Εδώ βλέπετε το φακελάκι μεταμφιεσμένο σε χειραψία.

Σήμερα παίδες ανοίγω τα χαρτιά μου! Θα σας γνωρίσω τα 4 μέλη της φαμίλιας μου για να ξέρετε κι εσείς γιατί τους δίνω τόσο στεγνά: τη μανα(τζερ), τον πατέρα-φάντασμα, το σκύλο Σάκη και τον ξάδερφο Σάκη (στην αρχή το σκύλο τον λέγαμε Μαλάκα αλλά επειδή ήταν φτυστός ο ξάδερφος, κατέληξε κι αυτός Σάκης. Όλα αυτά για να μην καταλήξει ο ξάδερφος Σάκης Μαλάκας…)
Θα ξεκινήσω με τη Μάνα(τζερ) μου. Είναι γιατρίνα, παθολόγος και πιστεύει παθολογικά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, δηλαδή στο ΦΑΚΕΛΑΚΙ (παίρνει κυρίως ευρώπουλα αλλά γίνονται δεκτά και τυριά από επαρχία, ψαρικά από παραθαλάσσια πελατάκια και κοσμήματα από Φανουράκη. Σοκολατάκια δεν γίνονται δεκτά γιατί είναι φτηνά και παχαίνουν). Δουλεύει (λέμε τώρα…) σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο του κέντρου. Σπούδασε ιατρική στην Ιταλία (χωρίς να γνωρίζει την ιταλική τα εφτά πρώτα χρόνια, μετά έμαθε). Έπαναπατρίστηκε, έκανε ειδικότητα και ταυτόχρονα ένα διδακτορικό-μούφα, απ΄αυτά της ιατρικής που είναι 5με 12 σελίδες και έχουν θέματα του τύπου «Η ποδάγρα και οι κοινωνικές επιπτώσεις της». Εν τω μεταξύ είχε δημιουργήσει την κοινωνική της δικτύωση (και όχι, δεν εννοώ το facebook!) Όπως θα έχετε ήδη μυριστεί, η γυναίκα γεννήθηκε γατόνι : κατάλαβε από μικρή ότι αν σε γουστάρει ο καθηγηταράς (για δουλάκι , γκομενάκι , σπιουνάκι κλπ) τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Θα πάρεις διδακτορικό σε μια βδομάδα, θα υπογράφεις επιστημονικά άρθρα που ποτέ δεν έγραψες, θα λιάζεσαι σε χλιδάτα ξενοδοχεία 5 αστέρων στην Καραϊβική πληρωμένα από large φαρμακευτικές εταιρείες. Αν πάλι δεν σε γουστάρει, θα κάνεις λάντζα μια ζωή ενώ αυτός θα λαμβάνει τα αναλογούντα φακελάκια, θα υπογράφουν άλλοι τα άρθρα που έγραψες εσύ και γενικά η ζωή σου θα χει τα χάλια της. Με το που έγινε λοιπόν τσιράκι του διευθυντή της, και ελαφρώς ρουφιάνα (όταν χρειαζόταν) κατέληξε εκτός από ντόκτορ και λέκτωρ της ιατρικής σχολής!!! (nice shot mom!)
Στο σπίτι μας πουλάει μούρη ότι είναι πετυχημένη και να την αφήσουμε ήσυχη που θέλουμε να μας μαγειρεύει και μουσακάδες. Στο νοσοκομείο πάλι λέει ότι είναι πάνω απ΄όλα μια μάνα και σύζυγος που η κοινωνία οφείλει να απαλλάξει από ωράρια, ασθενείς, επιστημονική έρευνα, εφημερίες, κου λου που. Το χόμπι της είναι να μανατζάρει τη ζωή μου. Δυστυχώς είμαι μοναχοπαίδι, δηλαδή η μοναδική πελάτισσα, οπότε μπορεί να με πηδάει κανονικά. Ακόμα και τις παιδικές μου φωτογραφίες τις ρύθμιζε έτσι ώστε να μου φανούν χρήσιμες αργότερα που θα χτίζω το προφίλ μου. Είχα π.χ. συμμαθητή στο βρεφονηπιακό σταθμό το γιο ενός Βαρδινογιάννη, παιδί πολύ βλαμμένο που μου δάγκωνε συστηματικά το χέρι. Ε λοιπόν κάθε τόσο έσκαγε η μάνα(τζερ) με φωτογραφική μηχανή και με έσπρωχνε ώστε να αποθανατιστώ δίπλα στο βλαμμένο. Έτσι, λέει, θα είχαμε στο μέλλον πειστήρια ότι ήμουν μέλος του κατεστημένου παρά το γεγονός ότι έμοιαζα τόσο τραγικά ακατάστατη…
(to be continued…)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News