Ομολογώ εξαρχής ότι δεν γνωρίζω τον κ. Θεοχάρη, ούτε έχω ποτέ μιλήσει μαζί του. Έχοντας κοιτάξει το βιογραφικό του φαίνεται ότι πρόκειται για αξιόλογο και σοβαρό άτομο. Έχοντας όμως κατά καιρούς ακούσει δηλώσεις του, τολμώ να προβώ σε μια ακτινογράφηση της κοσμοθεωρίας του – ελπίζοντας ότι κάνω λάθος.

Κεντρικό σημείο της κοσμοθεωρίας του είναι η πίστη ότι οι φόροι που πληρώνει ο άνθρωπος αποτελούν μέρος της ανθρώπινης κατάστασης, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το Προπατορικό Αμάρτημα.

Οι φόροι, με άλλα λόγια, είναι μια τιμωρία που συνοδεύει τον άνθρωπο από τη στιγμή πού γεννιέται μέχρι τη στιγμή που θα πεθάνει. Απ' αυτή τη σκοπιά και στo πλαίσιo αυτής της αντίληψης, ενστάσεις του είδους «γιατί να πληρώνω φόρους αφού οι υπηρεσίες σας είναι άθλιες;» δεν μετράνε, είναι άκυρες, για τον απλούστατο λόγο ότι η έννοια της φορολογίας στην κοσμοθεωρία του δεν ταυτίζεται με την ανταποδοτικότητα, αλλά με την τιμωρία.

Το να αντιτάξεις στον κ. Θεοχάρη την άρνησή σου να πληρώσεις φόρους, στον βαθμό που έχεις επιλέξει να ασκήσεις το «δικαίωμα της εξόδου» και να χρησιμοποιείς -καταβάλλοντας την ανάλογη πληρωμή- μη κρατικές υπηρεσίες, πάλι δεν έχει κανένα νόημα, διότι απλούστατα δεν υπάρχει για αυτόν το «δικαίωμα της εξόδου». Όπως άλλωστε δεν υπάρχει το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας και τα υπόλοιπα φυσικά δικαιώματα που κατείχε το άτομο προτού γίνει μέλος του κράτους. Τα δικαιώματα στον βαθμό που υπάρχουν τα δωρίζει το κράτος και δεν προϋπάρχουν του κράτους.

Ποιο είναι το Προπατορικό Αμάρτημα σύμφωνα με τον κ. Θεοχάρη που καθιστά αναγκαία την επιβολή των φόρων; Η δημιουργία του πλούτου. Κάθε άτομο που βελτιώνει την οικονομική του κατάσταση θεωρείται εξορισμού ύποπτο και θα πρέπει να τιμωρείται. Θεωρείται ένοχος και θα πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του και όχι το αντίστροφο. Δεν είναι η πολιτεία εκείνη που είναι υποχρεωμένη να αποδείξει ότι τα εισοδήματα κάποιου προήλθαν απο «παράνομες» ενέργειες. Αντίθετα, το άτομο είναι εκείνο που θα πρέπει συνεχώς, 24 ώρες την ημέρα, να αποδεικνύει ότι δεν είναι ελέφαντας.

Στο σύστημα του κ. Θεοχάρη δεν υπάρχει χώρος για Bill Gates, Steve Jobs, Warren Buffet και άλλους ανάλογους καινοτόμους επιχειρηματίες. Διότι κάθε ένας εκ των προαναφερθέντων θα έπρεπε να δαπανά τόσο χρόνο και χρήμα προσπαθώντας να δει τι μπορεί να περισώσει από τα φορολογικά πογκρόμ του κράτους, που ελάχιστο χρόνο θα είχε να αφοσιωθεί στις καινοτομίες για τις οποίες έγιναν γνωστοί.

Στο κράτος αυτό μπορεί να μην υπάρχει χώρος για καινοτόμους και επιχειρηματίες, όμως υπάρχει άπλετος χώρος για τους κρατικούς γραφειοκράτες. Σε αυτό το κράτος, εκατομμύρια γραφιάδες σκυμμένοι πάνω από έναν υπολογιστή θα επεξεργάζονταν συνεχώς σχέδια και προτάσεις για το πώς θα τιμωρήσουν ακόμα πιο αποτελεσματικά τους δημιουργούς του πλούτου. Επιτροπές και υποεπιτροπές, γραμματείς και προϊστάμενοι, συμβούλια και παρασυμβούλια θα συνεδρίαζαν νύχτα-μέρα για να προτείνουν νέα  φορολογικά  τεκμήρια που θα δημιουργούσαν νέες ομάδες «ενόχων» και νέες αποτελεσματικές μορφές τιμωρίας. 

Αποχωρώντας ο  Γ.Γ.εσόδων ανέφερε ότι η κριτική εναντίον του προσώπου του είναι άδικη διότι απλά εκτελούσε εντολές των προϊσταμένων του. Σε αυτό έχει απόλυτο δίκιο. Σε τελική ανάλυση, η κοσμοθεωρία του είναι η κοσμοθεωρία της κυβερνητικής παράταξης, που μπορεί να επαίρεται ότι υπονόμευσε το αστικό καθεστώς περισσότερο ίσως απ' ό,τι θα μπορούσε ποτέ να κάνει οποιοδήποτε κόμμα της Αριστεράς.

Όσο δε για την συμπαράσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πρόσωπο και τις μεθόδους του, αυτές απλώς αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι η Ε.Ε. βρίσκεται πλέον σε μη αναστρέψιμη πορεία οικονομικού μαρασμού.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News