Ήταν ένα μικρό αλλά ενδιαφέρον άρθρο για τα θαύματα της Νανο-Τεχνολογίας. Έκανε λόγο για νέα υφάσματα που τίποτα δεν μπορεί ν’ αφήσει λεκέ επάνω τους. Να πέφτουν δηλαδή αβγά, γιαούρτια, τουρσιά και μετά να κάνεις έτσι, να το τινάζεις λίγο και να φεύγουν τα πάντα. Να δίνεις δηλαδή συναυλία στο Ίλιον απτόητος και να μην φτάνει το γιαούρτι να σου έχει ποτίσει μέχρι και το σώβρακο. Εντάξει, εκείνος δεν ήταν τραγουδιστής άλλα μια παρέλαση ακόμη θα του τύχαινε μπορεί και δυο αν όλα πήγαιναν όπως τα υπολόγιζε. Κι εκεί ένα κουστουμάκι από τέτοιο ύφασμα θα έκανε τράκες. Τέλος πάντων, στα υπ’ όψιν σκέφθηκε και άφησε την εφημερίδα στο κομοδίνο.

Ο αέρας έμπαινε μέσα από το παράθυρο πρωινός, ανοιξιάτικος, άρα επιθετικός και ξεσηκωτικός. Θα έβγαζε τη ριγέ πυτζάμα και θα πήγαινε βόλτα. Σήμερα κανένα από τα δυο βλαμμένα δεν είχαν ζητήσει ακρόαση διότι ετοίμαζαν τις βαλίτσες τους για το εξωτερικό. Θέλοντας να αποφύγουν το μαρτύριο της σταγόνας και της πέτσας και ο Γ. και ο Α. είχαν φροντίσει να είναι εκτός Ελλάδος όταν θα γίνονταν οι παρελάσεις. Ο Β. έτρεχε με τα δικά του και δεν ήθελε και να τον δει. Κάπου τα είχαν λίγο χαλάσει και εκτός αυτού του είχε δημιουργήσει και έναν άλλο πονοκέφαλο, αχρείαστο για ένα τέτοιο πρωινό. Ειδοποίησε λοιπόν τον οδηγό να είναι έτοιμος.

Του έδωσε εντολή λοιπόν, να πάει προς Λεωφόρο Συγγρού. Εντωμεταξύ όμως το μυαλό του κόλλησε πάλι σ’ εκείνο το γρίφο: του Αρχηγού που ήταν και Υπουργός Οικονομικών και έπρεπε να εισπράξει φόρο από το κόμμα του αλλά δεν το έκανε. Μόλις την περασμένη Κυριακή στο κόμμα του Υπουργού Οικονομικών είχαν κάνει εκλογές και τον είχαν βγάλει Αρχηγό τον Υπουργό. Ανακοίνωσαν ότι ψήφισαν περίπου 240.000 χιλιάδες άνθρωποι. Με κάτι πολύ πρόχειρους αλλά διασκεδαστικούς λογαριασμούς ο καθένας μπορούσε να δει ότι αυτό ήταν μεγάλο μούσι. Ακόμη και με 1 λεπτό για κάθε ψηφοφόρο με βάση τα εκλογικά κέντρα και την ανισοκατανομή των ψηφοφόρων έβαιναν 140.000 περίπου οι πιθανοί ψηφοφόροι. Το θέμα όμως ήταν άλλο. Ο καθένας ψηφοφόρος πλήρωνε 2 Ευρώ για να ψηφίσει. Αυτό το ποσό είτε των 480.000 Ευρώ είτε των 280.000 Ευρώ διακινήθηκε μέσα σε λίγες ώρες για λογαριασμό του Αρχηγού που ήταν και Υπουργός των Οικονομικών χωρίς να δίδονται διάτρητες αποδείξεις και χωρίς να πάει τίποτα στο Κράτος; Ήταν δυνατόν; Και όμως ήταν. Έπεισε τον εαυτό του για άλλη μια φορά να κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Θα γινόταν εκείνος «χαλασοχαράς» για τον Υπουργό και το κόμμα; Είχε άλλωστε κι άλλα στο κεφάλι του και όχι μόνο το πώς διακινήθηκαν από έναν πραγματικό «Ντέιβιντ Κόπερφιλντ» αυτά τα χρήματα και κανείς δεν μίλησε για Φ.Π.Α. και τέτοια. Άντε σε καλή μεριά, σκέφθηκε, πιο πολύ για να καθησυχάσει τον εαυτό του.

