«Ο επικεφαλής του Κρεμλίνου, έπειτα από την αποκάλυψη της μπλόφας περί εισβολής στην Ουκρανία, επιδιώκει συμφωνία ώστε να σώσει το κύρος του» απεφάνθη η Repubblica μέσω άρθρου τής απεσταλμένης της (Ροζάλμπα Καστελέτι) στην περιοχή η οποία, τελικά, δεν έγινε Κόλαση την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου όπως είχαν προφητεύσει οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. (Υπενθυμίζεται ότι ανάλογη εκτίμηση, περί «κύρους του Πούτιν που έπρεπε να διασωθεί», είχε κάνει τις προάλλες και ο διατελέσας επικεφαλής της CIA επί Κλίντον.)

Η Ροζάλμπα άρχισε να εξηγεί στους αναγνώστες πώς άλλαξαν τα πράγματα στο παρά πέντε. Τη στάση του Πούτιν την παραμονή της «εισβολής» τη χαρακτήρισε «κίνηση τζούντο». Σε αυτή τη φράση θέλησε να συμπυκνώσει την ουσία της σκέψης της, ότι η Ρωσία εσκεμμένως έστειλε μηνύματα υποχώρησης την τελευταία στιγμή, τόσο με τον υπουργό Εξωτερικών της Σεργκέι Λαβρόφ όσο με τον πρόεδρό της (την Τρίτη 15 Φεβρουαρίου ο Πούτιν επανέλαβε για πολλοστή φορά ότι η Ρωσία δεν επιδιώκει πόλεμο με κανέναν). Ετσι αποχώρησαν κάποιες μονάδες από τα δυτικά σύνορα.

Το εσκεμμένο του πράγματος εξηγήθηκε από τη συντάκτρια της Repubblica ως εξής: οι Ρώσοι, στο Ουκρανικό τουλάχιστον, πάντα είχαν διπλή στρατηγική, η οποία είναι ένα είδος εκκρεμούς με ακραίες ταλαντώσεις, από την απειλή μέχρι την ηρεμία.

Γιατί, λοιπόν, κινήθηκαν κατ’ αυτόν τον τρόπο οι Ρώσοι; Επειδή θέλουν να εκμεταλλευτούν την ένταση που έχει δημιουργηθεί ώστε να πετύχουν τους στόχους τους διά της διπλωματίας. Η συντάκτρια έγραψε επίσης ότι «ο Πούτιν εξακολουθεί να έχει πολλά χαρτιά για να παίξει και να κρατήσει τη Δύση σε εγρήγορση» και, ενδεχομένως, έτσι να υπονοεί ότι ρωσικός στρατός μπορεί ανά πάσα στιγμή να συγκεντρωθεί ξανά στη δυτική μεθόριο και στο Ροστόφ της Αζοφικής.

Για την ιταλίδα δημοσιογράφο κρισιμότερο απ’ όλα τα εκκρεμή ζητήματα που σχετίζονται με τις ρωσικές απαιτήσεις είναι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Η συγκεκριμένη υπόθεση, η ένταξη της Ουκρανίας στην Ατλαντική Συμμαχία, είναι κόκκινο πανί για τους Ρώσους. Η από πλευράς Δυτικών διαβεβαίωση ότι δεν θα ενταχθεί ποτέ ζητείται επιμόνως και κατά προτεραιότητα από το Κρεμλίνο, αφού είναι η σημαντικότερη απ’ όλες τις «εγγυήσεις ασφαλείας» που επιθυμούν να λάβουν.

Η άμεση λύση του συγκεκριμένου προβλήματος, η διάλυση των παρανοήσεων, η αποκάλυψη των ψευδών, όλα πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά τώρα. Γιατί; Επειδή σχετίζονται και με το προαναφερθέν «κύρος του Πούτιν».

«Ο δεύτερος πατέρας του ΝΑΤΟ»

Η άποψη της Corriere della Sera εκφράστηκε μέσα από την ανταπόκριση του Πάολο Βαλεντίνο. Αυτός έγραψε ότι δεν ξέρουμε αν η διαλλακτικότητα των Ρώσων είναι «αληθινή ή ψεύτικη κίνηση» και ότι «είναι ακόμη πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για το τέλος της ουκρανικής κρίσης». Ομως, συμπλήρωσε, «υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι η κορύφωση της σκληρής αντιπαράθεσης Ανατολής-Δύσης έχει περάσει».

Φυσικά και ο Βαλεντίνο σημείωσε τον «σκεπτικισμό» των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ (Στόλτενμπεργκ) και των Ουκρανών για τους «ρωσικούς ελιγμούς» και υποστήριξε ότι «ο Πούτιν ξεκίνησε το επικίνδυνο παιχνίδι», όμως «τώρα δεν έχει τη δυνατότητα να το συνεχίσει». Κατάφερε όμως μερικά πράγματα, όπως ότι «τοποθέτησε τον εαυτό του στο επίκεντρο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής».

Ο Βαλεντίνο παρέθεσε και μία αποκαλυπτική δήλωση του άλλοτε υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας (επί Κλίντον και βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία), του Γιόσκα Φίσερ. Είπε, λοιπόν, ο «πράσινος» πολιτικός: «Αθελά του, ο Πούτιν έγινε ο δεύτερος πατέρας της Ατλαντικής Συμμαχίας». Και εννοούσε ότι το ΝΑΤΟ ομονόησε μπροστά στη ρωσική απειλή. Λαμβάνοντας αφορμή από αυτή την εκτίμηση, ο Βαλεντίνο έγραψε και αυτός για «το κύρος του Πούτιν» που πρέπει να αποκατασταθεί, αλλά χαρακτήρισε «απαράδεκτο» το αίτημά του να μην ενταχθεί στο ΝΑΤΟ η Ουκρανία.

Η σφήνα του Σολτς

Ενδιαφέρουσα η παρατήρηση του Βαλεντίνο για τον ρόλο του γερμανού καγκελαρίου Ολαφ Σολτς: συνομιλώντας στο Κρεμλίνο άδειασε εντελώς την Ουκρανία σε σχέση με την επιθυμία του πολιτικού προσωπικού της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, λέγοντας ότι η ένταξή της δεν είναι στην ημερήσια διάταξη. Προς το παρόν, αυτή η δήλωση ήταν ένα αποτελεσματικό λειαντικό των τριβών. Και, πλέον, τον λόγο έχει η διπλωματία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News