Πρώτα απ΄όλα παίδες αγαπημένοι οφείλω να σας κάνω μια σύντομη εισαγωγή στην μεγάλη περσόνα Μαράκι. Μεγάλη κατά μία έννοια φυσικά. Το άτομο αυτό ύψους 1 και 50 (εν ολίγοις τάπα) και βάρους 76 κιλών (εν ολίγοις πουφ) είναι αμπσολούτλι άπαιχτο. Για να εξετάσω μόνο τη δέσμη δραστηριοτήτων  που αφορά το σόϊ μας, ελέγχει μετ΄απολύτου ακριβείας το υπόδειγμα άντρα Σάκη, διορθώνει τις εκ γενετής κακοτεχνίες του χαρακτήρα του, βελτιώνει το επαγγελματικό του προφίλ, λουστράρει το βιογραφικό του, ανυψώνει το ηθικό του (και άλλο τμήμα του, ακόμα πιο ζωτικής σημασίας, το οποίο το πρόσφατο πένθος δεν μου επιτρέπει να κατονομάσω) και τώρα αποφάσισε να αναλάβει κι εμένα!!! (Αυτό δεν είναι άτομο παίδες. Είναι το 4ο κοινοτικό πλαίσιο!) Το γνώρισα την ημέρα της κηδείας του Μαλάκα και οφείλω να ομολογήσω πως με έκανε να ξαναποκτήσω την πίστη μου στο γυναικείο φύλο αλλά και τον θαυμασμό μου στις τάπες (που είχε κλονιστεί εδώ και κάμποσο καιρό  λόγω Σαρκοζί…)

Το Μαράκι, άτομο αποφασιστικό και τάχιστο όπως είπαμε, έκανε τρελή περφόρμανς  αυτή την κωλομέρα: Έδωσε προοπτική ανάστασης στον Μαλάκα και μάλιστα με ανθρώπινο σχήμα αυτή τη φορά (βέβαια αυτό δεν το λες και γαμάτη προοπτική αλλά τέλος πάντων…), στη συνέχεια έθαψε το Μαλάκα (γιατί εμείς τα είχαμε παίξει και αδυνατούσαμε), στη συνέχεια μας οδήγησε με την αυτοκινητάρα της Φίατ Πάντα μέχρι το καφενείο της Πεντέλης (γιατί εμείς δεν είχαμε αυτοκίνητο) και μας κέρασε καφέ (γιατί εμείς δεν είχαμε μία). Έτσι βρεθήκαμε να πίνουμε τον καπουτσίνο της παρηγοριάς όπως κάνουν όλοι οι αξιοπρεπείς πενθούντες ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσε να εισαγάγει εμένα στον κόσμο της τηλεφωνικής είσπραξης χρεών που μου ήταν πιο άγνωστος κι από το Άλφα του κενταύρου (σε αντίθεση με τον κόσμο της τηλεφωνικής απεραντοπαπαρολογίας που φοβάμαι ότι μου είναι εξαιρετικά γνωστός…)
 

Λοιπόν to make a long story short (σαν το Μαράκι) η κατάσταση έχει ως εξής: Η εταιρεία που θα έχει τη χαρά να με προσλάβει (αφού είχε ήδη πάθει ντελίριο χαράς από την πρόσληψη του Σάκη, γεγονός  που μου δίνει και γονιδιακό κρέντιτ) λέγεται Urgent Collection και είναι θυγατρική της Τράπεζας ΒΗΤΑ ΜΠΑΝΚ. Προϊσταμένη της είναι το Μαράκι που είναι δόκτωρ μικρο-οικονομίας -δηλαδή γεννημένη για να ασχολείται με τους ψιλικατζήδες. (Προφανώς συνάδελφοί της εξειδικευμένοι στην μακρο-οικονομία έχουν πιάσει κολληγιά με τους μεγαλομπαταχτσήδες  που έχουν πάει τα λεφτά τους μακριά, πολύ μακριά, οφ σορ σα να λέμε) Η εταιρεία μας λοιπόν (το προσέξατε το ΜΑΣ ε;;) είναι τόσο υπεργαμάτη σε οργάνωση που αναλαμβάνει την είσπραξη οφειλών από το Α ως το Ω, που πάει να πει από το πρώτο τηλέφωνο παρενόχλησης του οφειλέτη μέχρι τη δίκη του -αν αρνηθεί να πληρώσει τελικά. (Να θυμηθώ να ρωτήσω το Μαράκι αν η εταιρεία μας αναλαμβάνει επίσης να φέρνει τσιγάρα και ναρκωτικά στους κρατούμενους πελάτες μας με στόχο την ψυχολογική στήριξή τους ώστε να βγουν σχετικά ακμαίοι από την στενή, να ξαναπιάσουν δουλειά, να ξαναβγάλουν φράγκα και τελικά να μας πληρώσουν εμάς που χάσαμε τόσο χρόνο με την πάρτη τους!) Όλα αυτά (εδώ θέλω την προσοχή σας ολόκληρη παίδες) χωρίς να χάσουμε τον πελάτη από πελάτη!!!

