Η οικονομία υπό την έννοια της μείωσης του λειτουργικού κόστους αψύχων και εμψύχων (τα λεφτά χρειάζονται για άλλες δουλειές) λέγεται ότι είναι η κατεξοχήν γερμανική ειδικότητα, η τευτονική συμβολή στην αρχαία τέχνη του κυβερνάν. Μία σημαντική επιλογή του Ολαφ Σολτς για το γραφειοκρατικό οικοδόμημα της νέας καγκελαρίας δείχνει ότι, όντως, δεν πρέπει να εργάζονται δύο άτομα εκεί που ένας… Κουταλιανός δύναται να δουλέψει για δυο.

Γιόργκ Κούκις ονομάζεται ο άνθρωπος-κλειδί του νέου καγκελαρίου της Γερμανίας, καθώς ο Σολτς του έδωσε ένα νευραλγικό διπλό πόστο στο παρασκήνιο της κυβέρνησής του, κρίνοντάς τον κατάλληλο για τα δύσκολα. Ο Κούκις έχει τραπεζιτικό παρελθόν στην Goldman Sachs και κυβερνητικό στο σχήμα της Ανγκελα Μέρκελ μέχρι προσφάτως, αφού ήταν υφιστάμενος του Σολτς στο υπουργείο Οικονομικών, υφυπουργός και βοηθός του.

Η νέα θέση του Κούκις βρίσκεται στην κορυφή της γερμανικής γραφειοκρατίας, αφού ο 53χρονος οικονομολόγος θα φέρει τον τίτλο του επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων του καγκελαρίου, στην ουσία όμως θα ασχολείται συγχρόνως και με την ατζέντα των ευρωπαϊκών υποθέσεων του τομέα του και με την ατζέντα των διεθνών επαφών της Γερμανίας μέσω των διαφόρων οικονομικών σχημάτων τύπου G7, G20, κ.λπ.

Η Μέρκελ για τη δουλειά που ο Σολτς ανέθεσε στον Κούκις χρησιμοποιούσε δύο οικονομολόγους – τόσο ικανός είναι ο νέος σύμβουλος του καγκελαρίου λένε οι ειδικοί του χώρου. Οι συμβουλές του κρίνεται ότι θα είναι υπερπολύτιμες για τον Σολτς, αφού θα του λύσουν τα χέρια για την άσκηση υψηλής πολιτικής.

Κατά τη θητεία του στο γερμανικό υφυπουργείο Οικονομικών ο Κούκις ασχολήθηκε και με τις χρηματοπιστωτικές αγορές και με την ευρωπαϊκή πολιτική, δηλαδή τώρα αναλαμβάνει τα προαναφερθέντα συγκεκριμένα καθήκοντα έχοντας γνώση τού (διπλού) αντικειμένου. Το όνομά του άρχισε να ακούγεται στις Βρυξέλλες ως ενός από τους αρχιτέκτονες του γαλλογερμανικού σχεδίου περί έκδοσης κοινού ευρωπαϊκού χρέους, από το οποίο κατόπιν προήλθε το Σχέδιο Ανάκαμψης για την πανδημία, ύψους 800 δισ. ευρώ.

Διπλωματικοί παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που γνωρίζουν τον Κούκις δεν έκρυψαν την έκπληξή τους (ή τη ζήλια τους) μόλις μαθεύτηκαν τα νέα: «Μιλάμε για κόλαση όγκου εργασίας. Ο συνδυασμός των πεδίων της οικονομίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η ανάληψη της ευθύνης από ένα άτομο είναι τεράστιο βάρος».

Αλλοι, πάλι, στα θετικά του παλαιού τραπεζίτη πιστώνουν το γεγονός ότι επί των ημερών του στο γερμανικό υφυπουργείο άρχισε σαρωτική μεταρρύθμιση της γερμανικής χρηματοπιστωτικής ρυθμιστικής αρχής, με σκοπό τον άμεσο εντοπισμό των σκανδάλων.

Οι πολιτικοί αναλυτές των γερμανικών πραγμάτων ισχυρίζονται ότι ο Σολτς περιμένει από τον Κούκις εξισορρόπηση των δύο αντικρουόμενων τάσεων στο εσωτερικό της νέας κυβέρνησης του Βερολίνου, δηλαδή τη συγκράτηση τόσο των Πρασίνων που ζητούν «πράσινες δαπάνες» όσο και του φιλελεύθερου υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ που είναι «παιδί του Σόιμπλε» και του αρέσει να σφίγγει το ζωνάρι (στα ξένα παντελόνια). Αρα ο Σολτς θέλει να χρησιμοποιήσει τον Κούκις και σαν ενδοκυβερνητικό κυματοθραύστη.

Οσον αφορά το κομβικό ζήτημα για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τούδε και στο εξής, δηλαδή τη μεταρρύθμιση των ασφυκτικών δημοσιονομικών κανόνων της Ευρωζώνης, οι αναλυτές συγκλίνουν στην άποψη ότι ο Κούκις, με σοσιαλδημοκρατική «ταυτότητα» στη τσέπη του, θα παίξει τον ρόλο του εξισορροπιστή των αντιθέσεων χωρίς να παρεκκλίνει, βέβαια, και πολύ από την πεπατημένη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News