Και μετά τον Μουμπάρακ, τι; Στο ερώτημα αυτό συγκεντρώνονται οι αναλυτές προσπαθώντας να διαβλέψουν πού οδηγεί η δυναμική των εξελίξεων και ποιά εικόνα θα ανατείλει όταν η ηρεμία επανέλθει στην Αίγυπτο. Κοινός τόπος είναι ότι το καθεστώς του Αιγύπτιου Προέδρου, επί των ημερών του οποίου μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά ή το 80% του Αιγυπτιακού πληθυσμού, σήμερα καταρρέει. Οι περισσότεροι προβλέπουν ότι στη μεταβατική περίοδο, θα εγγυηθεί την ασφάλεια της χώρας ο στρατός – σαρξ εκ της σαρκός του οποίου ήταν ο Χόσνι Μουμπάρακ… Ο Νομπελίστας Ελ Μπαραντέι αναμένεται να επιλεγεί ως το κατάλληλο πρόσωπο – τουλάχιστον για τη μεταβατική περίοδο – καθώς είναι Δυτικόστροφος αλλά παράλληλα διατηρεί καλές σχέσεις με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Οι αναλυτές προβλέπουν επίσης, ότι αν εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, επί της ουσίας το κέντρο βάρους στη διακυβέρνηση της χώρας θα ισομεριστεί ανάμεσα στον στρατό και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ενώ εκτιμούν ότι σύντομα θα διενεργηθεί δημοψήφισμα για να καταγγελθεί η συμφωνία ειρήνευσης Αιγύπτου-Ισραήλ.

Οι εξελίξεις αυτές ασφαλώς δημιουργούν ένα αποσταθεροποιημένο σκηνικό και είναι χαρακτηριστικό, πως την Κυριακή ο Πρόεδρος Ομπάμα αναζήτησε τηλεφωνικά τον Τ.Ερντογάν – ακριβώς για να εκπέμψουν από κοινού ένα μήνυμα σταθερότητας και να προτρέψουν τους ηγέτες των γειτονικών χωρών να αποφεύγουν τη χρήση βίας. Ωστόσο, από την Τουρκία ως την Τυνησία και την Αλγερία απλώνεται μία επικράτεια που χαρακτηρίζεται από μια κινούμενη άμμο αναταραχών, όπου οι ριζοσπάστες-ισλαμιστές βρίσκονται σε αναβαθμισμένη θέση και όπου θα είναι διάχυτα τα εχθρικά αισθήματα προς το Ισραήλ.

Αν αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιωθούν, αναμφίβολο είναι επίσης ότι οι ξένες επενδύσεις θα φύγουν τροχάδην απ΄αυτές τις χώρες και άρα θα δημιουργηθεί μια νέα πίεση μετανάστευσης. Πριν, ήταν η διαφθορά των καθεστώτων που είχε καταδικάσει στη φτώχεια τα λαϊκά στρώματα. Τώρα, θα είναι το φτωχό εθνικό προϊόν αυτό που δεν θα επιτρέπει στα ίδια στρώματα να ανασάνουν.

Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο είναι εξάλλου τεράστιας σημασίας, εξαιτίας του ηγετικού ρόλου που κρατά η χώρα στον Αραβικό Κόσμο – αν φτερνιστεί το Κάιρο, κρυολογούν όλες οι χώρες του Αραβικού Συνδέσμου, αναφέρεται χαρακτηριστικά. Στα τουρκικά ΜΜΕ υποστηρίζεται ότι ο εκδημοκρατισμός της Τουρκίας λειτούργησε υποδόρεια στη συνείδηση του αραβικού κόσμου και επισημαίνεται ότι ο πρωθυπουργός Τ.Ερντογάν (που εξαιτίας της αντίθεσής του με το Ισραήλ έχει μεγάλο κύρος στον αραβικό κόσμο) θάπρεπε στη μεταβατική περίοδο της Αιγύπτου να επισημάνει την ανάγκη δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και την ανάγκη ανάδειξης της έννοιας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αλυσσίδα των γεγονότων (απ΄την Τυνησία στην Αλγερία κι από κεί στην Αίγυπτο) δείχνει τέλος, ότι ο αραβικός κόσμος βρίσκεται σε μια περίοδο τεκτονικού μετασχηματισμού. Όπως επισημαίνεται στην επιφυλλίδα της «Le Monde», τα καθεστώτα που ως τώρα διαφέντευαν τις τύχες των λαών, είχαν αναγορευθεί σε διεθνείς συνομιλητές καθώς είχαν οικοδομήσει πέριξ τους ένα «τείχος φόβου», που είχε στεγανοποιήσει την εξουσία τους. Όπως όμως συνέβη στην Ανατολική Ευρώπη, όπως επίσης συνέβη στο Ιράν, έτσι και τώρα στον αραβικό κόσμο, το τείχος υποχωρεί – διότι ήδη «δύο χώρες απέδειξαν τον παραλογισμό της στρατηγικής του φόβου» σημειώνεται. Και τώρα πιά, ο φόβος αλλάζει όχθη…
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News