Όταν καταλυθεί το μονοπώλιο της βίας που ασκείται από το κράτος με βάση το σύνταγμα και τους νόμους, η βία δεν μπορεί να παραμείνει προνόμιο μιας ομάδας, ο καθένας μπορεί να την διεκδικήσει για να διαμορφώσει νέους συσχετισμούς. Δεν ήταν βία που οδήγησε στην μεταπολίτευση του 1974; Η τον συσχετισμό μετά τον δεύτερο πόλεμο; Από αυτή την άποψη πολύ καλά έπραξε το ΚΚΕ –δεν έχει ανάγκη την δική μου υποστήριξη καθώς διαφωνούμε για το μνημόνιο- να περιφρουρήσει το δικό του περιεχόμενο της αντιμνημονιακής διαμαρτυρίας.

Οι ομάδες των μπαχαλάκηδων ( αρκετοί έδειχναν τα γεννητικά τους όργανα στους διαδηλωτές που προσπαθούσαν να υπερασπιστούν το δικό τους νόημα της αντιμνημονιακής διαμαρτυρίας) έβρισκαν μέχρι τώρα τους δρόμους ελεύθερους για να ασχημονούν σε βάρος όλων των άλλων, που θέλουν να δώσουν ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο στην δική τους διαμαρτυρία.

Μπορεί κανείς να διαφωνεί με την πολιτική του ΚΚΕ, με την ανάγνωσή του της ελληνικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας αλλά το να προσπαθεί κανείς να παραδώσει μαθήματα σε αυτούς τους ανθρώπους για το ποιες μορφές υποστηρίζουν ποιο περιεχόμενα πολιτικής δραστηριότητας, από το  μπουλούκι που ψαρεύουν κάποιοι στα «θολά νερά», ε αυτό είναι έλλειψη πολιτικής ευθύνης. Οποιασδήποτε ευθύνης.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News