«JAMON, JAMON» («ΧΑΜΟΝ, ΧΑΜΟΝ» – 1992, σκην. Bigas Luna)

ΣΚΗΝΗ: Η δεκαεξάχρονη εργάτρια Σίλβια (Penelope Cruz) έχει βγει ραντεβού με το νεαρό φίλο της Χοσέ-Λουίς (Jordi Molla) σε ένα ερημικό τοπίο. Καθώς αγκαλιάζονται ακουμπισμένοι πάνω στο αμάξι του Χοσέ-Λουίς, εκείνος ξεγυμνώνει τα στήθη της και, ενώ χαϊδεύει και πιπιλά τις ρόγες της, λέει ξαναμμένα:

-Μπορώ να φάω ένα βυζί σου;

-Γιατί σ’ αρέσει τόσο να γλείφεις τα στήθη μου;

-Μ’ αρέσει η γεύση τους.

-Τι γεύση έχουν;

– Δεν ξέρω…

– (Με κλειστά μάτια και μισάνοιχτα χείλη από την ηδονή) Μήπως σ’ αρέσουν γιατί έχουν γεύση ομελέτας;

-Αυτό θα ήταν υπέροχο! (Γλύφοντας το δεξί της στήθος) Το ένα θα είχε γεύση ομελέτας… (Μεταφέροντας την δράση στο αριστερό) …και το άλλο ζαμπόν.

-Οι ομελέτες σ’ ενδιαφέρουν περισσότερο απ’ ό,τι εγώ.

-Εσύ φταις που τις φτιάχνεις τόσο νόστιμες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News