Παρακολουθώντας τις τελευταίες ζοφερές εξελίξεις στην ευρύτερη ευρωπαϊκή γειτονιά μας, αισθάνομαι ντροπή και απέραντη θλίψη για την αποτελμάτωση της διπλωματίας που απέτυχε, ώστε να επικρατήσει η λογική σκέψη και να εμποδίσει τις αναθεωρητικές αποφάσεις του αυταρχικού ηγέτη της ρωσικής ομοσπονδίας. Η παγκόσμια τάξη πραγμάτων, όπως τη γνωρίζουμε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έχει πλέον διαταραχθεί και μια νέα γεωστρατηγική σφαίρα επιρροής αναδύεται στην ευρασιατική ήπειρο. Στο επίκεντρο αυτής της σφαίρας βρίσκεται η Ρωσία με πρόθυμους συμμάχους την Κίνα, το Ιράν και δυστυχώς την Τουρκία.

Ως γνωστόν, η Τουρκία τα τελευταία χρόνια απομακρύνεται συστηματικά από το δυτικό στρατιωτικό άρμα, ιδιαίτερα μετά την αγορά των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 και την κατάφωρη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της, προκαλώντας με ποικίλους τρόπους την ανοχή της Δύσης και του ΝΑΤΟ. Οι προκλητικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου είναι σχεδόν καθημερινές σε συνδυασμό με την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο.

Το αίτημα είναι επιτακτικό και αφορά την αποστρατικοποίησή τους καθώς και την αλλαγή του χαρακτήρα της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας σε τζαμί, δύο Μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στον κατάλογο της UNESCO. Η Τουρκία παραβιάζει τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων και τρεις αναγνωρισμένες κοινότητες Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, Εβραίοι, Αρμένιοι και Αποστολικοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί υφίστανται συστηματικές διακρίσεις, οι οποίες έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την Συνθήκη της Λωζάνης.

Το αποκορύφωμα των προκλήσεων είναι το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο θαλάσσης που σφετερίζεται ωμά και ανενδοίαστα την κυριαρχία της Ελλάδος, αλλά και των δικαιοδοσιών τρίτων κρατών σε θαλάσσιες περιοχές της Μεσογείου, καθώς βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Η έκνομη συμπεριφορά της Τουρκίας είναι πολυεπίπεδη με σημαντικότερη την επιθετική προώθηση παράτυπων μεταναστών-προσφύγων τον Μάρτιο 2020 καθώς με την εργαλειοποίησή τους ενορχήστρωσαν τη μαζική υβριδική εισβολή στον Έβρο που όμως, αντέκρουσε η ελληνική συνοριοφυλακή με απόλυτη επιτυχία σε συνεργασία με την ευρωπαϊκή FRONTEX υπό την καθοδήγηση της παρούσας κυβέρνησης.

Είναι γεγονός, ότι υπάρχει εκτεταμένη χαλάρωση της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου καθώς η συμπεριφορά των ισχυρών δυνάμεων του πλανήτη είναι αδιάφορη στις ανιστόρητες και παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας. Η επιζήμια πολιτική των ίσων αποστάσεων έχει αποθρασύνει τη γείτονα χώρα που πλέον, ευθέως πλαστογραφεί την ιστορία και τη γεωγραφία της περιοχής μας. Τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας, βιώνουμε την απειλή του ευφάνταστου δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας που επίμονα και αυθαίρετα επικαλείται η Τουρκία με στόχο να διχοτομήσει το Αιγαίο, να υφαρπάξει ελληνικά εδάφη και στρατηγικής σημασίας θαλάσσιες ζώνες. Εύχομαι να διαψευστώ, όμως, εικάζω αυτό το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας θα επιχειρήσει να το υλοποιήσει η Τουρκία, γιατί αποτελεί εθνικό στρατηγικό στόχο της εξωτερικής της πολιτικής ασχέτως με τον ηγέτη που θα βρίσκεται στην εξουσία και φυσικά, χωρίς κανένα σεβασμό στη τήρηση της Συνθήκης της Λωζάνης και το Διεθνές Δίκαιο.

