432
|

Ο Αρχιεπίσκοπος στο «Πουθενά με μπούργκα»

Άρης Δαβαράκης Άρης Δαβαράκης 20 Οκτωβρίου 2009, 06:01

Ο Αρχιεπίσκοπος στο «Πουθενά με μπούργκα»

Άρης Δαβαράκης Άρης Δαβαράκης 20 Οκτωβρίου 2009, 06:01

Εμαθα οτι ο αρχιεπίσκοπος εξέφρασε την επιθυμία του να πάει στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου να δεί το «Πουθενά» του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Με μια λεπτομέρεια : Παρεκάλεσε ευγενικά, μέσω εκπροσώπου του, να «ντύσουμε τους γυμνούς» της παραστάσεως για να μην βρεθεί στη δύσκολη θέση να παρακουθεί ένα θέαμα «με γυμνό». Εμαθα ακόμα οτι ο Δημήτρης Παπαιωάννου, μέσα στην έμφυτη ευγένειά του και τον σεβασμό που έχει σε κάθε Πίστη, πόσο μάλλον στη δική μας, την χαραγμένη και στο DNA μας, δέχθηκε (όχι με χαρά βέβαια, αλλά δέχθηκε) να καλύψει το γυμνό ζευγάρι που σαν τον Αδάμ και την Ευα, όπως μας έφτιαξε δηλαδή ο Θεός, αποτίει φόρο τιμής στην μνήμη τής Πίνα Μπαους «αντιγράφοντας» μια κλασσική στιγμή της.
Είδα το ημίωρο «Πουθενά» και σας βεβαιώ οτι ούτε μου πέρασε απο το μυαλό πως αυτή η στιγμή της παράστασης θα μπορούσε να «προσβάλλει» οποιονδήποτε και οτιδήποτε. Είναι τόσο αισθητικά και άψογα στημμένη και φωτισμένη ώστε μόνο αναγεννησιακούς πίνακες που έχεις δεί στο Λούβρο σου φέρνει στο μυαλό – και σε στέλνει συνειρμικά και αυτόματα στούς Πρωτόπλαστους, στην αγνότητα και την αθωότητα που έχει το ανθρώπινο σώμα όπως το έπλασε ο Δημιουργός του σύμπαντος.
Ελπίζω η «είδηση» αυτή που άκουσα να μην επιβεβαιώνεται γιατί είναι δυσάρεστη για όλους μας – και για τον Αρχιεπίσκοπο και για τον Καλλιτέχνη.
Ο Αρχιεπίσκοπος δεν έχει κανέναν λόγο να θέλει να δεί μια ημίωρη αισθητική παρουσίαση των τεχνικών δυνατοτήτων της ανακαινισμένης Κεντρικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου αφού τον «φοβίζει» αυτή η, κεντρική μάλιστα, εικόνα ενός γυμνού άνδρα που αγκαλιάζει και σηκώνει στα χέρια του μια γυμνή γυναίκα.
Αλλά και ο Καλλιτέχνης δεν επιτρέπεται να ενδίδει σε τέτοιου είδους «πιέσεις», όσο ευγενικές και αν είναι. Η σκηνή αυτή με το γυμνό ζευγάρι λάμπει απο φώς και αθωότητα και αυτό είναι επίτευγμα του Παπαϊωάννου και των συνεργατών του, τών δύο συγκεκριμένων χορευτών, τού φωτιστή και του όλου εγχειρήματος που έχει τον τίτλο «Πουθενά». Αν σκεπάσεις με δυό υφάσματα τη γύμνια αυτή της απολύτου αθωότητας, είναι σαν να νοιώθεις κι΄εσύ οτι κάτι «προσβλητικό» εμπεριέχει, σαν να το λερώνεις.
Βέβαια ο Παπαϊωάννου, αν αληθεύουν όλα αυτά και αν «ενδώσει» το κάνει μόνο απο σεβασμό στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου και στο θεσμό της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία όμως δεν θα έπρεπε ποτέ να φέρει εναν καλλιτέχνη, που μάλιστα εκτιμά, σ’ αυτή τη δύσκολη θέση.
Και ο καλλιτέχνης απο την μεριά του θα έπρεπε να παρακαλέσει τον Αρχιεπίσκοπο ή να δεί κάποια άλλη απο τίς παραστάσεις του που δεν έχουν «γυμνό», ή να αναλάβει την ευθύνη να δεί το «Πουθενά» ως έχει – και όχι το «Πουθενά» με μπούργκα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News