Ο πλανήτης των πηθίκων: η εξέγερση

Το σενάριο του έργου:
Στο Σαν Φραντσίσκο, σε μια εταιρεία με αντικείμενο τη βιοτεχνολογία ψάχνουν για νέα φάρμακα ικανά να τους φέρουν πολλά εκατομμύρια και εκεί ο πιο επιτυχημένος από τους ερευνητές της δοκιμάζει σε πειραματόζωα-χιμπαντζήδες ένα φάρμακο που θα γιατρέψει εκφυλιστικές γεροντικές νόσους όπως είναι η νόσος του Αλτσχάιμερ. Τα πράγματα φαίνονται να πηγαίνουν καλά, ο πρόεδρος της εταιρείας, ένας κομψός αλλά και πολύ αυστηρός Αφροαμερικανός έχει συγκεντρώσει τους επίδοξους χρηματοδότες για μιαν επίδειξη των δυνατοτήτων του φαρμάκου. Όμως ο πανέξυπνος θηλυκός χιμπαντζής αρνείται να φθάσει μέχρι το χώρο της επίδειξης και όταν πιεστεί γι αυτό προκαλεί μια μικρή καταστροφή στο μέγαρο της εταιρείας και στα σχέδια για χρηματοδότηση. Ο κακός διευθυντής διατάζει να σταματήσει το πρόγραμμα και να θανατωθούν τα πειραματόζωα. Για κάποιο λόγο, που δεν θα είναι καλό να αποκαλύψουμε εδώ, ο επιτυχημένος ερευνητής φεύγει από την εταιρεία αλλά κουβαλάει στο σπίτι του και ένα νεογέννητο χιμπαντζή. Στο σπίτι μένει με τον πατέρα του που έχει παρουσιάσει τα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ. Μεγαλώνει το μικρό χιμπαντζή, που αποδεικνύεται ότι είναι υπερ-ευφυής. Κάποια στιγμή ο γιός δοκιμάζει το φάρμακο που ακόμη ήταν σε πειραματικό στάδιο στον πατέρα του αλλά αυτό έχει μόνο παροδικά ευεργετική επίδραση ενώ σε κάποια στιγμή ένα επεισόδιο στο δρόμο, όπου ο ευφυής χιμπαντζής κακοποιεί ένα γείτονα αναγκάζεται ο κύριός του να τον κλείσει σε «ξενοδοχείο» για χιμπαντζήδες, ουρακοτάγκους και άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά. Εκεί μπαίνουν τα θεμέλια για την εντυπωσιακή εξέγερση που κάνει λόγο ο τίτλος της ταινίας.

Τα θετικά και τα αρνητικά του έργου: Η «Εξέγερση» αρχίζει να προβάλλεται σε πρώτη προβολή σήμερα στην Αθήνα και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην κλασική αλλά και απλοϊκή ερώτηση: Βλέπεται; Η απάντηση είναι: Ναι, άνετα. Η εξέλιξή της έχει δομηθεί έτσι ώστε να κρατάει το θεατή συνέχεια, η πλοκή δεν παρουσιάζει λογικά χάσματα και το τέλος είναι πολύ θεαματικό. Αν παρασύρεις δηλαδή την παρέα δεν θα έχεις μετά ενοχές για το ότι δεν πέρασαν καλά. Μέχρις εκεί όμως γιατί όταν βέβαια βγεις και αρχίσεις να σκέπτεσαι ή αν ανοίξεις μια συζήτηση για το τι είδες τότε υπάρχουν διάφορα στοιχεία που αξίζει να σε προβληματίσουν.
Στα θετικά της προβολής είναι η προχωρημένη κινηματογραφική τεχνολογία που πρωταγωνιστεί σε όλο το έργο. Τα «κόλπα» ή αλλιώς τα ειδικά εφέ, έχουν γίνει από την ίδια ομάδα που έκανε το Avatar. Και εγώ σχημάτισα την εντύπωση μετά το τέλος τη προβολής ότι οι άνθρωποι αυτοί πλέον μπορούν να εμφανίσουν στην οθόνη ο,τιδήποτε φανταστεί κάποιος σεναριογράφος ή σκηνοθέτης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δημιουργήσει ένα εκπληκτικό προϊόν βασισμένο σε επιστημονική δουλειά.

Επίσης οι αντιδράσεις του χιμπαντζή στην καθημερινή ζωή όπως έχουν παρουσιαστεί είναι πολύ ρεαλιστικές. Πρόκειται για ζώα που όσο μεγαλώνουν, μετά τα δέκα τους χρόνια κυρίως, γίνονται επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Υπάρχουν ανατριχιαστικές ιστορίες με επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, και είναι λίγα αυτά που βλέπει ο θεατής στην οθόνη. Τα πάντα είναι φτιαγμένα πάντως γύρω από το πώς κινούνται και συμπεριφέρονται οι χιμπαντζήδες αλλά και οι άνθρωποι προς αυτούς.