Ως εκ τούτου, η διαφαινόμενη προσέγγιση της Τουρκίας, Ρωσίας και Κίνας θα δημιουργήσει μια νέα Ευρασιατική συμμαχία που θα εμπεριέχει μια δυνατή πολεμική μηχανή με σκοπό να αναθεωρήσει Διεθνείς Συνθήκες είτε με την στρατιωτική βία είτε με οδυνηρούς συμβιβασμούς και να αλλάξει η σημερινή παγκόσμια τάξη. Η επέκταση της Ρωσίας προς δυτικά ήδη έχει ξεκινήσει από την Ουκρανία και δεν θα σταματήσει με τη διπλωματία, εκτός εάν γίνει ένας ολέθριος συμβιβασμός για τους Ουκρανούς δηλαδή να υποταχθούν κυριαρχικά στη Ρωσία και να χάσουν την ανεξαρτησία τους, ενώ προμηνύεται και συνέχεια σε πρώην χώρες της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο μεγαλοϊδεατισμός και επιβολή κυριαρχίας χωρίς συναίσθηση για τις αιματοχυσίες και τα φέρετρα που θα προκαλέσουν είναι καταστάσεις που θεωρούνται φρικιαστικές για τις δυτικές κοινωνίες. Οι λαοί μας στο δυτικό κόσμο απολαμβάνουν ειρήνη και ευημερία μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και δεν είναι εξοικειωμένοι με τον πόλεμο, με τις θηριωδίες και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, σε αντίθεση με τον τουρκικό ή ρωσικό λαό που τα τελευταία χρόνια έχουν εκατέρωθεν εμπλακεί σε πολεμικές συρράξεις στη Συρία, Βόρειο Ιράκ, Λιβύη, Καύκασο κ.ά.

Οι ιαχές του πολέμου πλησιάζουν στη γειτονιά μας και ο κίνδυνος για την ακεραιότητα της κυριαρχίας μας είναι άμεσος και υπαρκτός. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι τα κράτη έχουν σύνορα και οφείλουμε πρωτίστως να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια του κράτους και των πολιτών. Η εθνική ισχυρή στρατιωτική δύναμη, η αμυντική συμμαχία χωρών της Δύσης (ΝΑΤΟ), και η από κοινού ενίσχυση της επιχειρησιακής ετοιμότητας με τη συμβολή των ενόπλων δυνάμεων των κρατών μελών της ΕΕ έχει ήδη ξεκινήσει με πρωτοβουλία της Γαλλίας (PESCO). ‘Ολες αυτές οι πρωτοβουλίες θα καταστήσουν την ΕΕ εκτός από μια πανίσχυρη οικονομική δύναμη και μια παγκόσμια στρατιωτική υπερδύναμη.

Η επιτομή της ενωσιακής προσπάθειας για την ολοκλήρωση της ΕΕ είναι η αμυντική συνεργασία Γαλλίας και Ελλάδος. Αδιαμφισβήτητα, η επιτυχημένη κυβερνητική στρατηγική επιλογή για τη θωράκιση της χώρας που περιλαμβάνει τη ρήτρα αμυντικής συνδρομής με τη Γαλλία ισχυροποίησε την Ελλάδα, εν ευθέτω χρόνω. Η αγορά των υπερσύγχρονων φρεγατών Belharra και μαχητικών αεροσκαφών Rafale είναι καθοριστικής σημασίας γιατί αναβαθμίστηκαν οι στρατιωτικές επιχειρησιακές δυνατότητες της άμυνάς μας, ως εκ τούτου, η αποτρεπτική ικανότητα της Ελλάδος δύναται να γίνει δυνητικός μοχλός αλλαγής δεδομένων στη νοτιοανατολική πτέρυγα της Ευρώπης.

* Η Κωνσταντία Τέκα-Ευσταθίου είναι Πολιτικός Επιστήμων

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News