Δεν θα κάνω κανένα spoiler, μην ανησυχείτε. Κι εγώ δεν θέλω να ξέρω τίποτα για το reboot της σειράς, που ήρθε με τον τίτλο «And Just Like That». Στις 9 Δεκεμβρίου έκανε πρεμιέρα στο HBO και θέλω να δω το πρώτο επεισόδιο και να την αφήσω να με παρασύρει, όπως οι προηγούμενες σεζόν.

Αν και, μεταξύ μας, νομίζω ότι θα με παρασύρει, ακόμα κι αν ξέρω την υπόθεση απέξω κι ανακατωτά. Εξάλλου, τα επεισόδια των προηγούμενων σεζόν τα έχω δει καμιά δεκαριά φορές και, άμα τα πετύχω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να τα δω άλλη μία. Το κάνουν αυτό το μαγικό οι καλές σειρές, δεν σε αφήνουν να τις παρατήσεις. Τις βλέπεις ξανά και ξανά, μέχρι να μάθεις απέξω τους διαλόγους.

Το «Sex and the City» ίσως ήταν το πρώτο dramedy στην ιστορία των αμερικανικών σειρών. Μια μίξη δηλαδή κωμωδίας και δράματος, που σε κάνει να χαμογελάς, αλλά μπορεί και να σε συγκινήσει. Μέσα από το πρίσμα του πέρασε η σχέση των τεσσάρων πρωταγωνιστικών χαρακτήρων και η ζωή τους στο πολύβουο Μανχάταν.

Από το 1998 της πρώτης σεζόν, ως το 2004 της έκτης, είδαμε τις τέσσερις φίλες να διασχίζουν τη δεκαετία των τριάντα και των σαράντα και ταυτιστήκαμε μαζί τους απόλυτα. Οχι κατ’ ανάγκην γιατί κάνουμε κι εμείς συλλογή από ακριβές γόβες όπως η Κάρι ή γιατί κυνηγάμε το ωμό σεξ όπως η Σαμάνθα, αλλά γιατί νιώσαμε να μας συνδέει με τους χαρακτήρες μια βαθύτερη, κοινή γραμμή πλεύσης. Ενας γυναικείος παρονομαστής πάνω από τον οποίο η καθεμία μπορεί να βάλει τα δικά της δεδομένα.

Χωρίς αμφιβολία, η σειρά καθόρισε όλες τις επόμενες που έθεσαν ως πυρήνα τους τη γυναίκα. Για την ακρίβεια, δημιούργησε μια δεξαμενή σειρών που έφεραν τη γυναίκα στο προσκήνιο και προσπάθησαν να αποδώσουν επί της οθόνης τη φύση της, σε όλες τις εκδοχές και παραμέτρους της. Στη νιότη και την ωριμότητα, στην εργένικη ζωή, στον γάμο, στη φιλία, στην εργασία, στην κοινωνία. Βγήκαν ωραία πράγματα μέσα από αυτή τη δεξαμενή και βγαίνουν ακόμα. Ανακαλύφθηκε η γυναίκα και αποδόθηκε σε συνάρτηση με τον κόσμο της.

Το «Sex and the City» έσπασε και ταμπού ως προς τη γυναίκα. Η γυναικεία φιλία, για παράδειγμα. Υπάρχει μια τεράστια προκατάληψη για αυτήν, και νομίζω ότι ακόμα υφίσταται. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οι γυναίκες θεωρείται ότι δεν μπορούν να χτίσουν αληθινές σχέσεις μεταξύ τους. Τρομερά υποτιμητική θεωρία, φυσικά, γιατί υπονοεί ότι είμαστε επιφανειακές, ανόητες και άσπονδες.

Με την Κάρι, τη Μιράντα, τη Σαμάνθα και τη Σάρλοτ είδαμε (αν δεν απατώμαι, για πρώτη φορά και πάλι) μια τηλεοπτική παρέα γυναικών, δεμένη και αφοσιωμένη στον θεσμό της φιλίας της. Τέσσερις φίλες που, όπως οι τρεις σωματοφύλακες, ήταν μία για όλες και όλες για μία. Πόσο σπουδαίο αν το σκεφτείς, ότι με τη σειρά αυτή πέρασε στον κόσμο μια υγιής εικόνα της γυναίκας ως φίλης. Και σίγουρα, χάρη στη συγκεκριμένη παρέα, άλλαξε η οπτική αρκετών ανθρώπων ως προς το ζήτημα γυναικεία φιλία.

Γενικώς, η σειρά έσπασε ταμπού επειδή μίλησε με αλήθειες. Μπορεί κάποιες φορές να αποδόθηκαν με υπερβολή, κινηματογραφική αδεία, αλλά χτυπούσε φλέβα στην καρδιά σου κι αυτό τελικά είναι που μετράει. Για τον ίδιο λόγο τώρα θα καθίσεις να δεις τον νέο κύκλο της, με τον ίδιο ενθουσιασμό που είδες τους προηγούμενους. Αλλά και με μια γλύκα. Μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Γιατί οι τρεις φίλες, που τώρα θα τις δεις να διανύουν τα πενήντα τους, κρατάνε ακόμα. Αγαπιούνται, αντέχουν, προχωρούν.

Και τώρα κάνουν και κάτι ακόμα, δυνατό και συγκινητικό: βγάζουν τη γλώσσα σ’ εκείνους που δείχνουν με το δάχτυλο τις ρυτίδες τους και την άσπρη ρίζα.

ΥΓ. Επειδή είχα κι εγώ την απορία γιατί ο τίτλος άλλαξε. Το «And Just Like That…» είναι μια φράση που χρησιμοποιούσε η Κάρι Μπράντσο συχνά στους έξι προηγούμενους κύκλους της σειράς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News