«ΔΟΚΤΩΡ ΤΖΕΚΙΛ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΪΝΤ» («DR. JEKYLL AND MR. HYDE» – 1941, σκην. Victor Fleming) – 2o Μέρος

ΣΚΗΝΗ: Η ξαφνική εμφάνιση του φίλου και συναδέλφου του, Λάνιον (δες προηγούμενη ανάρτηση) υποχρεώνει τον δόκτορα Τζέκιλ (σε αυτή την ταινία ο Spencer Tracy) να φύγει από το δωμάτιο -και τους πειρασμούς- της Αϊβι (εδώ, η Ingrid Bergman). Εκείνη τρέχει πίσω του, κλείνει με το σώμα της την πόρτα και τον ρωτά:

-Θα φύγεις επειδή το λέει ο φίλος σου;
-Οχι, όχι, αλλά πρέπει να φύγω.
(Τον κοιτάζει με νόημα) -Μα, δεν καταλαβαίνεις; Δεν είμαι καμιά… (Χαμηλώνει το βλέμμα της και επαναλαμβάνει) Δεν είμαι καμιά…
(Με κατανόηση) -Το ξέρω. Είσαι μια κοπέλα με καλή καρδιά… Κάπως υπερβολικά γενναιόδωρη… Κι επειδή είσαι καλή και όμορφη, να προσέχεις τις παρέες που διαλέγεις.
– Ναι, αλλά… Εσύ είσαι εδώ, σωστά;
– Δεν θα έπρεπε να είμαι. Κι αν με γνώριζες θα ήξερες πως δεν θέλω να είμαι.

Η Αϊβι τον κοιτάζει με πληγωμένο ύφος:
– Εγώ, πάντως, διαλέγω για παρέα μόνο όσους θέλω.
– Λυπάμαι, εγώ φταίω.
– (Υπερήφανα) Γιατί λυπάσαι; Εγώ δεν λυπάμαι…

Ο Τζέκιλ σωπαίνει για λίγο. Μετά της λέει:
– Ας πούμε πως κάναμε μια ανοησία… Κάποια άλλη φορά θα πιούμε ένα ποτήρι μαζί.
(Βουρκώνοντας) -Δηλαδή, με φίλησες για πλάκα.
(Κουνά με συγκατάβαση το κεφάλι του) -Ναι.
– Δεν ήταν μόνο για πλάκα. Το ξέρω…

Το βιβλίο του Aρη Mαλανδράκη "SEX" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News