Μου άρεσε πολύ που και ο Άρης Δαβαράκης και ο Τάσος Τέλλογλου άντλησαν τους τίτλους και τη θέση των κειμένων τους από την σύγχρονη ελληνική ποίηση. Όχι από φιλολογικό ενδιαφέρον. «Το άλμα το μεγαλύτερο από τη φθορά» από τον Οδυσσέα Ελύτη – «Βλάπτουν και οι δύο τη Συρία» από τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Επιτρέψε μου να συνεχίσω σημειώνοντας άλλους δύο στίχους πάλι των ιδίων ποιητών: «Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του» και επειδή δυστυχώς έχουμε όλοι πέσει μέσα του καταλήγουμε στο καβαφικό «Δεν έχει δρόμο πια δι’ εσέ δεν έχει οδό». Για μια άλλη φορά αποδεικνύεται ότι η Ποίηση τα έχει πει προ πολλού ΟΛΑ. Και οι στίχοι μπορούν να αναβοσβήνουν και να συμπυκνώνουν έξοχα την πιο αποκαρδιωτική πραγματικότητα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News