Όταν πρωτοδιάβασα το σχόλιο της Βασιλικής Παπαχρήστου ομολογώ ότι  δεν το θεώρησα τίποτα παραπάνω από ένα ακόμα λογοπαίγνιο, σαν αυτά που ακούμε καθημερινά, χωρίς κάποια ρατσιστική απόχρωση. Αυτό όμως δεν ισχύει για όλους και μάλλον εδώ είναι το βασικό πρόβλημα με το συγκεκριμένο σχόλιο, για το οποίο η Ελληνίδα πρωταθλήτρια τιμωρήθηκε με αποκλεισμό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.  Η ερμηνεία των λέξεων είναι υποκειμενική και η ίδια φράση μπορεί να κατανοηθεί διαφορετικά από διαφορετικούς ανθρώπους, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου υπάρχει μεγάλη κοινωνική αναταραχή με αφορμή το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης. Από  τη στιγμή λοιπόν που αρκετοί άνθρωποι θεώρησαν (δικαίως ή αδίκως)  ότι το σχόλιο αυτό  είχε ρατσιστικές προεκτάσεις η ΕΟΑ έπραξε σωστά και πήρε αμέσως τις αποστάσεις της. Θα περίμενε κανείς ότι θα ακολουθούσε μια αυστηρή επίπληξη της αθλήτριας, όμως αυτό που ακολούθησε ξεπέρασε τα όρια της λογικής.

Η ΕΟΑ μας ανακοίνωσε ότι η κ.Παπαχρήστου αποκλείστηκε από τους Αγώνες γιατί το «τιτίβισμα» της ήταν αντίθετο με τα Ολυμπιακά ιδεώδη. Ίσως με πείραξε η ζέστη, αλλά τη στιγμή που διάβασα το σκεπτικό της απόφασης μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα της ελληνικής αποστολής όταν έκανε την είσοδο της στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου το 1936, με σχεδόν όλα τα μέλη της να χαιρετούν φασιστικά. Βεβαίως τότε είχαμε τη δικτατορία του Μεταξά και τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά σε όλη την Ευρώπη. Άλλες εποχές και άλλα Ολυμπιακά ιδεώδη; Όχι. Τα Ολυμπιακά ιδεώδη ΔΕΝ αλλάζουν. Από τη στιγμή λοιπόν που ως Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή έχεις στο ιστορικό σου μια τέτοια στιγμή είναι τουλάχιστον υποκριτικό να παίρνεις μια απόφαση αποκλεισμού που στηρίζεται σε ΑΥΤΟ το επιχείρημα.

Υ.Γ.: Το γεγονός ότι παλαιότερα tweets της αθλήτριας φανερώνουν μια πιθανή συμπάθεια προς ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο κακώς χρησιμοποιείται ως επιχείρημα εναντίον της, γιατί η απόφαση αποκλεισμού της αφορά το συγκεκριμένο σχόλιο και μόνο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News