Οι φανατικοί φίλοι των ταινιών επιστημονικής φαντασίας δεν νομίζω ότι θα βάλουν ψηλά αυτό το έργο γιατί η επιστήμη εδώ έχει μικρό ρόλο και η τεκμηρίωση είναι πενιχρή. Όπως φυσικά δεν έχουν και πολύ ψηλά το παλιό εκείνο «Ο πλανήτης των πιθήκων» με τον Τσάρλτον Ήστον. Μια ταινία όπου υποτίθεται ένα διαστημόπλοιο φθάνει σε ένα πλανήτη που έχει έναν ήλιο όπως αυτός της Γης, μέρες και νύχτες σε διάρκεια ακριβώς όπως της Γης, χώμα και φυτά όπως της Γης αλλά οι πρωταγωνιστές χρειάζονται πολύ χρόνο για να καταλάβουν ότι ξαναβρέθηκαν στον πλανήτη τους! (Εδώ πραγματικά γελάνε). Και είναι άσκοπη εντελώς η σύνδεση του τωρινού έργου με εκείνο, άσε που μπορεί και να λειτουργήσει σαν… spoiler.

Τέλος δεν καταλαβαίνω γιατί ο άπληστος και κακός πρόεδρος της εταιρείας βιοτεχνολογίας έπρεπε να είναι Αφροαμερικανός. Ρώτησα μάλιστα και κάποιους γνώστες των πραγμάτων στη Βιολογία σε διεθνές επίπεδο και δεν μπορούσαν να θυμηθούν κάποιον Αφροαμερικανό να κινείται σε αυτό τον κλάδο. Κάνω μάλιστα και την εξής, έστω και κάπως τραβηγμένη εκ πρώτης όψεως, σκέψη: Ένας Αμερικανός που πηγαίνει τώρα στις καλοκαιρινές του διακοπές να δει αυτό το έργο, αν στη θέση των πιθήκων βάλει κάτι άλλο, που το αντιπαθεί και το φοβάται, π.χ. Ισλαμιστές τρομοκράτες, τότε ποιες διαστάσεις μπορεί να πάρει στο μυαλό του «Η εξέγερση στον πλανήτη των πιθήκων»; Έλα εσύ και πες μου.

Μικρό γλωσσάρι για να μην τα λέμε όλα… μαϊμούδες

Αν και ανήκουν στα λεγόμενα Πρωτεύοντα Θηλαστικά (Primates) και στην καθημερινή γλώσσα μερικές φορές δεν προσπαθούμε να τα ξεχωρίσουμε, οι μαϊμούδες (monkeys) και οι πίθηκοι (apes) είναι κάπως διαφορετικά ζώα.

Ξεκινώντας από τν κορυφή έχουμε τα Πρωτεύοντα Θηλαστικά να χωρίζονται σε δυο ομάδες. Τους Προσιμιίδες και τα Ανθρωποειδή. Στην πρώτη ομάδα ανήκουν οι Λεμούριοι και οι Τάρσιοι. Στα Ανθρωποειδή έχουμε τρεις υποομάδες. Μαϊμούδες, Πιθήκους, Ανθρωπίδες. Στις Μαϊμούδες ανήκουν 200 περίπου είδη με πιο γνωστά τους Μπαμπουίνους, τους Μακάκος και τους Καπουτσίνους. Και για τους Πιθήκους όμως υπάρχουν υποδιαιρέσεις, πιο πολύ με βάση το μέγεθός τους. Στα… XL μεγέθη ανήκουν οι Γορίλες, οι Χιμπαντζήδες, οι Μπονόμπος και οι Ουρακοτάγκοι. Στα… medium μεγέθη έχουν καταταγεί π.χ. οι Γίβωνες.

Οι Χιμπαντζήδες που είναι οι πρωταγωνιστές της ταινίας είναι πλάσματα πολύ πιο δυνατά από τον άνθρωπο, σχεδόν τρεις φορές παραπάνω κατά μέσον όρο, φθάνουν σε ύψος το 1.70, βάρος τα 70 κιλά και ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον το πολύ 40 χρόνια ενώ σε συνθήκες αιχμαλωσίας έως και 60(!). Ως προς το γενετικό τους υλικό, αυτό διαφέρει μόνο κατά 1.23% από του ανθρώπου. Οι χιμπαντζήδες κατά μια θεωρία πιστεύεται ότι ήταν ο τελευταίος κλάδος που εξελικτικά αποσχίσθηκε πριν από 4-6 εκατομμύρια χρόνια. Για να ακολουθήσει μια δική του πορεία σε σχέση με τον κλάδο που οδήγησε στον σημερινό άνθρωπο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News