Διαβάζοντας τις δηλώσεις του Νίκου Ανδρουλάκη για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, παραμονή Χριστουγέννων, στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», είπα μέσα μου: «Επιτέλους, βρέθηκε κάποιος στην Ελλάδα να το παίξει Τριντό»!

Τι δήλωσε ο Ανδρουλάκης; Ότι τάσσεται υπέρ της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους. Πρότεινε, δηλαδή, ακριβώς αυτό το οποίο έκανε ο Τριντό στον Καναδά και μάλιστα μετά από πρόωρες εκλογές στις οποίες ζήτησε και πήρε την εντολή για να το κάνει.

Ο Ανδρουλάκης, παραμονή Χριστουγέννων, το πήγε ένα βήμα παραπέρα, θέτοντας ουσιαστικά θέμα υποχρεωτικότητας και για τον ιδιωτικό τομέα. Πρότεινε, συγκεκριμένα, ένα PCR τεστ την εβδομάδα για κάθε ανεμβολίαστο εργαζόμενο. Δηλαδή, με τις τιμές του Άδωνι, 47 επί 4 ίσον 188 ευρώ το μήνα για κάθε εργαζόμενο.

Τολμηρές προτάσεις και μπράβο που τις έκανε. Μόνο που πέρασαν τα Χριστούγεννα, ήρθε η Πρωτοχρονιά, πέρασαν και τα Φώτα κι ενώ περιμέναμε μια καμπάνια για αυτές τις προτάσεις, την αποσαφήνιση των κυρώσεων που θα είχαν οι ανεμβολίαστοι δημόσιοι υπάλληλοι, ποιος θα χρεωνόταν τα 188 ευρώ των PCR του ανεμβολίαστου στον ιδιωτικό τομέα – ο εργαζόμενος ή ο εργοδότης; – και άλλες τέτοιες σημαντικές λεπτομέρειες, τελικά, αντί αυτού, είδαμε προ ημερών μια ωραία καμπάνια υπέρ του εμβολιασμού – γενικώς – με δυο νέους που εμβολιάστηκαν και γι΄ αυτό μπορούν ξανά να φιλιούνται ελεύθερα. Ωραίο, αλλά κάπως ξεπερασμένο, αν σκεφτεί κανείς ότι στη Γαλλία έκαναν αυτή ακριβώς την καμπάνια του φιλιού όταν βγήκε το εμβόλιο κι όχι ένα χρόνο μετά.

Γιατί δεν υπήρξε follow up από το ΚΙΝΑΛ στην τολμηρή πρόταση του νέου αρχηγού του; Οι πληροφορίες από το ρεπορτάζ λένε ότι έπεσαν να τον φάνε πολλοί μέσα από το κόμμα του, με το επιχείρημα ότι αυτή η πρόταση θα «τσαντίσει» τους δημοσίους υπαλλήλους, θα φέρει αναστάτωση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και τελικά θα έχει ανυπολόγιστο πολιτικό κόστος, την ώρα που στις δημοσκοπήσεις το ΚΙΝΑΛ είναι η νέα εύκολη επιλογή κάθε δυσαρεστημένου. Ενώ μια καμπάνια με φιλί είναι αρεστή σε όλους…

Μπορεί και να έχει κάποια βάση αυτός ο προβληματισμός, ποιος όμως μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι αποτελεί λόγο για να κάνει πίσω ένας νέος ηγέτης, που ήρθε στο σκηνικό για να κάνει τη διαφορά;

Ο Ανδρουλάκης πρέπει να επαναφέρει στο προσκήνιο την τολμηρή του πρόταση και να επιμείνει για την υιοθέτησή της από την κυβέρνηση, κλείνοντας τα αφτιά του σε αυτούς που σκέπτονται με βάση τη λογική του βραχυπρόθεσμου πολιτικού κόστους. Άλλωστε, προέρχεται από μια πολιτική σχολή που έχει δώσει τέτοια δείγματα. Ο Κώστας Σημίτης, επί των ημερών του οποίου ο Ανδρουλάκης υπήρξε γραμματέας της ΠΑΣΠ, δεν δίστασε να συγκρουστεί πχ για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Δίστασε κι έκανε πίσω στο Ασφαλιστικό με τον Γιαννίτση, αλλά αυτό που του πιστώνεται είναι ότι προσπάθησε και όχι ότι υποχώρησε. Ανάλογα παραδείγματα έχει ο νέος αρχηγός και από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, επί των ημερών του οποίου υπήρξε γραμματέας του κόμματος και εξελέγη και ευρωβουλευτής. Τότε η σύγκρουση με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και τον λαϊκισμό υπήρξε βασικό στοιχείο της πολιτικής υπόστασης του χώρου τον οποίο εκφράζει το ΚΙΝΑΛ.

Έχει όμως άλλο ένα λόγο να τολμήσει να το πάει μέχρι τέλους ο Ανδρουλάκης. Όλες οι μετρήσεις – αυτές που εμφανίζουν τόσο ανεβασμένο το ΚΙΝΑΛ – δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του (πάνω από 90%) είναι υποστηρικτές των εμβολίων – μεγαλύτερο ποσοστό από κάθε άλλο κόμμα στη χώρα. Αυτό τον διευκολύνει να τολμήσει, κλείνοντας τα αυτιά του στις σειρήνες του πολιτικού κόστους. Γιατί εκτός όλων των άλλων, μάλλον το πολιτικό όφελος θα είναι μεγαλύτερο από το κόστος…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News