Εντωμεταξύ την προσοχή του είχε τραβήξει εκεί στη Συγγρού η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, που διαχειρίζεται το Ίδρυμα Ωνάση. Ο Πρόεδρός της τον είχε επισκεφθεί πριν λίγες ημέρες. Γνωστό το Ίδρυμα και για τα φοβερά ταξίδια-δωράκια που κάνει σε διαφόρους. Ποιόν αντιπαθητικό δημοσιογράφο να σκεφθείς και να μην έχει πάει ένα τέτοιο πλήρες-ταξιδάκι έως τη Νέα Υόρκη, ας πούμε. Τέλος πάντων αυτό δεν τον ένοιαζε. Δημοσιογράφος δεν θα γινόταν. Αυτός θα τις παρήγαγε τις ειδήσεις με την παρουσία του. Αλλά σίγουρα θα ήταν πολλοί δημοσιογράφοι μαζεμένοι εκείνο το μεσημέρι. Έδωσε διαταγή να πάει το αυτοκίνητο στην είσοδο. Πανεύκολα βρέθηκε μέσα σε ένα χαρούμενο πλήθος. Χειραψίες, ποτήρια, χλιδή. Έβγαλε κι ένα λόγο. Για το ότι το να γίνει η Πανεπιστημίου ένα βουλεβάρτο και να μην κυκλοφορείς εκεί εύκολα με το αυτοκίνητο ήταν υπέροχα. Και ο βασικός μας στόχος δεν είναι άλλος από το να ξαναφέρουμε κόσμο στο κέντρο της Αθήνας. Τα είπε με αέρα και αδιαντροπιά σαν να ήταν ένας παλιάς κοπής πολιτικός. Εύκολα πράγματα (να τα λες).

Στον δρόμο της επιστροφής όμως ήταν λίγο ανήσυχος. Μήπως το παράκανε; Αφού την επόμενη ημέρα περνούσε νομοσχέδιο στη Βουλή για το Ελληνικό. Ένα άθλιο σχέδιο, που το έφερνε προς ψήφιση ο Υπουργός Περιβάλλοντος-κλπ, για να χτιστούν 3.720.000 τετραγωνικά μέτρα, και όπως γράφτηκε αυτό αντιστοιχεί σε 60 Mall. Είχαν παραιτηθεί από τον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας, είχε βγει ένας καθηγητής του Πολυτεχνείου και έλεγε για το πόσο πρόχειρα γραμμένο ήταν το νομοσχέδιο, πώς  κάποια τεχνικά γραφεία μεγαλοεργολάβων έσβηναν και έγραφαν και διόρθωναν ξανά προς το συμφέρον τους διάφορες παραγράφους και τις έστελναν σε αυτούς που ύφαιναν επίσημα την… κουρελού στο Υπουργείο. Και τελικό αποτέλεσμα, όπως είχε γίνει, θα ήταν να δημιουργηθούν άλλα κέντρα και εμπορικά πάρκα που θα αποδυνάμωναν το κλασικό κέντρο της Αθήνας που μόλις τους είχε πει πόσο δυνατό θα το έκαναν! «Μπαγάσα, αρχίζεις να γίνεσαι πολιτικός», σκέφθηκε και κοίταξε το φως που έμπαινε από το αριστερό παράθυρο. Το πολύ να του έγραφε κάτι κάποιο παλιόπαιδο που υπάρχει εκεί στο protagon.gr και τον είχε βάλει στόχο ήδη πριν τρεις ημέρες ξανά. Δεν βαριέσαι, μέχρι να βραδιάσει, θα τον έχουν σφουγγαρίσει οι δικοί του, σκέφθηκε, όπως θα έβαζε τώρα και τον οδηγό να εξαφανίσει έναν μικρό λεκέ που πήρε τα μάτι του χάρη στο φοβερό φως του πρωινού…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News