Αν σκεφτούμε όλοι, ποιο είναι το σημείο αναφοράς για το 2020, μας έρχεται στο νου η νόσος Covid-19. Με άλλα λόγια η εφιαλτική πορεία ενός ιού, που ξεκίνησε από την πόλη Ουχάν της Κίνας τον Δεκέμβριο του 2019 και αριθμεί μέχρι σήμερα πάνω από 20.000.000 κρούσματα σε παγκόσμιο επίπεδο με σχεδόν 800.000 θανάτους. Η ευκολία μετάδοσης αλλά και η ανθεκτικότητα του ιού, είναι που τρομάζει περισσότερο και αναγκάζει την μια χώρα μετά την άλλη να πάρει μια σειρά από μέτρα, για την προστασία της δημόσιας υγείας. Στην Ελλάδα, συγκεκριμένα, ζούμε με το φόβο της Covid- 19 από τον Μάρτιο του 2020 με lockdown, σταδιακή άρση των μέτρων, αύξηση κρουσμάτων μέσα στο καλοκαίρι και, ενδεχομένως, πάλι, κοντά σε ένα νέο lockdown, ιδίως στην Αττική.

Κάνοντας μια βόλτα στους δρόμους, εύκολα θα διαπιστώσει κανείς, ότι ο τρόπος αντιμετώπισης του ιού ποικίλλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Άλλοι κυκλοφορούν με μάσκα,άλλοι επιδεικτικά την αγνοούν και όσοι είναι υποχρεωμένοι να την φορούν σε καταστήματα ή μαγαζιά, την ανεβοκατεβάζουν κατά το δοκούν. Το ίδιο θα παρατηρήσει κανείς και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Twitter κτλ). Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν μια ιστοσελίδα κάνει αναφορά στα κρούσματα της Covid, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που χλευάζουν, ρίχνουν το ανάθεμα στην κυβέρνηση ενώ στο στόχαστρο τους μπαίνουν και οι επιδημιολόγοι, τους οποίους θεωρούν φερέφωνα της κυβέρνησης, για να σπείρουν τον πανικό. Βέβαια υπάρχουν και οι λογικοί, που κατανοούν το πρόβλημα και προσπαθούν να προστατέψουν αλλά και να προστατευτούν από την νόσο.

Είναι γεγονός ότι πέραν όλων των σοβαρών επιπτώσεων της νόσου στους τομείς της υγείας και της οικονομίας, η Cοvid- 19 προκάλεσε σοβαρό πλήγμα στις ανθρώπινες σχέσεις. Μεταξύ των ανθρώπων καλλιεργήθηκε η καχυποψία και η αμφισβήτηση και φτάσαμε στο σημείο να αποφεύγουμε ο ένας τον άλλο, από φόβο! Η ανθρώπινη επαφή δυσκόλεψε αρκετά! Ένα φιλί, μια αγκαλιά και μια χειραψία, έγιναν είδη προς εξαφάνιση καθώς ο κόσμος φοβόταν ότι εκτίθεται στον κίνδυνο μετάδοσης της νόσου. Ο σοφός λαός υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο σε έναν άνθρωπο από το να του σπείρεις την αμφιβολία. Η αμφιβολία, απομακρύνει τους ανθρώπους, τους αποξενώνει, τους κάνει να χάσουν τη σταθερά τους. Επιπλέον χάθηκε η δυνατότητα συμμετοχής ατόμων σε δραστηριότητες που είναι αναγκαίες για την ψυχική τους ισορροπία. Δεν υπήρχε η δυνατότητα παρακολούθησης συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων και τα γυμναστήρια έμειναν κλειστά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Φανταστείτε λοιπόν πόσο μόνος αισθανόταν ένας ενεργητικός, κατά τα άλλα, άνθρωπος, ο οποίος δεν μπορούσε να αθληθεί, να δει μια θεατρική παράσταση με φίλους άλλα και να παρακολουθήσει μια συναυλία.

Ερχόμαστε λοιπόν στον τίτλο του συγκεκριμένου άρθρου, CURSE(κατάρα)-2019. Πώς αλλιώς μπορεί να περιγράψει ένα ψύχραιμο μάτι, όλα όσα συμβαίνουν με την Covid το 2020; Όταν δεν είσαι ελεύθερος να κυκλοφορήσεις στο δρόμο, όταν δεν μπορείς να δουλέψεις χωρίς μάσκα, δεν μπορείς να χαρείς μια βόλτα με φίλους και παράλληλα δεν μπορείς να δεις ένα θέατρο – σινεμά ή να πας σε μια συναυλία πώς ακριβώς λέγεται αυτό; Ο άνθρωπος είναι «κοινωνικό Ον» κατά τον Αριστοτέλη, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει, χωρίς να έρχεται σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Αν του στερήσει κάποιος αυτή την επαφή, τον έχει καταδικάσει-καταραστεί να ζήσει μισή ζωή…

Είναι πολύ σημαντικό να απαλλαγούμε, το συντομότερο δυνατόν, από αυτήν την κατάρα και να μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην κανονικότητα. Είναι καιρός να φύγουν οι μάσκες και να ανθίσουν τα χαμόγελα και πάλι στα πρόσωπά μας… Αρωγός σε αυτή την προσπάθεια θα είναι η επιστημονική κοινότητα η οποία δίνει αγώνα καθημερινά για την αποτελεσματική καταπολέμηση της συγκεκριμένης νόσου. Ίδωμεν

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News