Τις μέρες αυτές τις Μεγάλες έχεις τη μέθοδό σου, έχεις το μέτρο το δικό σου να μετράς τον χρόνο και τις αποστάσεις, το προσωπικό σου σύστημα, τη δική σου μονάδα μέτρησης. Το δικό σου πολλαπλάσιο. Είναι το 12. Οσοι οι μαθητές του Κυρίου, τόση η απόσταση Αργους –Ναυπλίου. Ολα τα μετράς και τα διαιρείς με το 12, με αυτό τα υπολογίζεις, όπου κι αν πας, όπου και να ταξιδέψεις κοντά ή μακριά, πάντα από εκεί θα ξεκινάς, από εκεί θα περνάς και εκεί θα καταλήγεις. Αργος  Ναύπλιον 12 χιλιόμετρα. Αυτό  είναι  το μέτρο σου  και η σταθερά σου, τα σταθμά και η ζυγαριά σου.

Το 12. Ό,τι προσθέτεις κι ό,τι διαιρείς θα βγαίνει πάντα 12 χιλιόμετρα, με τα πόδια, το ποδήλατο, το μηχανάκι, το λεωφορείο, το τρένο, το ΙΧ, το γάιδαρο, 12 χιλιόμετρα. Με τον ήλιο, τη  βροχή, τις  πορτοκαλιές 12 χιλιόμετρα. Μόνος ή μαζί 12 χιλιόμετρα.

Τις μέρες αυτές τις Αγιες όταν δεν μπορείς για χίλιους δυο λόγους -αλλά κυρίως για έναν και μόνο και τον γνωρίζεις πολύ καλά και φαρμακώνεσαι- να κατέβεις στα μέρη σου, τότε είναι που είσαι εκεί παρών και ξάγρυπνος όσο ποτέ.

Παίρνεις τη διαδρομή με τα πόδια όπως την πρώτη φορά -«μικρούλης»- που έτρεχες στις πορτοκαλιές και πηδούσες μάντρες και συρματοπλέγματα για κάτι άλλα πορτοκάλια που ποθούσες και που ποτέ δεν αξιώθηκες να τα αποκτήσεις.

Τα ζουμερά εκείνα τα πρώτα, τα αλλιώτικα, τα διαφορετικά, που όσο και αν προσπάθησες, όσο και αν ίδρωσες και μάτωσες, όσες δωδεκάδες χιλιόμετρα κι αν έτρεξες δεν τα βρήκες πουθενά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News