Αλήθεια πότε έχουμε δημοτικές εκλογές;

Για να ξέρω μέχρι πότε θα παρακολουθώ την θλιβερή κουστωδία των υποψήφιων δημοτικών θρα-συμβούλων, να «περιφέρονται άσκοπα» νυχθημερόν στις πόλεις μας, σαν τους αλήστου μνήμης περιηγητές (πραγματικοί άρπαγες και βάνδαλοι) χαμένοι σε κάποια τροπική ζούγκλα των άναρχων και κακοποιημένων δήμων; Aλλωστε έτσι κι αλλιώς, αφού περιεργαστούν με υποτιθέμενο σεβασμό -αλλά κρυφή αποστροφή και απέχθεια- τους ανυποψίαστους δημότες θα τους αλυσοδέσουν, θα τους εξευτελίσουν, θα τους βασανίσουν ως την επόμενη τετραετία που θα έρθει ο νέος ελπιδοφόρος δουλέμπορος, πάντα ως σωτήρας – πολιτικός αναμορφωτής και εννοείται πρωτοπόρος…

Δεκάδες υποψήφιοι με σελίδες προβολής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στέλνουν ομαδικά και επαναλαμβανόμενα μηνύματα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, με μεθόδους εισπρακτικής εταιρείας -με ομολογουμένως περισσότερο τακτ-αλλά το ίδιο επιθετικοί και ανάρμοστοι, ρυπαίνοντας καθημερινά με τρόπο βίαιο και ψηφιακό τις ζωές μας, όπως κάποτε τις εξώπορτες, τις κολόνες και τα γραμματοκιβώτιά με τα κακόγουστα φέιγ βολάν και τις αφίσες δίπλα στα γνωστά ονόματα των χτυπημένων από την αδυσώπητη κρίση, και πάλαι ποτέ χρυσοφόρων ξενυχτάδικων.

Πώς να μην αδράξουν την ευκαιρία παραμάγαζα της πολιτικής, πάγκοι αυτοσχέδιοι σε υπαίθριο παζάρι άμοιρων προσφύγων που αναγκάζονται να πωλούν όσο-όσο μεταχειρισμένα όνειρα; Εταιρείες αυτοαποκαλούμενες «συμβουλευτικές», διαφημίζουν τις υπηρεσίες που παρέχουν σε νεόκοπους ηγετίσκους και αυτόκλητους σωτήρες  πόλεων και χωριών. «Περάστε κόσμε, να θαυμάσετε τον καλύτερο υποψήφιο…». Θεμιτό, αφού στη λαϊκή αγορά των ανερχόμενων ή και ήδη εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων έχουν «πέσει» όπως συνηθίζεται και «επώνυμοι» από τον καλλιτεχνικό και αθλητικό χώρο αλλά και εν γένει του θεάματος. Αναγνωρισιμότητα (sic) που θα εξαργυρωθεί στην κάλπη και ας είναι απότοκο νικηφόρας πορείας σε τηλεπαιχνίδι επιβίωσης σε εξωτικό νησί του ινδικού ωκεανού. Γιατί όχι; Σημασία έχει το πολυπόθητο ποσοστό. Η εκλογή και βεβαίως η δικαίωση της προσπάθειας.

Στον στρατό -για όσους από εμάς είχαμε την τιμή να υπηρετήσουμε- μεταξύ πολλών δογμάτων μερικά από τα οποία κινούνται στα όρια της «λογικής» του αυτονόητου παραλόγου, ισχύει ο άγραφος κανόνας του «περιφέρεστε ασκόπως». Δεν έχει σημασία τι ακριβώς κάνεις, αρκεί να φαίνεται ότι κάνεις κάτι. Δεν έχει και τόσο σημασία τι λες αρκεί να μιλάς. Την ίδια στιγμή σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης γίνεται συζήτηση σε βάθος για όλα τα σημαντικά και κρίσιμα θέματα, για τα οποία εδώ έχουμε απόλυτη άγνοια και δεν αναφέρομαι μόνο στο μεταναστευτικό ή την οικονομία. Θέματα όπως η κοινή αμυντική και ενεργειακή πολιτική, η ψηφιοποίηση της διοικητικής μηχανής και η ανάπτυξη της 5G τεχνολογίας του δικτύου ως απάντηση στην αλματώδη ανάπτυξή του, από τις αναδυόμενες αγορές και ειδικά την Κίνα. Η διαδικτυακή χειραγώγηση ως σύγχρονη μορφή πολιτικής προπαγάνδας, το αμφιλεγόμενο Brexit και οι πολύπλευρες επιπτώσεις του, η τεχνίτη νοημοσύνη, οι νέες μορφές βιο-τρομοκρατίας και τυφλής βίας κλπ απασχολούν τους πολίτες των υπόλοιπων χωρών που σε μερικές μέρες θα κληθούν στις κάλπες για να εκλέξουν την νέα ευρωβουλή, που όπως δείχνουν οι πρώτες εκτιμήσεις θα αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ευρωσκεπτικιστές, φοβικούς, εθνικιστές και ακραίους όλων των τάσεων.

Μια ολόκληρη χώρα λοιπόν περιφέρεται ασκόπως στο σκοτεινό περιθώριο της ιστορικής ανυπαρξίας, ανάμεσα σε ένα απύθμενο βόρβορο σκανδάλων, αλληλοκαταγγελιών, κι αποκαθήλωσης της από καιρό νεκρής Δημοκρατίας.  Ας μην ψέγουμε λοιπόν μόνο τους επίδοξους πολιτικούς ταγούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News