αυτού του συγκεκριμένου κοινού είναι τεράστια και ολέθρια. Δεν συναντάται μόνο στα τραπέζια μιας «μεγάλης πίστας». Την έχουμε δει και νιώσει σε πλατείες, κάτω από μπαλκόνια αλαλαζόντων πολιτικών – πολύ λίγο διαφέρει, μάλιστα, η εικόνα αυτή από εκείνην στα μαγαζιά της νύχτας – όπως και σε τηλεοπτικά πλατό (σαν το Τσαντίρι), σε ποδοσφαιρικά γήπεδα (στις κερκίδες των «οργανωμένων»), κλπ

Εχω την αίσθηση πως, σε αρκετές περιπτώσεις, μπορεί το κοινό αυτό, το «από κάτω», να τέμνεται, όπως λέμε στα μαθηματικά. Δηλαδή, να συναντάται το ένα με το άλλο.

Το μεγάλο «όπλο» του, πολλές φορές και φονικό, είναι η απερισκεψία του. Η έλλειψη κοινής λογικής. Δύσκολα αντιμετωπίζεις έναν τέτοιο «εχθρό», καθώς οι ενέργειες και αντιδράσεις του καθορίζονται σχεδόν αποκλειστικά από το θυμικό. Σκέψη, δεν υπάρχει πουθενά!

Τα πιο επικίνδυνα περιστατικά, για μένα, είναι οι από κάτω που, εν γνώσει τους ή μη (φοβούμαι πως μη!), «αποθεώνουν» πρόσωπα τα οποία ποντάρουν πολύ σε αυτό. Το περιμένουν και το επιδιώκουν. Καριέρες έχουν κτιστεί επάνω σε τούτη τη σύμβαση. Οι αληθώς καταξιωμένοι, ή δεν έπαιξαν ποτέ σ’ αυτό το γήπεδο, ή έφυγαν την κατάλληλη στιγμή και απογαλακτίστηκαν από τον όχλο.

Αυτόν, ας πούμε, που «αποφασίζει» για την διαφημιστική και τηλεοπτική αγορά ποιες εκπομπές είναι «καλές» και ποιες όχι. Αυτόν που ρίχνει την ψήφο του στη κάλπη. Αυτόν που βάζει την υπογραφή του κάτω από ένα κείμενο που δεν ξέρει τι γράφει. Αυτόν που παίρνει τηλέφωνο και βρίζει τον βουλευτή της πόλης του επειδή νοιώθει ότι δεν υπερασπίζεται τα συμφέροντά του. Αυτόν που κλείνει τον δρόμο στους άλλους, αλλά στο χωράφι του έχει ταμπέλα που γράφει «απαγορεύεται η είσοδος»!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News