Σήμερα ξύπνησα με τη διάθεση να σας ξαφνιάσω. Κοιτάξτε παρακαλώ τη φωτογραφία: η εικονιζόμενη γυναίκα έχει βαμμένα χείλη, αλλά δεν φοράει ούτε Γκερλαίν ούτε Σαιν Λωράν κραγιόν. Τα χείλη της είναι βαμμένα με το αίμα της περιόδου της.
Στις οκτώ το πρωί προχτές, μετά τη δεύτερη γουλιά καφέ περιέγραψα τη φωτο σε δύο άντρες που πολύ εκτιμώ: ο ένας (κάθε άλλο παρά συντηρητικός) έδειξε όλη του την έκπληξη και αποστροφή. Ο δεύτερος, (ομοίως κάθε άλλο παρά συντηρητικός), έλαμψε από ενδιαφέρον.
Το κίνημα της εμμηνοαπελευθέρωσης φουντώνει αγαπητοί μου και αυτό το σκοπό έχουν οι φωτογραφίες της ΄Ινγκριντ Μπέρτον Μουάν, που κάνουν το γύρο της Ευρώπης. Τις έχω εντοπίσει στον “Γκάρντιαν” σε ένα κείμενο για τον Εμμηνοακτιβισμό και την Eμμηνοαναρχία που θεριεύει για να σπάσει την άτιμη την αλυσίδα που βαραίνει τρομερά τη γυναικεία μοίρα και φύση. Ηγερία του κινήματος η Τσέλλα Κουίντ που πρεσβεύει πως είναι καιρός πια οι γυναίκες να απαλλαγούν από τη σιωπή και τη συνακόλουθη περί του κορυφαίου χαρακτηριστικού του φύλου τους ντροπή. Στη δεκαετία του 70 η Ζερμαίν Γκρηρ και και η Μαρί Καρντινάλ άρχισαν να λένε τα πράγματα με το όνομά τους, στη δεκαετία του 80 χάρη στις φεμινίστριες και τη συνεργασία τους με τους γιατρούς μάθαμε για το τοξικό σύνδρομο που μπορεί να προκαλέσει η λανθασμένα παρατεταμμένη χρήση των ταμπόν και τώρα, στη Βρετανία τουλάχιστον, οι μαχητικές εκπρόσωποι του φύλου μου μαζί με τους κρατικούς φορείς προσπαθούν να βρουν λύση για το οικολογικό πλήγμα που καταφέρει κάθε γυναίκα: στη διάρκεια της “γόνιμης” ζωής της επιβαρύνει τον πλανήτη με 11.400 ταμπόν. Όμως, παραλλήλω και κυρίως, καιρός δεν είναι να ξεντραπούμε και να μην ψιθυρίζουμε ότι διανύουμε την 28η ημέρα του κύκλου μας (είδατε; κι εγώ στις ενοχικές είμαι). Η φωτογραφία στην υπερβολή της σοκάρει, αλλά αυτός είναι ο στόχος της. Σοκάρει κι ανοίγει κι ένα παραθυράκι.
Αφήστε με να τραβήξω το θέμα. Ερωτώ λοιπόν: αναστέλλει η μηνιαία αιμορραγία τους άνδρες από την ερωτική επαφή; Ναι, τους άνδρες ρωτώ γιατί από τη στάση τους εξαρτάται και η αντίδραση των γυναικών ( η ντροπή που λέγαμε). Πόσοι και ποιοί λοιπόν τραγουδούν το άσμα, επιτομή του άνευ ορίων και αναστολών πόθου “έλα όπως είσαι, έλα όπως είσαι μη μου χαλάς τα γούστα μου και τη φωτιά μου σβύσε”;

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες:

1ον Οι άρρενες τύπου “σιχαίνομαι αχ πώς σιχαίνομαι” που πίσω από την περί την υγιεινή μανία, κατ’ εμέ υποκρισία, κρύβεται κι ένας (και δύο) μισογυνισμός. (Οι κανόνες ποτ προστατεύουν την υγεία και των δύο πλευρών πρέπει πάντα να ισχύουν και είναι άλλο ζήτημα).

2ον Αυτοί που όχι μόνο δεν τους αποθαρρύνει αλλά απολαμβάνουν την επαφή με ένα θερμότερο- του συνήθους- αιμάσσον γυναικείο σώμα και μπορούν να επιστρατεύσουν επιχειρήματα για τη συγκίνηση που δίνει η ένωση με την “απόλυτη” γυναίκα, ένωση ατταβιστική, τα φύλα γίνονται ένα κλπ κλπ

3ον Οι χλιαροί που ό,τι λέει η λέξη σημαίνουν και αυτοί, άρα, δεν ασχολούμαι.
Υπάρχει άραγε τέταρτη;
Θέματα περί σεξ δεν ζητήσατε; Ιδού λοιπόν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News