«ΔΟΚΤΩΡ ΤΖΕΚΙΛ KAI ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΪΝΤ» («DR. JEKYLL AND MR. HYDE»  – 1932, σκην. Rouben Mamoulian) – 1ο Μέρος

ΣΚΗΝΗ: Τέλος του 19ου αιώνα. Ο δόκτωρ Χένρι Τζέκιλ (Fredric March), αρραβωνιασμένος – αλλά σε υποχρεωτική εγκράτεια, λόγω της επικρατούσας βικτωριανής ηθικής – κάνει πειράματα προσπαθώντας να διαχωρίσει το καλό από το κακό, στην ανθρώπινη ψυχή. Σε μια βραδινή βόλτα με το φίλο και συνάδελφό του, δόκτορα Λάνιον (Holmes Herbert), σώζει την Αϊβι Πίρσον (Miriam Hopkins), μια κοπέλα ελαφρών ηθών, από την επίθεση ενός πελάτη της. Τη μεταφέρει στο δωμάτιό της και εκεί η Αϊβι προσπαθεί να τον ξελογιάσει, γυμνώνοντας το μηρό της και προσποιούμενη την τραυματισμένη:

– Κοιτάξτε πού με χτύπησε.
– (Ψηλαφεί το γυμνό της πόδι) Είναι, απλώς, ένας μώλωπας. Θα περάσει σε μερικές μέρες. (Αγγίζει την καλτσοδέτα της) Δεν πρέπει να φοράτε τόσο σφιχτές καλτσοδέτες. Κάνουν κακό…

Η Αϊβι του πιάνει το χέρι και το κρατά κολλημένο στη γυμνή της σάρκα. Εκείνος συνεχίζει τη διάγνωση, διατηρώντας την ψυχραιμία του:

– Εμποδίζουν την κυκλοφορία του αίματος…
– Είστε πολύ καλός που με φροντίζετε. Ο καθένας μπορεί να δει ότι είστε πραγματικός τζέντλεμαν. (Χαμογελώντας με νόημα) Είστε απ’ αυτούς που κάθε γυναίκα θα ήθελε να εξυπηρετήσει.
– (Απτόητος) Ολα θα περάσουν. Καληνύχτα.
– (Προσποιούμενη έναν ξαφνικό πόνο) Ωωωωχ!
– Τι είναι;
– (Πιάνει το πλευρό της) Με χτύπησε κι εδώ, ο αλήτης. Μου έσπασε ένα πλευρό (Γυμνώνει τη μέση της) Μου φαίνεται ότι θα λιποθυμήσω! (Κάνει πως χάνει τις αισθήσεις της, πέφτοντας στα μαξιλάρια της).
– (Την ψηλαφίζει σε εκείνο το σημείο) Δεν έχετε τίποτα σοβαρό. Δεν θα σας κάνει κακό, όμως, λίγη ανάπαυση.
– Νομίζετε ότι πρέπει να  μείνω στο κρεβάτι;
– Δεν ξέρω καλύτερο μέρος για ανάπαυση.
– (Με πονηριά) Εντάξει! Γυρίστε απ’ την άλλη τώρα.

Χαμογελώντας ο δόκτωρ Τζέκιλ πηγαίνει στην άλλη άκρη του δωματίου. Η Αϊβι σηκώνει ψηλά τη φούστα της, λύνει τη μία καλτσοδέτα της και την πετά στα πόδια του. Κάνει το ίδιο και με την άλλη καλτσοδέτα. Μετά, χώνεται γρήγορα κάτω από τα σκεπάσματα. Ο Τζέκιλ σκύβει, μαζεύει τη μία καλτσοδέτα και έρχεται προς το μέρος της:

– Πώς είναι ο πόνος τώρα;

Η Αϊβι μισοσηκώνεται από το κρεβάτι, τυλίγει ξαφνικά τα χέρια της γύρω από το λαιμό του και κολλά τα χείλη της στα δικά του. Η πόρτα ανοίγει και εμφανίζεται ο δόκτωρ Λάνιον, που μένει κατάπληκτος από το θέαμα. Χαμογελώντας, ο Τζέκιλ, του λέει:

– Εντάξει, Λάνιον. Έρχομαι.

Ο Λάνιον βγαίνει από το δωμάτιο σοκαρισμένος. Ο Τζέκιλ στρέφεται στην Αϊβι, διατηρώντας το χαμόγελό του:

– Είμαι γιατρός, ξέρετε, και θεωρώ αυτό το φιλί ως ανταμοιβή μου…

Η Αϊβι αφήνει να ξεπροβάλλει το γυμνό της πόδι από τα σκεπάσματα. Το κουνά προκλητικά και του λέει:

– Θα ξανάρθετε, έτσι δεν είναι;
– Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ.
– (Με παθιάρικη φωνή) Μπορείτε… Μπορείτε… Σύντομα!

(Δείτε στην επόμενη ανάρτηση τη συνέχεια της σκηνής, από το ριμέικ του 1941, με δύο άλλους γνωστούς σταρ, στους ρόλους του δόκτορα Τζέκιλ και της Αϊβι)

*Το βιβλίο του Aρη Mαλανδράκη "SEX" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News