Λινκ σε Μαρασλή-Ευαγγελισμό
Λινκ σε Μαρασλή-Ευαγγελισμό
Δεν είμαι χειρουργός ούτε άλλης ειδικότητας γιατρός, και δεν μπορώ, αντιθέτως προς την πλειοψηφία των Ελλήνων, να εκφέρω γνώμη για τους γιατρούς του Ευαγγελισμού στην περίπτωση του Νίκου Κακαουνάκη. Τον Ευαγγελισμό, από μέσα, τον γνωρίζω όπως οι περισσότεροι εξ ημών: έχω αγανακτήσει σέρνοντας επί δεκάωρο, φορείο παραμονή δεκαπενταύγουστου και εκλιπαρώντας για ένα σεντόνι, έχω φρικιάσει επισκεπτόμενη φίλο που επρόκειτο από στιγμή σε στιγμή να μπει στο χειρουργείο και στο διπλανό κρεβάτι του κειτόταν επί ένα εξάωρο ένας νεκρός, έχω εκφράσει ευγνωμοσύνη σε γιατρούς – σωτήρες. Αν γράφω αυτές τις γραμμές τώρα είναι για να περιγράψω στην κυριολεξία το έξω του. Το έξω του Ευαγγελισμού, επί της οδού Μαρασλή το παρατηρώ καθημερινά , εδώ και οκτώ χρόνια, τουλάχιστον τρεις με τέσσερις φορές ημερησίως.
Ανεβαίνοντας τον δρόμο, η δεξιά πλευρά όπου και η είσοδος του νοσοκομείου 1ον μυρίζει ούρα και 2ον είναι γεμάτη κόσμο, κυρίως επισκέπτες και οικείους ασθενών. Η αριστερή πλευρά του δρόμου, πέραν του γωνιακού φαρμακείου είναι οργανωμένη κυρίως για τη διευκόλυνση των συγγενών των ασθενών. Ανθοπωλείο, ένα δυο εστιατόρια παλαιού τύπου, ένα παράρτημα AΤM της Εθνικής, μαγαζιά με νυχτικά, ρόμπες, πάπιες, μαξιλάρια και πάνες ακράτειας, όλος ο θλιβερός πλην απολύτως απαραίτητος εξοπλισμός ενός δωματίου νοσοκομείου. Και καφενεία για ορθίους, τουλάχιστον 4-5 παρατεταγμένα.
Εκεί επί οκτώ χρόνια όποια ώρα κι αν περάσω μεταξύ 9 και 2 ασπρίζει και πρασινίζει ο τόπος από τους γιατρούς: με τα ακουστικά στο λαιμό, τα σαμπό του χειρουργείου (οποία αντισηψία!), τις πράσινες μπλούζες, τις λευκές μπλούζες, οι γιατροί πασών των ηλικιών χρωματίζουν ιατρικώ τω τρόπω τον δρόμο. Ως αφελής αναρωτιόμουν πότε και πόσα είναι τα διαλείμματα στο ωράριό τους ώστε να μπορούν, με τις αποστειρωμένες μπλούζες τους να πίνουν καφέ σε ένα δρόμο που μέχρι και λεωφορείο κατεβαίνει. Και πόση ώρα μπορούν να κρατήσουν αυτά τα διαλείμματα;
Κι αίφνης χτες χάθηκαν. Ούτε λευκή μπλούζα, ούτε πράσινη χειρουργική, ουδείς θεράπων στα καφενεία. Τι άραγε τους τρόμαξε και τους ανάγκασε να παραμείνουν στα πόστα τους; Η απάντηση είναι αποστομωτικά και τραγικά γελοία: τα δύο τηλεοπτικά καμιόνια με τα λινκ για την διοικητική εξέταση.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News