Η τέλεση πριν από λίγο καιρό της λειτουργίας των Γ’ Χαιρετισμών από τον Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ ήταν μια πράξη παραβίασης των μέτρων αποφυγής και περιορισμού της διάδοσης του κορονοϊού και ο λόγος παραπομπής του στη Δικαιοσύνη.

Στο σημείωμα αυτό προσπαθώ να διερευνήσω το νόημα και τις συνέπειες των ενεργειών και παραλήψεων των διαφόρων εμπλεκόμενων πλευρών.

Κατ’ αρχάς αναρωτιέμαι αν στην θεωρητική περίπτωση που έχουμε δύο πολίτες οι οποίοι έχουν παραβιάσει τον νόμο διαπράττοντας το ίδιο παράπτωμα, π.χ. έχουν κλέψει το ίδιο ποσό, και ο ένας από αυτούς είναι αλλοδαπός μουσουλμάνος και ο άλλος έλληνας χριστιανός ορθόδοξος, με κοινά όλα τα λοιπά τους χαρακτηριστικά, θα τους επιδικαστεί η ίδια ποινή ή όχι.

Αν παραμείνουμε στο προηγούμενο παράδειγμα και πάμε ένα βήμα πίσω στον χρόνο, και συγκεκριμένα στην στιγμή μετά τη σύλληψη των ανωτέρω παραβατών, αναρωτιέμαι πάλι αν η Αστυνομία θα τους αντιμετωπίσει με τον ίδιο τρόπο ή όχι.

Θα ακολουθηθεί άραγε η ίδια διαδικασία παραπομπής τους στην Δικαιοσύνη ή αυτή θα εξαρτάται από το θρήσκευμα του καθενός;

Τη συγκεκριμένη απορία την έχω καθώς δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί σε βάρος των εννέα αλλοδαπών συλληφθέντων σε άτυπο τζαμί στην περιοχή του Ζωγράφου σχηματίστηκε δικογραφία αυτόφωρης διαδικασίας για παραβίαση των μέτρων κατά του κορονοϊού, ενώ για τον Μητροπολίτη Κυθήρων που την ίδια μέρα (20.03.2020) παραβίασε τα ίδια μέτρα σχηματίστηκε δικογραφία και αφέθηκε ελεύθερος.

Δεν νομίζω επίσης ότι μπορεί να θεωρηθεί δικαιολογημένη η συμπεριφορά της Αστυνομίας στα Κύθηρα, καθώς όφειλε να παρέμβει εγκαίρως και να διακόψει την παρανόμως τελούμενη ακολουθία. Δεν άκουσαν τις καμπάνες που καλούσαν τον κόσμο σε αυτήν, ήταν απασχολημένοι σε πιο επείγοντα περιστατικά ή κάτι άλλο συνέβη; Επίσης, ο ναός όπου έλαβε χώρα η συγκεκριμένη λειτουργία δεν ήταν ένα ξωκκλήσι στην μέση του πουθενά το οποίο «δεν είχε ψάλτη ούτε παπά» και καθώς περνούσε από εκεί ο Μητροπολίτης αποφάσισε αυθορμήτως να επιτελέσει μια λειτουργία στην οποία προσήλθαν 2-3 βοσκοί που και αυτοί κατά τύχη περνούσαν από εκεί. Οπότε αναρωτιέμαι πώς θα αισθάνονταν οι συνεργάτες του Μητροπολίτη και οι εργαζόμενοι του ναού που ενδεχομένως συμμετείχαν θέλοντας και μη σε μια παράνομη διαδικασία, στην τέλεση της λειτουργίας δηλαδή;

Αναρωτιέμαι τέλος αν ο υπόδικος πλέον, έναντι του νόμου των ανθρώπων, Μητροπολίτης, αισθάνεται ότι με την συμπεριφορά του στο συγκεκριμένο θέμα τίμησε ή τιμάει και το ράσο που φοράει και την πίστη του έναντι του επουράνιου κριτή. Οι κληρικοί δεν είναι άλλωστε αυτοί που στα κηρύγματά τους διδάσκουν ότι ο ιδρυτής και οι διάφοροι άγιοι της χριστιανικής θρησκείας προτίμησαν να μαρτυρήσουν και να πεθάνουν παρά να προδώσουν την πίστη τους; Αυτός τι θέση πήρε όταν χρειάστηκε να υπερασπίσει την δική του πίστη; Αυτή του τζάμπα μάγκα; Εκανε δηλαδή αρχικά την αταξία του σαν σκανταλιάρικο παιδί που θέλει να γίνεται το δικό του, και όταν «του ήρθε ο λογαριασμός» έκανε την κυβίστηση; Τουλάχιστον ο Αιγιαλείας υπερασπίστηκε και στο Δικαστήριο τις ποινικώς κολαστέες πράξεις του.

