370
|

Λευκά Χριστούγεννα

Σπύρος Σεραφείμ Σπύρος Σεραφείμ 24 Δεκεμβρίου 2012, 07:17

Λευκά Χριστούγεννα

Σπύρος Σεραφείμ Σπύρος Σεραφείμ 24 Δεκεμβρίου 2012, 07:17

Τα ιδανικά λευκά Χριστούγεννα είναι με στρωμένο χιόνι στις αυλές, με νιφάδες που χορεύουν έξω από παράθυρα σπιτιών. Υπάρχουν, όμως, και τα άλλα «λευκά» Χριστούγεννα.

Τόσα χρόνια, μέσα από βιβλία, ταινίες, καρτ ποστάλ, τραγούδια, αφίσες, φωτογραφίες, γαλουχηθήκαμε με την ιδέα των απόλυτων Χριστουγέννων: Τζάκι, μαζεμένη η φαμίλια ή η παρέα γύρω από ένα τραπέζι που οι ευχάριστες ιστορίες-κουβέντες-ατάκες-φιλοφρονήσεις-ευχές κ.λπ. έκαναν γκελ πάνω στην πιατέλα με το κρέας, είχαν μετωπική με μελομακάρονα, τσαλαβουτούσαν στην αχνή των κουραμπιέδων.

Πλέον, όμως, όλα είναι διαφορετικά. Αν υπάρχει σε κάποιο σπίτι αυτή η ατμόσφαιρα, είναι το απόλυτο. Αλλά έχω την αίσθηση ότι φέτος τα Χριστούγεννα είναι «λευκά». Λίγο πιο «άδεια», σε σύγκριση με άλλες χρονιές. Ουδέτερα. Χωρίς πολλή ζέστη στις καρδιές και στα ντουβάρια – πού να ανάψεις καλοριφέρ; Χωρίς καν τα βασικά, σε κάποιες περιπτώσεις. Χωρίς πολλά δώρα, το ταμείον είναι μείον. Για να μείνουν οι αληθινές ευχές να κάνουν πρόγραμμα κι από κάτω να γλεντάνε, πρώτο τραπέζι πίστα, οι προσδοκίες για το μέλλον.

Α, ναι. Το μέλλον. Λευκά Χριστούγεννα ασορτί με σκέψεις για τη χρονιά που φεύγει και, βασικά, για εκείνη που έρχεται. Τι θα μας φέρει; Πού θα είμαστε; Πώς θα είμαστε; Θα τα βγάζουμε πέρα και πάλι με δυσκολίες; Θα τα καταφέρουμε;

Ναι, τα Χριστούγεννα κρύβουν έτσι κι αλλιώς μέσα τους μια αδιόρατη μελαγχολία, απλώς φέτος αυτή θέριεψε – και είχε ορατούς λόγους για να το κάνει. Λόγους που άπτονται της επιβίωσής μας. 

Στον καναπέ είναι ξαπλωμένη η κόρη μου, χουχουλιάζει μέσα σε μια κουβέρτα και βλέπει Φραουλο-περιπέτειες. Πάνω στη βιβλιοθήκη το ξύλινο καραβάκι – που στόλισα φέτος για αλλαγή – λούζεται από τα φωτάκια, το φως είναι ελπίδα, είναι ζωή, είναι αισιοδοξία για καλές «πλεύσεις». Γέρνω στην πολυθρόνα του γραφείου μου, εννοείται ότι θα ήθελα και αρκετά ακόμη, αλλά δεν πειράζει. Είμαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος, μ’ αυτά που έχω, όσα έχω.
Αυτά τα Χριστούγεννα πιστεύω πως μας έκαναν να εκτιμήσουμε όσα επί χρόνια θεωρούσαμε δεδομένα. Αλλά δεν ήταν. Και, ίσως, αυτό να είναι το μεγαλύτερο δώρο που πήραμε φέτος.

Ας ευχηθούμε όλοι, λοιπόν, να ζήσουμε τις ιδανικές γιορτές του χρόνου. Για να μας μείνουν τα πραγματικά λευκά Χριστούγεννα, ιδανικά μέσα στα μυαλά και στις καρδιές μας.

Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν, σε ό,τι χρώμα τα θέλετε.
Απ’ τις πιο αληθινές ευχές που έχω…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News