«ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΑΓΟΥΡΑ» («THE SEVEN YEAR ITCH» – 1955, σκην. Billy Wilder)

ΣΚΗΝΗ: Εχοντας στείλει τη γυναίκα του και το παιδί του διακοπές, ο Ρίτσαρντ Σέρμαν (Tom Ewell) συναντά τον πειρασμό στο πρόσωπο μιας όμορφης κοπέλας  (Marilyn Monroe) που μένει στον πάνω όροφο. Την προσκαλεί στο διαμέρισμά του για ένα ποτό και εκείνη ενθουσιάζεται όταν ανακαλύπτει ότι διαθέτει κλιματιστικό. Ανακουφισμένη, κάθεται μπροστά στο μηχάνημα, μισοσηκώνει την μπλούζα της και του εξομολογείται το πρόβλημά της:

-Είναι απαίσια εκεί επάνω. Γι’ αυτό αγόρασα ανεμιστήρα. Δεν αντέχω τη ζέστη… Είναι το πρώτο μου καλοκαίρι εδώ και υποφέρω. Χτες πήγα να κοιμηθώ στο μπάνιο. Ημουν ξαπλωμένη στο κρύο νερό!

-(Σκέφτεται την σκηνή) Καλή ιδέα!

-Ομως η βρύση έσταζε και δε μ’ άφηνε να κοιμηθώ. Ξέρετε τι έκανα; Πίεζα τη βρύση με το μεγάλο δάχτυλο.

– Υποθέτω αυτό είναι που λένε αμερικανική τεχνογνωσία…

-Αλλά το δάχτυλό μου κόλλησε και δεν μπορούσα να το βγάλω.

-Δεν μπορούσατε;

-Οχι. Ευτυχώς είχε τηλέφωνο στο μπάνιο και πήρα τον υδραυλικό.

-(Εκπληκτος) Του τηλεφωνήσατε;

-Βέβαια! Ηταν πολύ ευγενικός. Αν και ήταν Κυριακή, μόλις του εξήγησα την κατάσταση ήρθε τρέχοντας!

-(Ξεροκαταπίνοντας) Και… πήγαν όλα καλά;

-Ναι, αλλά ντράπηκα.

-Καταλαβαίνω.

-Κόντεψα να πεθάνω. Ημουν μ’ έναν άγνωστο υδραυλικό… χωρίς βερνίκι στα νύχια μου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News