415
|

Η ζωή μου όλη: Να πλέξω τούλι για τον Χριστούλη;

Avatar Αναστασία Λαμπρία 16 Δεκεμβρίου 2009, 11:55

Η ζωή μου όλη: Να πλέξω τούλι για τον Χριστούλη;

Avatar Αναστασία Λαμπρία 16 Δεκεμβρίου 2009, 11:55

Εκπέμπω SΟS και σας χρειάζομαι: Ο Άλκης Γαλδαδάς, ο μακράν σοβαρότερος όλων ημών στο protagon μου έδωσε το πράσινο φως της απενοχοποίησης. Ήδη σας άφηνα μπηχτές αλλά εσείς εκεί, να επιμένετε για γιορτινά αισθήματα και άλλα τινά. Θέλετε σώνει και ντε να παραμείνω τέλεια. Όμως, τελειότητα, όπως λέει και ο αγαπημένος μου, μόνο στα νεκροταφεία θα βρεις. Ας τα βγάλουμε από μέσα μας μπας και θεραπευτούμε (λέμε τώρα).

Μπορώ να κοιμηθώ γιατρέ μου τώρα και να ξυπνήσω στις 15 Ιανουαρίου; Θα χω αλαβάστρινη επιδερμίδα, αναπαυμένο υπόλοιπο εγκεφάλου, εξαφανισμένους μαύρους κύκλους και κυρίως θα χω πηδήξει τον καταναγκασμό στη χαρά (ουράνια σπίθα, κόρη των θεών χρυσή κλπ κλπ) Δεν τα βγάζω πέρα γιατρέ μου αλλά κι εσάς λιώμα σας βλέπω…

Κατ’ αρχάς είπα να βρω φέτος ψεύτικο γαμοδέντρο μπας και σώσω την ελληνική χλωρίδα και με συμπαθήσει ο πάνσοφος περί τα φυτά και δαιμονικά ευφυής Ορέστης Δαβίας. Περιφρόνησα λοιπόν το τροχόσπιτο που στήνεται τέτοιες μέρες στη γωνία του δρόμου μου και μία συμπαθής κυρία μου πουλάει έλατα εδώ και χρόνια και σταμάτησα σε ένα κατάστημα του κέντρου όπου εντόπισα συμπαθές ψεύτικο. Έκανα την καρδιά μου πέτρα, μπήκα και όταν έφτασα στο δια ταύτα, τουτέστιν πόσο τιμάται η ωραία πλαστικατζούρα που πρώτα θα λιώσω εγώ κι έπειτα εκείνη, μου απήντησε η πωλήτρια με τεράστιο χαμόγελο «890 ευρώ». Δεν κερνάω καλύτερα όλους τους protagon μου στο παρισινό Grand Vefour;

Πάω πάρα κάτω για να πάρω δύο γάντια σιλικόνης για να μην καίω στους φούρνους τα κρινοδάχτυλα μου, πρώτον όλα όσα κυκλοφορούν είναι για μέγεθος Πολύφημου και μετά άντε ένα πενηντάρικο για δύο πλαστικά (εντέλει) γάντια.

Αμ τα φωτάκια; Γνωρίζετε ότι στα ΒΠ όπως και στα ΝΠ συνεργεία έχουν αναλάβει να φωτίζουν τους κήπους και τα μπαλκόνια; Με τα μάτια είδα φορτηγάκια με τεχνίτες. Ονειρεύομαι βραχυκυκλώματα που θα λαμπαδιάσουν τετράγωνα ολόκληρα…
Δεν ξέρω αν θέλετε ν’ ακούσετε κι άλλα ή βρίσκεστε ήδη με το κεφάλι κάτω από το μαξιλάρι, συνεχίζω.

Όλη σχεδόν η πόλη αντηχεί τα φρικώδη «Ρούντολφ το ελαφάκι», που εγώ μόνο στο μαντεμένιο ταψί μπορώ να το ανεχτώ. Πάλι καλά που το παλιότερο «Θα πλέξω τούλι για τον Χριστούλη» της Καιτούλας Γαρμπή (αν δεν απατώμαι) έχει αποσυρθεί. (Θα πλέξω τούλι για τον Χριστούλη και μια καζάκα για τον μαλάκα).

Τελευταίο αλλά ουχί έσχατο: Οι σκιέρ της Αραχώβης και οι Καγιέν του Νυμφαίου. Αυθάδεις βλαχούστιμπους. Excuse me πώς εγώ δεν μπορώ να πάω ούτε στο περίπτερο και ταυτοχρόνως όλα τα θέρετρα (και ουχί φέρετρα) από Λάρσσσσα και πάνω είναι κλεισμένα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News