To twitter δεν δέχεται πολιτικές διαφημίσεις. Η επίδειξη ουδετερότητας θεωρείται πιο αποδοτική από τα δολάρια που φέρνουν οι πολιτικές καμπάνιες. Στις 11 Μαΐου ανακοίνωσε ότι αναρτήσεις που περιέχουν ψευδές ή παραπλανητικό περιεχόμενο, κυρίως για Covid-19, θα σημαίνονται με ειδική παραπομπή για έλεγχο των πραγματικών στοιχείων.

Αυτό συνέβη και με τα tweets του προέδρου Τραμπ, ο οποίος κατήγγειλε τον κυβερνήτη της Καλιφόρνιας για σχέδιο εκλογικής νοθείας, καθώς η Πολιτεία σκοπεύει να ενισχύσει την επιστολική ψήφο, λόγω της πανδημίας. Επιστολική ψήφος συνεπάγεται αυξημένη συμμετοχή, κάτι που, όπως είναι λογικό, ο Τραμπ δεν επιθυμεί. Με τη σήμανση των προεδρικών tweet, η πλατφόρμα κάλεσε τους χρήστες να ελέγξουν οι ίδιοι τι ισχύει σχετικά με την επιστολική ψήφο. Ήταν μία πολιτική παρέμβαση από την πλατφόρμα που οφείλει να είναι ουδέτερη. Άλλωστε και κατά το παρελθόν ο Τραμπ έχει κάνει tweets με περιεχόμενο που θα μπορούσε να σημανθεί ως ρατσιστικό, αλλά εκεί το twitter δεν διέκρινε κάτι μεμπτό. Το διέκρινε τώρα. Κάποιος καχύποπτος θα έβλεπε προβοκάτσια υπέρ του Τραμπ.

Ο Τραμπ μπήκε στον Λευκό Οίκο αξιοποιώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό τη δυναμική, τις τρύπες και τα παράθυρα των social media – η καμπάνια της Cambridge Analytica ήδη διδάσκεται στα Πανεπιστήμια του κόσμου. Ο ίδιος δε, είναι ο πιο επιδραστικός χρήστης του Τwitter. Κατά μία εκδοχή, δεν υπάρχει Τραμπ, αλλά το άβαταρ του στο Τwitter. H σήμανση των αναρτήσεων του έδωσε στο πιάτο αυτό που ορέγεται εδώ και καιρό: την ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας εναντίον των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας με τις οποίες, όπως όλοι γνωρίζουν, δεν διατηρεί και τις καλύτερες σχέσεις. Η Silicon Valley δεν αντέχει να βλέπει τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία.

Το 1996, από το Κογκρέσο των ΗΠΑ πέρασε η Πράξη για την Ευπρέπεια στις Επικοινωνίες. Κατά κύριο λόγο είχε να κάνει με το πορνό στο δίκτυο, ωστόσο η Παράγραφος 230 έθεσε το πλαίσιο λειτουργίας του internet όπως το ξέρουμε. Αυτή η Παράγραφος ορίζει ότι ο πάροχος δικτύωσης (και κατ’ επέκταση η πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης) δεν ταυτίζεται με τον πάροχο περιεχομένου. Κοινώς αυτός που παρέχει την πλατφόρμα, δεν ευθύνεται για αυτά που αναρτώνται μέσω αυτής, αρκεί να λειτουργεί υπό το τεκμήριο της καλής πίστης. Ουσιαστικά παρέχεται ασυλία στις πλατφόρμες για περιεχόμενο που αναρτούν τρίτοι.

Για να το πούμε πιο απλά, ή, ακριβέστερα, απλοϊκά, με βάση το ισχύον καθεστώς, αν εσείς γράψετε κάτι εναντίον μου στο προφίλ σας στο Facebook, εγώ μπορώ να μηνύσω εσάς, αλλά όχι το Facebook. Ο Τραμπ σκοπεύει να καταργήσει αυτό το πλαίσιο, καθιστώντας τις τεχνολογικές εταιρείες ευάλωτες σε αγωγές. Για παράδειγμα, με το καθεστώς που επιδιώκει να δημιουργήσει ο Τραμπ, το Facebook θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπο με νομικές ενέργειες επειδή, ας πούμε, δεν «προβάλλει» τις θέσεις των Ρεπουμπλικανών στον ίδιο βαθμό με τις θέσεις των Δημοκρατικών.

Αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει για μία σειρά από λόγους – ο κυριότερος είναι ότι ο πρόεδρος δεν μπορεί να ακυρώσει Πράξη του Κογκρέσου με μία εκτελεστική εντολή. Ωστόσο μπορεί να θέσει σε κίνηση τις διαδικασίες για αλλαγή του ισχύοντος πλαισίου. Και είναι κάτι που ο Τραμπ χρειάζεται όσο τίποτα άλλο: ένας πόλεμος με τους μεγάλους της τεχνολογίας. Υπάρχει κάτι άλλο πιο αντισυστημικό για να πουλήσει στο ακροατήριό του;

Θα πείτε ότι παρακολουθούμε ακόμα ένα επεισόδιο στη σαπουνόπερα, ας πάρουμε ποπ κορν. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Διότι αν, πράγματι, ο Τραμπ καταφέρει και δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας των social media, οι συνέπειες θα είναι παγκόσμιας κλίμακας. Σήμερα τα social media θεωρούνται λειτουργικά στοιχεία για τις Δημοκρατίες δυτικού τύπου. Είναι μία ιδιαίτερη συνθήκη καθώς επηρεάζουν πτυχές στη λειτουργία του πολιτεύματος, αλλά, από την άλλη, τα κυρίαρχα κράτη, πλην ΗΠΑ, δεν έχουν λόγο στο κανονιστικό τους πλαίσιο. Αν οι ΗΠΑ αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι πλατφόρμες, δεν αποκλείεται οι αλλαγές να αποτυπωθούν και στους κανόνες που χρησιμοποιούμε ως βάση στο δημόσιο διάλογο της ψηφιακής σφαίρας.

Όχι πώς δεν υπάρχει θέμα, φυσικά και υπάρχει. Το Facebook είναι θερμοκοιτίδα fake news και το Τwitter, λόγω χαρακτήρα, καλλιεργεί την πόλωση και τη δολοφονία χαρακτήρων. Και τα όρια ανάμεσα στην λογοκρισία και στην ελευθερία του λόγου είναι συχνά δυσδιάκριτα και διαφορετικά ανάμεσα στις δύο πλευρές μίας συνοριακής γραμμής. Ενδεχομένως μία παγκόσμια συζήτηση για το πλαίσιο λειτουργίας τους να είναι πλέον απαραίτητη. Αλλά όχι να την ξεκινήσει και ο Τραμπ, όχι…

This will be a Big Day for Social Media and FAIRNESS!

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) May 28, 2020

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News