Ναι, το υπόσχομαι, θα σε πάρω να φύγουμε και ξεκινάω από τώρα, τούτη δω τη στιγμή που, είναι πάλι ξημέρωμα και το ταξί με πάει στο αεροδρόμιο. Θα σε πάρω να φύγουμε αλλά πρώτα θα πάμε στην Φραγκφούρτη για την Έκθεση Βιβλίου. Δεν είναι το πιο ειδυλλιακό μέρος στον κόσμο αλλά ξέρω πώς δεν θα γκρινιάξεις γιατί έτσι κι αλλιώς τα ειδυλλιακά μάς φέρνουν ναυτία. Το αεροπλάνο είναι το λεγόμενο γαλατάδικο, λίγο πριν τις 6 πετάει, κι είναι καλά γιατί όλοι είναι ταλαίπωροι από την αγρύπνια και δεν πολυμιλούν και κυρίως δεν φωνασκούν. Και βεβαίως δεν χειροκροτούν έτσι κι ο πιλότος προσγειώσει μαλακά το αεροσκάφος. Οι περισσότεροι συνεχίζουν το ταξίδι τους για Αμερική κι όσοι κατεβαίνουν στη Φραγκφούρτη κάνουν μια επανάληψη στη λίστα με τα ραντεβού τους.

Μ’ αρέσει που δε διαμαρτύρεσαι για τη Φραγκφούρτη, θα περάσουμε πρίμα. Κατ’ αρχάς θα βυθιστούμε τόσο πολύ στο άγχος μέσα στην έκθεση που μετά, το απογευματάκι που θα βγαίνουμε, με την αγοραφοβία στο κόκκινο και εξουθενωμένες τις φωνητικές χορδές, ο ψυχρός αέρας και η μυρωδιά της ακμαίας γερμανικής πόλης θα μας συνεφέρνει. Κι από κει και πέρα μόνο ωραία θα μας περιμένουν. Όχι μωρό μου άσε τις τουριστικές εμμονές των βύρστε (λουκάνικα, χρυσό μου, λουκάνικα) αν πέσεις στον πειρασμό και φας από τα ψητουδάκια που ευωδιάζουν τσιτσιριστό λίπος, το βράδυ θα είσαι με Άλκα Σέλτσερ και το σχέδιό μου θα πάει στράφι. Ξεγέλασε την πείνα σου με κανά μπρέτσελ με χοντρό αλατάκι, για να μη λες ότι δεν δοκίμασες τις λιχουδιές της Βόρειας Ευρώπης, και σου υπόσχομαι τα ωραιότερα ιταλικά εστιατόρια (ή από τα ωραιότερα για να μην υπερβάλω). Γκαριμπάλντι, την πρώτη βραδιά θα πάμε στου Γκαριμπάλντι: ήταν της μόδας πριν από καμιά πενταετία αλλά αντιθέτως με τα ελληνικά μαγαζιά, τα ευρωπαϊκά δεν κλείνουν μόλις περάσει ο αφρός της μόδας τους, παραμένουν, ωριμάζουν και ακμάζουν. Κλείσε τα μάτια και σκέψου τα αχνιστά ταλιονίλι που αρωματίζονται από το σκεύος που τα αγκαλιάζει – δεν είναι άλλο από μια σκαμμένη ολόοοοοκληρη παρμεζάνα. Δεν θα εκνευριστείς με τους σερβιτόρους, να μου το υποσχεθείς, ο ρυθμός και οι τρόποι τους είναι ανάλογος με τα κέφια τους (σ’ αυτό είναι πιο μεσογειακοί απ’ όσο αντέχω).

Σε φιλώ, σε περιμένω στο γκισέ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News