Πέρα από την όποια ποινή θα του επιβληθεί από την Δικαιοσύνη, νομίζω ότι ο Μητροπολίτης Κυθήρων πρέπει και να παραιτηθεί και να ζητήσει συγγνώμη από τους συμπολίτες του, τους συνεργάτες του και την τοπική Αστυνομία. Πρώτον, γιατί έθεσε, έστω και άθελά του, την υγεία όλων των ανωτέρω σε κίνδυνο. Δεύτερον, γιατί απαρνήθηκε την πίστη του/τους όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με την τιμωρία. Τρίτον, γιατί είναι ο ηθικός αυτουργός ώστε εργαζόμενοι του ναού κλπ. να γίνουν συνεργοί σε μια παράνομη πράξη. Τέταρτον, γιατί εξέθεσε την Αστυνομία για το γεγονός ότι ακολουθεί δύο μέτρα και δύο σταθμά έναντι των παραβατών.

Αναρωτιέμαι λοιπόν αν ήταν, κατά τον Μητροπολίτη, το αναμενόμενο όφελος της ενέργειάς του τόσο μεγάλο που να άξιζε τον κόπο να εμπλακούν και να εκτεθούν τόσοι άνθρωποι; Ήταν άραγε θέμα πίστης στις όποιες αρχές του και στο δίκαιο της θέσης του ή θέμα τυφλού εγωισμού; Αλλά ό,τι και να ήταν, αναρωτιέμαι αυτό αν θα μπορούσε να βαραίνει περισσότερο από, ας εξαιρέσω τις ηθικής τάξεως βλάβες, την υγεία ενός τρίτου ανθρώπου;

Νιώθοντας μεγάλο σεβασμό για τους ιερωμένους όλων των θρησκειών, και ειδικότερα τους έλληνες κληρικούς για τους οποίους τυχαίνει να έχω καλύτερη γνώση του έργου τους, θα ήθελα να απευθυνθώ σε πρώτο πρόσωπο, στον Μητροπολίτη Κυθήρων: «Συγγνώμη παππούλη που θα στο πω έτσι, αλλά έκανες μεγάλη γκάφα και κανόνισε πως θα τα μαζέψεις». (Οφείλω στο σημείο αυτό να κάνω την εξής διευκρίνιση: με τον σεβάσμιο όρο «παππούλη» απευθύνονταν ο δικός μου ο παππούς που ήταν θρήσκος στους, μιας κάποιας ηλικίας, φίλους του κληρικούς όλων των βαθμίδων, και με το ίδιο πνεύμα και σεβασμό χρησιμοποιώ και εγώ την λέξη αυτή ανωτέρω).

Κατά την άποψή μου και χωρίς να είμαι ειδικός στις λεπτομέρειες της χριστιανικής θρησκείας, η διέξοδος στο πρόβλημα του Μητροπολίτη βρίσκεται στην ειλικρινή του μετάνοια. Προς το παρόν όμως νομίζω ότι κάποιος που ισχυρίζεται ότι «δεν του είχε φτάσει η εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου», δεν είναι ακόμα σε φάση ειλικρινούς μετάνοιας. Ο καθένας μας χρειάζεται τον χρόνο του. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Τελειώνοντας θα ήθελα να απευθυνθώ σε εμάς που, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, λαμβάνει μέρος σε αυτόν τον, όχι κατ’ ανάγκη άδικο, παράλογο, άστοχο ή χαιρέκακο, “λιθοβολισμό” του Μητροπολίτη. Εύκολο είναι να λες στον άλλον «παραιτήσου» και «μετανόησε ειλικρινά», αλλά πόσοι από μας στη θέση του θα το κάναμε; Ας κλείσω λοιπόν το άρθρο αυτό με την πιο μεγαλόψυχη κουβέντα που έχω ακούσει, προσαρμοσμένη για την περίπτωση: «Πάτερ άφες αυτώ, ου γαρ οίδε τι ποιεί».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News