Θα μπορούσε να προστατευτεί ο πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χρήστος Κίττας – αν το ηθελε.Οπως και οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί απέφυγε να καλέσει την αστυνομία – αυτό που συνέβαινε γύρω και στο εσωτερικο του κτιρίου της πρυτανείας χαρακτηρίστηκε «εσωτερική υπόθεση» οταν προσφέρθηκε η αστυνομική συνδρομή – οπως είχαν κάνει αλλωστε οι συνάδελφοί του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ΑΣΟΕΕ) την Παρασκευή, όταν επίσης απέτυχαν να ρυθμίσουν την «εσωτερική του υπόθεση». Μην κοροϊδευόμαστε, το πανεπιστημιακό άσυλο χρησιμοποιείται για ο,τιδήποτε αλλο εκτός απο αυτό για το οποίο θεσμοθετήθηκε: Την προστασία της διακίνησης των ιδεών.

Ο κ Κίττας και όσοι σκέφτονται σαν και αυτόν – πρόκειται δυστυχώς για την πλειοψηφία των πανεπιστημιακών δασκάλων – ελπίζουν ότι έτσι θα κατευνάσουν όσους βιάζουν κάθε μέρα το άσυλο. Όσο όμως περισσότερη ανοχή δείχνουν στην παραβιαση δεκάδων διατάξεων του ποινικού κώδικα στους χώρους των πανεπιστημίων τόσο υπονομεύουν και τη δική τους υπαρξη μέσα στα πανεπιστήμια. Διότι όπως γράφει ο Απόστολος Δοξιάδης στην Καθημερινή της Κυριακής, αυτό που κάνουν οι γνωστοί-αγνωστοι του αντιεξουσιαστικού χώρου μπορεί να είναι έκφραση αλλά είναι έκφραση παράνομη γιατί «σε μία κοινωνία δικαίου η ελευθερία της εκφρασης σταματάει εκεί που θίγει τα δικαιώματα των αλλων…»

Το άρθρο του κ. Δοξιάδη έχει τίτλο «Η εξουσία δέν διαφθείρει μόνο τους ηγέτες». Η συνεχιζόμενη στάση πολλών καθηγητών στα ΑΕΙ εχει «προσκυνήσει» τη βία του πεζοδρομίου και απο αυτή την άποψη είναι διεφθαρμένη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News