Παίδες με πόνο ψυχής θέλω να σας ανακοινώσω ότι φέτος πήρα και επισήμως για πρώτη φορά τις ετήσιες διακοπές μου από το λατρεμένο μας πόρταλ. Για όσους χάνουν γράδα από την πολύ ζέστη το λέω αναλυτικότερα: την κάνω. Παίρνω τα ρεπά μου. Αφού έχω κηρύξει ούτως ή άλλως ολική θερινή πτώχευση μετά τον αδόκητο χαμό της καριέρας μου ως πωλήτριας/μάνατζερ ψιλικατζίδικου, αποφάσισα να ακολουθήσω το σκεπτικό Ρασούλη: (τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις φράγκο) και να αράξω επισήμως και με το νόμο.

Θα σας εκθέσω πρώτα τους κοινωνικοπολιτικούς λόγους της απόφασής μου: βαριέμαι αφόρητα. Βαριέμαι να ακούω οικονομολόγους να αποδεικνύουν πως πήραν τσάμπα τα πτυχία τους. Βαριέμαι να ακούω τόσο ενδιαφέροντες ανθρώπους στα πάνελ να αναλύουν τόσο ενδιαφέροντα πράγματα που δεν με ενδιαφέρουν καθόλου. Βαριέμαι να βλέπω αγανακτισμένους να μην αγανακτούν με την πάρτη τους καθόλου. Βαριέμαι να βλέπω τους ταρίφες να σχηματίζουν κιτρινοχλεμπονιάρες ουρές και να κάνουν τάμα στον Αγιο Φανούριο να τους φανερώσει μια κούρσα μέχρι το Φάληρο για να ξεσκουριάσει το Μερσεντέ. Βαριέμαι να με σπρώχνουν στα τρόλεϊ, να με βρίζουν στις διαβάσεις, να διαβάζω τις δηλώσεις της Μενεγάκη σχετικά με τον γάμο της με τον Ματέο που αν γίνει, θα γίνει επί ματαίω. Και κυρίως βαριέμαι να ακούω την παρέα του Τρισέ να με απειλεί ότι ΘΑ πτωχεύσω ενώ είμαι ήδη ΠΤΩΧΗ!

Ένας άλλος λόγος είναι (γιατί να το κρύψω αφού είμαι ανοιχτό βιβλίο;) το πρόσφατο ειδύλλιο μου με τον βλάχο που αναστάτωσε το είναι μου. Αφού με σωγαμπρίασε στη Λειβαδιά και μου αγόρασε και τον κολιέ, είπα να την αράξω λίγο ακόμα εκεί να δω τη φάση πιο ψύχραιμα. Διότι παίδες με το χούι της αυτοψυχανάλυσης που έχω αναπτύξει κατάλαβα πια το χούϊ μου: αντιμετωπίζω κάθε γκόμενο που μπαίνει στη ζωή μου σαν εθνολόγος που συνάντησε πυγμαίο στην Αφρική. Τον κοιτάζω σαν ερευνητικό αντικείμενο, τον ψειρίζω, τον βγάζω στον τάκο, τον γκουγκλάρω, τον γιουτουμπιάζω, τον τουϊτάρω, τον σχολιάζω μαζί σας- σε μία μάλιστα περίπτωση ανάγκασα τον φουκαρά τον γκόμενο να κάνει μια γενική αίματος και ούρων (δεν φταίω εγώ: είχε πεσμένη πίεση και δεν ήθελα να μου μείνει πάνω σε καμιά περίεργη φάση…).

Τέλος πάντων τώρα είπα να το πάρω αλλιώς: να  δώσω στο βλαχαδεράκι μου μια πραγματική ευκαιρία. Μη με ρωτάτε γιατί. Κατά πάσα πιθανότητα γιατί έχει δίκιο η μάνα(τζερ) που με λέει αντιδραστική. Πάντα κάνω το αντίθετο απ΄ότι μου λένε και μου είπατε όλοι (μα ΟΛΟΙ!) να τον σουτάρω τον άντρα τον σωστό τον τριχωτό. Σας καταγγέλλω λοιπόν όλους ως ταξικά σκουλήκια (μη νομίζετε ότι ξέχασα πόσο στηρίξατε σύσσωμοι τη φλωράτζα τον ξανθό μαμάκια… :-( μόνο και μόνο επειδή ήταν φορτωμένος τοξικά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου) Θα θάψω λοιπόν το λαπτοπ κάτω από μια μηλιά και θα κάτσω στα αυγουλάκια μου μαζί με τις άλλες κοτάρες του σπιτιου (Σκάσε πια καλέ! Αφού είπαμε δεν θα τους θάβεις τους ανθρώπους τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Τον Σεπτέμβριο ξαναπιάνεις το φτυάρι…) Αν το ρομάντζο αυτό παραμείνει ζωντανό μέσα σε τέτοιο καύσωνα και με τέτοια αποφορά τζατζικιού ολούθε, τότε θα περάσει τις εξετάσεις και ο κολιές μπορεί να γίνει δαχτυλίδι (πλάκα κάνω καλέ. Μην αγριεύεστε. Έκατσα εγώ στ΄αυγά μου πάνω από 3 μήνες και θα κάτσω και τώρα;)

Ξέρω ότι θα σας λείψω. Ξέρω επίσης ότι θα μου λείψετε. (είδε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του, έλεγε η μάνατζερ της μάνατζερ) Μη στραβομουτσουνιάζετε όμως ρε, από μια ψευτοέρευνα που έκανα δεν υπάρχει κανένας εδώ πέρα μέσα με τη συνέπεια μου: Κάθε Πέμπτη, βρέξει –χιονίσει, in sickness and in health, εγώ ποστάριζα το κομμάτι μου για να μην πάθετε σύνδρομο στέρησης. Ούτε παντρεμένοι να ήμασταν ρε ρεμάλια δεν θα επεδείκνυα τέτοιο ζήλο.

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη λοιπόν αγάπες. Εν τω μεταξύ σας αφήνω ευχή και κατάρα να διαβάζετε την μεγάλη αυτοβιογραφική μου επιτυχία στην πλαζ και μετά να τη χαρίζετε και στον διπλανό σας. Σας διατάζω επίσης να μην φοράτε αυτό το σωβρακομαγιό με την ελληνική σημαία και τη μούτζα (τα αγόρια) και να μη βάζετε στρασάκια στις κόκκινες νυχάρες σας (τα κορίτσια). Είμεθα πτωχοί αλλά όχι ξευτίλες παίδες!

ΥΓ Πωπωπω τώρα που το αποφάσισα και το είπα μου φαίνεται βουνό!… Είστε σαν την ηρωίνη παίδες μου αγαπημένοι. Δεν κόβεστε εύκολα :-)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News