Shopping and F*****g, λοιπόν. Με αυτό το θεατρικό έργο αυτοσυστήνεται η πολυδραστική ομάδα τέχνης FabricArt. Μία νεοσύστατη ομάδα (σχηματίστηκε το 2010), αποτελούμενη από ηθοποιούς, χορευτές, σκηνοθέτες, φωτογράφους, καλλιτέχνες του δρόμου, ανθρώπους της Τέχνης γενικότερα, που φιλοδοξεί να «υπηρετήσει τη Τέχνη μέσα από τη δική της αλήθεια», σύμφωνα με την υπεύθυνη επικοινωνίας του έργου, Βάσια Τσώτσου. Έχοντας αποφοιτήσει από τη θεατρική σχολή Καμπανέλλη, τα παιδιά που αποτελούν τη FabricArt, βλέπουν τα πράγματα από παρόμοια οπτική γωνία και, όπως μας λέει και η Βάσια, «έχουν τις δικές τους ανησυχίες, τις οποίες θέλουν να μπορέσουν να εκφράσουν ανεμπόδιστα μέσα από τη δουλειά τους. Γι' αυτό  και δημιούργησαν αυτή την καλλιτεχνική ομάδα».

Το έργο που ανέβασαν πάντως, αν μη τι άλλο προσφέρεται για προβληματισμό. Σκηνές που σοκάρουν, βίαιες, έντονες αλλά αληθινές. Μία παρέα, εγκλωβισμένη σε ένα δικό της σάπιο κόσμο ναρκωτικών ουσιών και σεξουαλικού πειραματισμού , που προσπαθεί της να βρει ένα πάτημα, μία οικογένεια. «Το έργο εκφράζει μία γενιά που δεν έχει πού να στηριχθεί», λέει ο Φάνης Κατέχος, ένας από τους πέντε ηθοποιούς της παράστασης. «Μία γενιά που δεν έχει κάποια ιδεολογία, κάποια θρησκεία, κάτι στο οποίο μπορεί να πιστέψει και που προσπαθεί, με λάθος τρόπο αρκετές φορές, να βρει μία ταυτότητα για να αυτοπροσδιοριστεί». Η αλήθεια είναι πως παρότι το έργο παρουσιάζει ακραίους χαρακτήρες, οι ήρωες και οι καταστάσεις που περιγράφονται δεν ανήκουν στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Κάθε άλλο.

«Πολύς κόσμος που είχε δει τη παράσταση όταν είχε παιχτεί τελευταία φορά πριν δέκα χρόνια, είπε ότι πλέον δεν σοκάρει. Ούτε με τις σκηνές σεξ, ούτε με τη βία, ούτε με τα ναρκωτικά», μας λέει ο σκηνοθέτης Στέφανος Λώλος. «Ο κόσμος στις μέρες μας γνωρίζει ότι παρόμοιες καταστάσεις δεν απέχουν πολύ, ούτε είναι μακριά από τη γειτονιά του. Ξέρει τι συμβαίνει στη διπλανή γωνία».

Το Shopping and F*****g, παρότι γράφτηκε το 1996 από το βρετανό συγγραφέα Mark Ravenhill, ταιριάζει απόλυτα στην Ελλάδα του 2011: χαμένα πρόσωπα, μία αδιάφορη κοινωνία, ένας Γολγοθάς δίχως τέλος. Μάλλον και αυτός είναι ο λόγος που το έργο δεν προκαλεί την Ελλάδα του σήμερα. Η ομάδα FabricArt καταφέρνει με τη πρώτη της παράσταση να κερδίσει τον θεατή παρουσιάζοντας ένα έργο όπου η ανθρώπινη απόγνωση έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το έργο σοκάρει αλλά καταφέρνει επιτυχώς να παρουσιάσει τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου σε μία κοινωνία που όλο και περισσότερο θυμίζει ζούγκλα.

*Το έργο παίζεται στη στη Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου "Βαφείο-Λάκης Καραλής" (Αγίου Όρους 16 και Κωνσταντινουπόλεως 115) από τις 28/04 έως και τις 28/05 κάθε Πέμπτη με Παρασκευή στις 21.00 μ.μ. και κάθε Σάββατο στις 00.00 π.μ., τηλ: 2103425637

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News