Από τα ζαρζαβατικά, τα ραπανάκια θεωρούνται ιδανικά για να ανοίγουν την όρεξη -όχι μόνο την πεπτική, αλλά και την ερωτική. Η φήμη αυτή τα συνοδεύει από τα βάθη των αιώνων: οι φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου τα θεωρούσαν θεϊκά αφροδισιακά, κυρίως λόγω της καυτερής γεύσης που… αναστάτωνε τους συνδαιτημόνες. Ανάμεσα στα αφροδισιακά που μας προσφέρει η φύση, το σύκο κατέχει εξέχουσα θέση. Κυρίως χάρη στα αμινοξέα που περιέχει και τα οποία θεωρούνται πολύ καλοί ανελκυστήρες της λίμπιντο. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι το συνέδεαν με τον έρωτα και τη γονιμότητα και το ανοιχτό σύκο θεωρείτο πιστή απομίμηση του αιδοίου. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στη Βίβλο οι πρωτόπλαστοι φορούσαν φύλλα συκής για να κρύψουν τα γεννητικά τους όργανα. Το φαλλικό σχήμα του καρότου και της μπανάνας είναι ένας καλός λόγος (αλλά όχι ο κυριότερος) για να κερδίσουν μια θέση στην αφροδισιακή χλωρίδα. Το καρότο είναι προικισμένο με πολλές βιταμίνες και την καροτίνη-βήτα. Από τα αρχαία χρόνια το θεωρούσαν εξαιρετικό διεγερτικό και στο Μεσαίωνα οι βασιλείς το χρησιμοποιούσαν για να αποπλανούν τις (ενίοτε και τους) υποτελείς στο παλάτι. Από τη δική της πλευρά, η μπανάνα είναι πλούσια σε κάλιο, μαγνήσιο και βιταμίνες Β όπως η ριβοφλαβίνη που αυξάνει την ενέργεια του σώματος. Περιέχει επίσης χηλικές ενώσεις μετάλλων και ένα ένζυμο, τη βρομελίνη, που πιστεύεται ότι βοηθά τη λίμπιντο και μπορεί να καταπολεμήσει την ανικανότητα στον άντρα. Η λίστα των αφροδισιακών δεν εξαντλείται εδώ, φυσικά. Θα συνεχίσουμε λοιπόν το… σερβίρισμα στην επόμενη ανάρτηση, με τις πολυθρύλητες ιδιότητες των μπαχαρικών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News