-Πόσα θες να μας τρελάνεις ρε Μαράκι; ρώτησα την ξαδέρφη-πουφ. Δηλαδή θες από μένα να στριμώξω στη γωνία τον φουκαρά τον μαλάκα που τον ψήσατε να πάρει διακοποδάνειο για να πάει Σιγκαπούρη-Ταϊλάνδη πέρσι το καλοκαίρι με τόκο 789% με τρόπο τόσο τσαχπίνικο ώστε να μην αγανακτήσει και δώσει μια μούντζα και σε μένα και στην τράπεζα;;; Πόσο μαλάκας περιμένετε να είναι αυτός ο άνθρωπος δηλαδή;

-Πολύ μαλάκας, είπε ήρεμα η μάνατζερ-πουφ. Μην ξεχνάς ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος που δανείστηκε με τόκο 789% για να πάει Σιγκαπούρη-Ταϊλάνδη αγάπη μου (Σημείωση: Το Μαράκι έλεγε αγάπη μου συνεχώς. Το είπε και στο πνεύμα του Σαι Μπάμπα που καλέσαμε στη βουδιστική τελετή. Συγκεκριμένα είπε: «Φώτισε αυτό το ευγενικό σκυλίσιο πνεύμα  αγάπη μου αν βρει μια νέα ενσάρκωση.» Μετά απ΄αυτό βέβαια έπαθα εγώ σκοτοδίνη…)

-Σε παρακαλώ αγάπη μου μη λες μαλάκας, θα βάλω τα κλάματα, είπε ο ξάδερφος (που όπως βλέπετε είχε κολλήσει  το «αγάπη μου» από την αγάπη του).

-Και θες να μου πεις  εσύ ρε μαλάκα πως τα καταφέρνεις να πείσεις το μαλάκα τον πελάτη να σου δώσει τα φράγκα και να πει και ευχαριστώ; ρώτησα έκθαμβη τον ξάδερφο-στέλεχος.

-Αμέ! είπε αυτός υπερήφανα. Να, ρώτα την αγάπη μου αν δεν με πιστεύεις.

Η αγάπη του κούνησε πάνω κάτω το φουντωτό της κεφάλι επιβεβαιώνοντας την αγάπη της.
-Ο Σάκης έχει πιάσει το στόχο του από την πρώτη εβδομάδα! είπε τελικά υπογραμμίζοντας μία μία λέξη.

-Και ποιός ήταν ο στόχος του; ρώτησα έτοιμη να του ζητήσω αυτόγραφο πάνω στο μπλουζάκι μου.

-Να μην του κλείνουν το τηλέφωνο στα πρώτα 60 δευτερόλεπτα, εξήγησε το ανθρώπινο πουφ όλο καμάρι.

Συμπέρασμα: Παίδες έχω κακά νέα: δυστυχώς η Ελλάδα δεν θα επιζήσει της κρίσης. Όπως βλέπετε η ευνοιοκρατία και ο φαβοριτισμός πέρασαν και στον σκληρό πυρήνα του ιδιωτικού τομέα. Έχω όμως και καλά νέα: Η αγάπη είναι σαν τη βλακεία: Αήττητη!

(Ρε σεις παίδες άνοιξα σελίδα στο facebook είπαμε. Γιατί δεν με κάνετε add; Δεν θέλετε να δικτυωθούμε κι εμείς κοινωνικά; Γιατί δε μου μιλάτε τώρα που έχω τις μαύρες μου; Θέλετε να αποσυρθώ πάλι στη σιωπή μου; Αναζητείστε με ως κορίτσι του διπλανού πόρταλ –ελληνικά γιατί στην κρίση πρέπει να φερόμαστε πατριωτικά και να μην πέφτουμε θύματα του γλωσσικού ιμπεριαλισμού χρησιμοποιώντας λατινικούς χαρακτήρες. Αλ ράϊτ;)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News