«…Όχι, μην πάει ο νους κανενός σε συνωμοσιολογικά σενάρια και τρελές εφευρέσεις μυστικών Υπηρεσιών αλά Τζέιμς Μποντ – μια γραβάτα είμαι κι εγώ, όπως όλες οι άλλες γραβάτες επιπέδου. Απλώς ανακάλυψα πως έχω μια ιδιαίτερη ικανότητα επαφής με το ανθρώπινο περιβάλλον, γι’ αυτό και μιλώ τώρα.

Με τον Πολ Τόμσεν συναντηθήκαμε στη Ν. Υόρκη – τι συναντηθήκαμε, δηλαδή, αυτός μ’ άρπαξε από το ράφι σετάροντάς με μ’ ένα ομοιόχρωμο γκριμπλέ allweather κοστούμι. Τον πρώτο καιρό δεν είχαμε πολλά πάρε-δώσε… πάρε-δέσε… όπως θες πέσ’ το. Στις βόρειες εξορμήσεις του δε μ’ έπαιρνε μαζί του (Σερβία, Ρωσία και τέτοια)… Όμως τα πράγματα άλλαξαν δραματικά από το 2010, όταν ξεκίνησε η ελληνική μας περιπέτεια. Θες η μεταξένια μου φύση, θες οι υψηλές ελληνικές θερμοκρασίες, θες ο φοβερός φόρτος των συναντήσεων με τους Έλληνες, μ’ έκαναν απαραίτητη. Έχω μετάσχει σε συσκέψεις εγώωω… Η πλατεία Συντάγματος, δεύτερο σπίτι μου…

Ας λένε διάφορα για τον Τόμσεν… Ο κρυόκωλος Δανός, ο troubleshooter, o κολλημένος αριθμολάγνος, το άδειο βλέμμα του killer, ο ζενπρεμιέ του ΔΝΤ και πάει λέγοντας… Εγώ μόνο μπορώ να μιλήσω γι’ αυτόν καθότι σαρξ εκ της σαρκός του, στέρνο εκ του στέρνου του. Φταίει βέβαια το στυλ του, το παράστημά του, ίσως ακόμη κι εγώ σε συνδυασμό με το γκριμπλέ κοστούμι, που τον κάνουν να ξεχωρίζει σε σχέση με τους λοιπούς της Τρόικας. Λογικό να λες, ρε παιδί μου, έχει φαγούρα στο μηρό ποτέ αυτός ο άνθρωπος; Σκύβει να δέσει τα κορδόνια του ή του έρχεται φτάρνισμα χωρίς να ‘χει χαρτομάντηλο; Αν τον κόψεις κομμάτια τον πουλάς για ηρεμιστικά; Κι όμως μόνο εγώ ξέρω… Ξέρω και το καταθέτω…

Δεν αρκεί η ευγένεια, η σιδηρά αυτοπειθαρχία και το φλέγμα, αν έχεις απέναντί σου Έλληνες πολιτικούς – τελεία και παύλα. Πριν λίγες μέρες, ακόμη και ο πάγος ανεφλέγη… Τα ένιωσα όλα, τα είδα όλα – αρτηρίες λαιμού να φουσκώνουν, βαριές ανάσες κι ανεβοκατέβασμα στήθους, σφυγμός τρελός, καρύδι που ξεροκαταπίνει… Είναι και μιας ηλικίας άνθρωπος ο Πολ… Όχι, δεν ήταν οι τόσοι Έλληνες άνεργοι (και οι γιάπηδες κάτι καταλαβαίνουν, ακόμη κι όταν είναι αυτουργοί), ούτε πιθανές νέες μειώσεις συντάξεων ή απολύσεις ούτε καν η μείωση του ΦΠΑ, που φόρτισαν την ατμόσφαιρα και κόντεψαν να κάνουν έκρυθμη την κατάσταση με τους Έλληνες επισήμους…

Σα γηραιά ντίβα σε έκτακτη αλλά πολλοστή επανεμφάνιση απλώθηκε για άλλη μια φορά στο τραπέζι η περιώνυμη παγκαλική λίστα των εκατό και κάτι περιττών ελληνικών Δημόσιων Οργανισμών, που εδώ και τρία χρόνια όλο κλείνουν κι όλο εκεί είναι… Προσοχή, η λίστα των αποδεδειγμένα ατελέσφορων Οργανισμών του Δημοσίου, όχι όσων εργάζονται σ’ αυτές. Αυτό θα ήταν το επόμενο θέμα, μια και πολλοί ελληνικοί Οργανισμοί και Υπηρεσίες ερίζουν για την απορρόφηση των συγκεκριμένων εργαζομένων, λόγω έλλειψης προσωπικού.

Ο Δανός, μου φάνηκε για μια στιγμή σαν Ιορδανός, ένα βήμα πριν τη μεσογειακή έκρηξη… Παρ’ όλα αυτά, αρκέστηκε να ψιθυρίσει μόνο: Organismos Apoxiransis Kwpaidas for ever…».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News