Οποιος ψάχνει σπίτι σε Αθήνα και Πειραιά αυτήν την περίοδο, δεν χρειάζεται να διαβάσει αυτό το κείμενο γιατί γνωρίζει ήδη την κατάσταση από την καλή και από την ανάποδη. Αν πάλι είναι από τους τυχερούς που δεν χρειάζεται να μετακομίσει ή να βρει νέο σπίτι, απολαύστε τα «παρελκόμενα» του εξερευνητή του άγριου και σπάνιου είδους «Διαμέρισμα προς ενοικίαση».

Στην αναζήτηση αυτή παρά τα όσα λέει ο ποιητής για τον προορισμό και το ταξίδι (θα έχετε ακούσει σχετικά), θες να τελειώσει γρήγορα η διαδικασία, να βρεις τη φωλιά και να απαγκιάσεις γιατί μπορεί να μην κάνει κρύο στην Ελλάδα, αλλά το θες το σπιτάκι σου. Η αναζήτηση όμως σπιτιού στην Αθήνα και τον Πειραιά είναι σπορ για πολύ γερά νεύρα, για πολύ επίμονους ανθρώπους, για πολύ ήρεμους… Γιατί αλλιώς θα βρεθείς να γράφεις ένα ευφυολόγημα όπως αυτό για να σαρκάσεις έστω την περιπέτειά σου.

Καταρχήν, θα πρέπει να οπλιστείς με ελπίδα ότι θα καταφέρεις να κλείσεις ραντεβού με τον μεσίτη. Τα τηλεφωνικά κέντρα των μεσιτικών γραφείων έχουν ευχάριστους ανθρώπους που θέλουν να σε εξυπηρετήσουν και η αναμονή στο τηλέφωνο δεν είναι τόσο μεγάλη όσο παλαιότερα. Δεν χρειάζεται, δηλαδή, να απολαμβάνεις στο ακουστικό τον Μπετόβεν ολόκληρον σε ηλεκτρονική εκδοχή, αλλά το να κλείσεις ραντεβού που να βολεύει και τους δύο (εσένα και τον μεσίτη) και τελικά όντως να πραγματοποιηθεί χωρίς προβλήματα και ακυρώσεις η συνάντηση είναι μάλλον αρκετά απίθανο. Σπάνιο είδος το διαμέρισμα προς ενοικίαση και πιο σπάνιο ακόμη ο μεσάζων με όλες του τις διαστάσεις!

Αν συμβεί το θαύμα και καταφέρεις να δεις το διαμέρισμα από κοντά σε πραγματικό χρόνο, ξεπεράσεις το σοκ της πρώτης αυτής εύνοιας της τύχης και συνειδητοποιήσεις τις μικρές χαρές της ζωής από κάτι τέτοιου είδους περιστατικά, πρέπει να υποστείς το ερωτηματολόγιο του Προυστ – φυσικά σε μία πολύ πιο σκληροπυρηνική εκδοχή με σεξιστικές, παράλογες, συντηρητικές και σίγουρα εξωπραγματικές προεκτάσεις! Ερωτήματα όπως «Καλά, μονάχο κορίτσι πώς θα το συντηρήσετε το σπίτι;», «Δουλεύετε πρωινές ή βραδινές ώρες», «Μαγειρεύετε σπίτι;» και άλλες περί ζωδίων και άλλων αστικών μύθων. Αν απαντήσεις σωστά σε όλα, φτάνουμε στις περαιτέρω απαιτήσεις, προϋποθέσεις όπως ότι πρέπει να εν έτει 2017  να είμαι αποκλειστικά και μόνο δημόσιος υπάλληλος για να νοικιάσω ένα δώμα με υποσιτισμένες γλάστρες από τον προηγούμενο ενοικιαστή και μερικά οικόσιτα μαμούνια να περιφέρονται εδώ και εκεί σαν ατραξιόν.

Τα πιο ωραία όμως ευτράπελα ξεκινούν με την αντιστοίχηση της περιγραφής του διαμερίσματος με την πραγματικότητα. «Με θέα θάλασσα» έγραφε η αγγελία. Ε, δεν φαντάστηκα ότι θα έβλεπα φιλέτο μινιόν τον Αργοσαρωνικό, αλλά όταν η ιδιοκτήτρια με έβαλε να σκύψω και να μετεωριστώ σχεδόν από το πίσω μπαλκόνι του σπιτιού για να δω ένα τέταρτο μπλε κομμάτι ήταν πιο σωστό να το περιγράψει ως  «σπίτι για ιδιαίτερες συγκινήσεις για αυτούς που αγαπούν τις ακροβασίες». Ή όταν ο μεσίτης χαρακτήρισε ως ρετρό αισθητική τα πράσινα πλακάκια με κόκκινο τοίχο στη κουζίνα το λες και σουρεαλισμό υπαρκτό!

Για να μην πούμε και για «την λυπητερή» που είναι ανεμπόδιστα υπέρογκη σε μία χώρα που δε χτίζεται τίποτα και όταν ακούμε το σβουράκι του γείτονα αναπολούμε τις εποχές του 2000 που δεν κοιμόσουν μεσημέρι εξαιτίας εργασιών στο διπλανό οικόπεδο. Και ούτε μου αρέσει τόσο το αστικό τοπίο ούτε θέλω να βλέπω απ’ άκρη σ’ άκρη μπαζωμένα τους μικρούς χώρους πράσινου, απλώς είναι γεγονός πως έχουμε να ακούσουμε Kαζαντζίδη από τα χείλη μάστορα αρκετά χρόνια και κάπως μαυρίζει η ψυχή μας.

Η οικοδομή ετέλειωσε, ζήτω τα ενοίκια. Αν δεν έχετε τελειώσει σχολή δημοσίων σχέσεων για να φανείτε αντάξιος, γλυκύς και ευπρεπής σε όλα σας για να πείσετε και να γοητεύσετε τον μελλοντικό σας σπιτονοικοκύρη ή τον έγκριτο μεσίτη που θα διαμεσολαβήσει, μην το προσπαθήσετε καν. Δύσκολοι καιροί για αναζήτηση στέγης…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News